Një kompani japoneze dhe Universiteti i Kiotos kanë bashkuar forcat për të zhvilluar ato që ata shpresojnë të jenë satelitët e parë në botë të ndërtuar nga druri. Dhe siç shkruan BBC, planet janë për ta përfunduar deri në vitin 2023.
Pylltaria Sumitomo tha se ka filluar kërkimet mbi rritjen e pemëve dhe përdorimin e materialeve të drurit në hapësirë.
Ata do të fillojnë të eksperimentojnë me lloje të ndryshme druri në mjedise ekstreme në Tokë.
Plehrat hapësinore po bëhen një problem në rritje ndërsa më shumë satelitë lëshohen në atmosferë.
Satelitët prej druri do të digjeshin pa lëshuar substanca të dëmshme në atmosferë apo copa mbeturinash kur ato bien përsëri në Tokë.
“Ne jemi shumë të shqetësuar me faktin se të gjithë satelitët që ri-hyjnë në atmosferën e Tokës digjen dhe krijojnë grimca të vogla alumine të cilat do të notojnë në atmosferën e sipërme për shumë vite.”- tha për BBC-në Takao Doi, një profesor në Universitetin e Kiotos dhe astronaut japonez. “Përfundimisht do të ndikojë në mjedisin e Tokës.”
Ai shtoi se “Faza tjetër do të jetë zhvillimi i modelit inxhinierik të satelitit, atëherë ne do të prodhojmë modelin e fluturimit”.
Si astronaut, profesor Doi vizitoi Stacionin Ndërkombëtar të Hapësirës në mars të vitit 2008.
Plehrat hapësinore
Ekspertët kanë paralajmëruar për kërcënimin e hedhjes së hedhurinave hapësinore në Tokë, ndërkohë që më shumë anije kozmike dhe satellite lëshohen në hapësirë.
Satelitët gjithnjë e më shumë po përdoren për komunikim, televizion, lundrim dhe parashikim të motit. Ekspertët dhe studiuesit e hapësirës kanë hetuar mundësi të ndryshme për të hequr dhe zvogëluar mbeturinat hapësinore.
Janë gati 6,000 satelitë që rrethojnë Tokën, sipas Forumit Ekonomik Botëror (WEF). Rreth 60% e tyre janë të shkatërruar duke u kthyer në mbeturina hapësinore.
Firma kërkimore Euroconsult vlerëson se 990 satelitë do të lëshohen çdo vit këtë dekadë, që do të thotë se deri në vitin 2028, mund të jenë 15,000 satelitë në orbitë.
Kompania “SpaceX” e Elon Musk tashmë ka lëshuar më shumë se 900 satelitë Starlink dhe ka në plan të vendosë mijëra të tjerë.
Plehrat hapësinore udhëtojnë me një shpejtësi tepër të shpejtë prej më shumë se 22,300 mph, kështu që mund të shkaktojnë dëme të konsiderueshme në çdo objekt që godasin.
Në vitin 2006, një pjesë e vogël e mbeturinave hapësinore u përplas me Stacionin Ndërkombëtar të Hapësirës, duke shkëputur një çip nga dritarja e përforcuar rëndë.
