Një gjykatës në Latacunga refuzoi kërkesën për lirimin me kusht të shqiptarit Dritan Rexhepi, i cili kërkohet nga Italia, Belgjika dhe Shqipëria për krime të ndryshme. Ai u shpall në kërkim nga Europol për udhëheqjen e një organizate ndërkombëtare të trafikut të drogës nga Ekuadori. Avokati i tij, Harrison Salcedo, tha se klienti i tij plotësonte të gjitha kërkesat për të përfituar lirinë me kusht.
Më 23 dhjetor, një gjykatës apeli hodhi poshtë kërkesën për lirimin me kusht të Dritan Rexhepit, i cili ka tre alarme të kuqe nga Interpol dhe kërkohet nga tre vende evropiane për krime të ndryshme. Ai po vuan një dënim për trafik droge në burgun Latacunga, 110 kilometra nga kryeqyteti Quito.
Dritani u arrestua më 27 qershor 2014, në Guayaquil, në një operacion të quajtur ‘Balcanes’. Në kapjen e tij, dihej që i huaji rezultonte të kishte tre identitete. Ai është regjistruar me emrat Ioannis Dionysopoulos (emër grek) dhe me Lulëzim Murataj (emër shqiptar). Por pas hetimeve u përcaktua që kombësia e tij ishte shqiptare dhe emri i tij i vërtetë ishte Dritan Rexhepi. Ai u dënua me 13 vjet burg për trafik droge më 10 Prill 2015. Ai u burgos në Guayaquil, por që nga viti 2017 ai ishte në burgun Latacunga.
Në vitin 2020, kishte informacione të reja për Rexhepin. Europol zbuloi se një 40-vjeçar shqiptar përdorte mjete të sofistikuara të koduara për të drejtuar një organizatë të trafikut të drogës nga Ekuadori. Ai nuk e përmendi emrin e tij, por shtypi shqiptar raportoi se bëhej fjalë për Rexhepin.
Sipas Zyrës së Policisë Evropiane, shqiptari negocioi drejtpërdrejt me kartelet e drogës në Amerikën e Jugut, organizoi dërgesa të mëdha kokainë në portet kryesore të Evropës dhe me ndihmën e bashkëpunëtorëve të vendosur në Itali, Hollandë dhe Shqipëri planifikoi shpërndarjen në gjithë Evropën.
Ndërsa ky operacion ndërkombëtar ishte i njohur, Rexhepi kishte filluar procedurat e tij për të marrë lirinë me kusht në Ekuador dhe ai pothuajse do ia kishte dalë mbanë me sukses nëse nuk do kishte kundërshtuar kërkesat për ekstradimin e tij.
Kjo u vërejt nga Komisioni i Specializuar i Përfitimeve të Burgjeve, i cili mori dosjen e lirimit me kusht të Rexhepit për analizë. Komisioni, i cili i përket Shërbimit Kombëtar për Vëmendje Gjithëpërfshirëse për Lirinë e privuar (SNAI), arriti në përfundimin se lirimi paraprak nuk është i zbatueshëm sepse ka dy procedura ekstradimi të zgjidhura nga Gjykata Kombëtare e Drejtësisë.
“Është bërë një kërkesë në Qendrën Rajonale të Privimit të Lirisë të Sierra Centro Norte Cotopaxi, ndërsa një skedar është zbatuar duke pasur njohuri të plota për proceset e ekstradimit, sepse ato madje paraqiten si të dhëna në raportin ligjor, që mund të jenë të pasakta. Anëtarëve të Komisionit të Specializuar dhe autoriteteve gjyqësore, për të cilat nxitet Drejtori i Qendrës, u kërkohet të merren sanksionet përkatëse administrative.” – pretendoi Komisioni.
Dosja të cilës Komisioni i referohet u prezantua nga mbrojtja e Rexhepit dhe madje edhe nga avokati i burgut. Sipas asaj dosjeje, shqiptari ishte privuar nga liria për gjashtë vjet, dy muaj e dymbëdhjetë ditë në kohën kur filloi procedurat për të lënë burgun. Me fjalë të tjera, ai kishte kryer 48.3% të dënimit të dhënë. Një nga kërkesat për të marrë lirimin me kusht është që i dënuari të ketë vuajtur të paktën dy të pestat e dënimit.
Kërkesat e tjera duhet të jenë në sigurinë minimale dhe të kenë marrë një raport të favorshëm nga Departamenti i Diagnostikimit dhe Vlerësimit. Dhe mbi ato aspekte u bënë edhe dokumentet përkatëse.
Në seancë dëgjimore, Harrison Salcedo, avokati i Rexhepit, paraqiti përmbajtjen e dosjes së klientit të tij, e cila iu dorëzua pas një apeli për qasje në informacionin publik. Salcedo përmendi që Rexhepi mori një raport të favorshëm nga ekipi teknik diagnostikues i burgjeve, i miratuar nga zyrtarë nga akset e punës, arsimit dhe kulturës, si dhe nga drejtori i burgut.
Salcedo ka qenë një mbrojtës i ish-zv.presidentit Jorge Glas dhe udhëheqësit të ndjerë të bandës së frikshme Los Choneros, Jorge Luis Zambrano (alias Rasquiña), i cili u la i lirë nga burgu në qershor 2000 me një apel të diskutueshëm para lëshimit.
Salcedo gjithashtu shtoi se, në aktivitetet e ndryshme të zhytura në rehabilitimin social, Rexhepi fitoi një rezultat prej 6.75 pikë, që është e barabartë me vlerësimin ‘shumë mirë’.
Brenda vlerësimeve, është analizuar edhe indeksi i prirjes kriminale të të burgosurit. Në rastin e Rexhepit, sipas Salcedos, ai kishte një ‘prirje minimale kriminale’. Sipas avokatit, ai i plotësoi të gjitha kërkesat për lirimin me kusht.
Por juristi nuk përmendi që midis tipareve që analizohen ka edhe ‘kriminodinamikë’. Kjo ka të bëjë me personalitetin e tij dhe raporti pohon se karakteristikat e tij lidhen me krimin, në këtë rast trafikimin e drogës. Në këtë ai mori një notë të ulët.
Në seancën dëgjimore, u kujtua se ka tre alarme të kuqe të Interpolit kundër Rexhepit, i cili gjithashtu ka tre arratisje në regjistrin e tij: në vitin 2006, nga Policia e Durrësit, në Shqipëri; në 2011, nga burgu i Vogheras, Itali; dhe nga Burgu Merksplas, Belgjikë, gjithashtu në 2011.
Salcedo u përpoq të ndihmonte klientin e tij, edhe duke përdorur Ligjin e Ekstradimit dhe tha: “Pavarësisht urdhrit të ekstradimit, një i paraburgosur mund të lirohet me ose pa masa alternative dhe kjo nuk do të jetë pengesë për një arrestim të ri për shkak të një urdhri ekstradimi”…
Një tekst që ndryshon nga norma. Salcedo gjithashtu paraqiti certifikata për vizatim, gastronomi dhe kurse gjuhe, secila zgjati 20 orë, por klienti i tij i kishte përfunduar të gjitha në të njëjtën datë: 20 tetor 2020.
Rexhepi, në seancën dëgjimore, tha se gjatë pandemisë ai pastronte pavionet çdo të dielë dhe bënte maska me bluza apo ndonjë gjë tjetër.
“Siç e dini, pothuajse të gjithë këtu ishin të infektuar, por duke falënderuar Zotin, gjithçka shkoi mirë”.
Por disa nga dokumentet e Rexhepit u morën në shqyrtim nga José Mejía, një avokat burgu, i cili pohoi se jo të gjitha raportet që Salcedo kishte paraqitur në kopje të thjeshta ishin në dosjen e shqiptarit. Ai gjithashtu tha se kishte procedura ekstradimi që ekzistojnë në rastin e shqiptarit që korrespondon me Italinë, Shqipërinë dhe Belgjikën. Ato nga Italia dhe Shqipëria u pranuan nga Gjykata Kombëtare e Drejtësisë në 2015.
Gjyqtarja, në rezolutën e saj, vuri në dukje se në dosje kishte një vërtetim të nënshkruar nga drejtori i burgut, i datës 12 gusht 2020. Në të thuhej se Rexhepi po mbahej në pavijonin ‘Mitad del Mundo’, i sigurisë së mesme. Në seancë, avokati i burgut raportoi se Rexhepi kishte qenë në siguri minimale që nga data 22 e atij muaji. “Pa e justifikuar siç kërkohet nga ligji.” – tha gjykatësi.
Për këto arsye, gjyqtarja Ana Gabriela Sánchez refuzoi kërkesën e Rexhepit sepse ajo kishte përmbushur vetëm njërën nga tre kërkesat e nevojshme për të marrë lirimin me kusht. Shqiptari apeloi rezolutën që parandalon largimin e tij dhe kërkoi nga gjyqtari që të zgjerojë dhe sqarojë rezolutën e tij.
Shqiptarët e vrarë në Ekuador
Që nga viti 2018, disa krime kundër shtetasve shqiptarë ose ballkanas janë regjistruar në Ekuador. Disa prej tyre kishin lidhje me histori të trafikut të drogës. Krimi më i fundit ishte kundër Adriatik Tresa, i cili u qëllua për vdekje në 20 nëntor në dhomën e ndenjes së shtëpisë së tij, në një banesë afër Guayaquil, porti kryesor i Ekuadorit.
Incidenti ndodhi në mëngjes herët kur disa burra që u paraqitëm si policë hynë në kompleksin e banimit me dy makina. Burrat paraqitën një urdhër të rremë për të kontrolluar shtëpinë e Trezës. Aty ndodheshin i huaji dhe kunata e tij, një grua ekuadoriane që ishte dëshmitare e ekzekutimit të shqiptarit. Burrat qëlluan Tresën gjashtë herë me një pushkë. Plumbat madje ishin ngulitur në murin e pasëm të divanit, ku qëndronte trupi.
Burrat u bënë presion rojes së shtëpisë së rojës i cili kishte vërejtur diçka të çuditshme gjatë hyrjes së tyre. Fqinjët dëgjuan të shtënat dhe telefonuan në 911. Vrasësist u larguan me automjetet e tyre. Banda përbëhej nga shtatë burra. Tresa ishte i martuar me një grua ekuadoriane dhe kishte një identitet ekuadorian.
Tresa kishte një rekord penal në Ekuador. Në vitin 2013 ai u procedua penalisht për krimin e pastrimit të parave. Në një shtëpi në një sektor me vlerë të lartë në Guayaquil, ai u gjet bashkë me të huajt e tjerë me një shumë të madhe parash: 39,100 dollarë dhe 72 500 euro. Oficerët e policisë arritën në atë shtëpi si pjesë e hetimeve për vrasjen e një gazetari ekuadorian me emrin Fausto Valdiviezo. Tresa dhe grupi i tij u arrestuan, por vitin tjetër Tresa u shpall i pafajshëm nga një gjykatë ekuadoriane.
Në qershor 2017, ai gjithashtu u gjet i pafajshëm për krimin e armëmbajtjes pa leje. Në atë rast, ai u arrestua në një bastisje pas vrasjes së një shtetasi tjetër shqiptar tre vjet më parë. Ata e arrestuan atë për një armë të gjetur në shtëpinë e tij. Por policia vazhdoi hetimin e tij për krim të organizuar dhe trafik droge.
Tresa kishte pësuar një përpjekje për rrëmbim disa javë para vrasjes së saj, sipas policisë ekuadoriane. Krimi i Tresës është i ngjashëm me atë të malazezit Fadil Kaçanic dhe gruas së tij, ekuadorianes Elsa Gallegos Chacón. Të dy u rrëmbyen dhe u vranë në mars 2018, në Guayaquil. Burra të veshur si policë mbërritën në shtëpinë e tij në Los Ceibos, të cilët i morën me vete dhe më pas u gjetën në rrugën për në bregdet me të shtëna në kokë.
Një muaj para vrasjes së tij, Adriatik Tresa kishte paraqitur një masë paraprake për Këshillin e Gjyqësorit për të fshirë procedurat e procedimit penal nga sistemi gjyqësor, ku regjistrohen të dhënat e tyre.
Një tjetër krim që është ende nën hetim është ai i një serbi i cili u vra korrikun e kaluar në një qendër tregtare në Guayaquil sipas stilit mafioz.
VINI RE: Ky material është pronësi intelektuale e Planv.com.ec
