Një kimikat i izoluar nga ekstrakti i farave të rrushit zgjat jetëgjatësinë e minjve të vjetër me 9 për qind duke pastruar qelizat e tyre të vjetra. Trajtimi gjithashtu duket se i bën minjtë fizikisht më të aftë dhe zvogëlon madhësinë e tumoreve kur përdoret së bashku me kimioterapinë për të trajtuar kancerin.
Zbulimi forcon shpresat për terapitë e ardhshme kundër plakjes, që synojnë qelizat e vjetëruara e të plakura që humbasin aftësinë e tyre për t’u riprodhuar dhe në vend të kësaj nxjerrin substanca që shkaktojnë inflamacion.
Qelizat e plakura rriten në numër ndërsa plakemi dhe janë lidhur me kushte të ndryshme të lidhura me moshën, duke përfshirë sëmundjet kardiovaskulare, diabetin e tipit 2 dhe osteoporozën.
Për të gjetur një substancë që mund t’i shkatërrojë këto qeliza, Qixia Xu në Universitetin e Akademisë Kineze të Shkencave në Shangai dhe kolegët ekzaminuan një sërë kimikatesh të lidhura me plakjen për efektet e tyre kundër qelizave të plakura. Kërkimi i ekipit zbuloi një kimikat të gjetur në farat e rrushit të quajtur procyanidin C1 (PCC1).
Në përqendrime të ulëta, PCC1 duket se parandalon qelizat e vjetra të prodhojnë substanca inflamatore. Në përqendrime të larta, kimikati vrau qelizat, duke lënë qelizat e reja të paprekura.
Për të testuar efektivitetin e tij në kafshët e gjalla, ekipi injektoi 171 minj që ishin 2 vjeç – ekuivalent me rreth 70 në vitet njerëzore – me PCC1 dy herë në javë për pjesën tjetër të jetës së kafshëve. Mesatarisht, PCC1 rriti jetëgjatësinë e minjve me 9 për qind.
Kimikati gjithashtu duket se përmirëson aftësinë fizike të minjve më të rinj. Kafshëve nën moshën 2 vjeç u injektuan me PCC1 çdo dy javë për katër muaj, pas së cilës ata iu nënshtruan një sërë testesh fizike.
Minjtë që morën trajtimin kishin një shpejtësi maksimale të ecjes dukshëm më të shpejtë, forcë më të fortë kapjeje dhe qëndrueshmëri më të mirë kur vraponin, krahasuar me minjtë të cilëve u ishte dhënë placebo.
