“Të punosh më pak”, do të kishte një sërë përfitimesh për punëtorët dhe punëdhënësit, ja përse bota duhet ta përqafojë idenë e javës së punës katër-ditore, ishte ky mesazhi i dy ekspertëve të sjellë në Davos 2019.
“Mendoj se kemi disa eksperimente të mira që tregojnë se nëse redukton orët e punës, njerëzit janë në gjendje të përqendrojnë vëmendjen e tyre më efektivisht, cilësi më të lartë dhe kreativitet, dhe ata janë gjithashtu më besnikë ndaj organizatave që janë të gatshme t’u japin fleksibilitet për t’u kujdesur për jetën e tyre jashtë punës”, tha Adam Grant, një psikolog nga Shkolla Wharton në Pensilvani.
Ekonomisti dhe historiani Rutger Bregman, autor i “Utopisë për Realistët” pajtohet me një javë më e shkurtër të punës.
“Për dekada me radhë, të gjithë ekonomistët më të mëdhenj, filozofë, sociologë, të gjithë besonin, deri në vitet 1970, se do të punonim gjithnjë e më pak. Në vitet 1920 dhe 1930, ka pasur sipërmarrës të mëdhenj kapitalistë, të cilët zbuluan se nëse shkurtonin javën e punës, punonjësit bëhen më produktivë. Për shembull, Henry Ford zbuloi se nëse ai ndryshonte javën e punës nga 60 orë në 40 orë, punonjësit do të bëheshin më produktivë, sepse ata nuk ishin aq të lodhur në kohën e tyre të lirë”.
Ky pikëpamje mbështetet nga kërkimet akademike. Studimet e shumëfishta mbështesin pikëpamjen se një javë më e shkurtër e punës do t’i bënte njerëzit më të lumtur dhe më produktivë, ndërsa shifrat e OECD tregojnë se vendet me një kulturë të orëve të gjata të punës shpesh shënojnë dobët për produktivitetin dhe PBB për orë të punuar.
Ndërkohë, një kompani në Zelandën e Re, e cila testoi një javë pune katër ditore vitin e kaluar, konfirmoi se do të miratonte masën në mënyrë të përhershme.
Akademikët që studiojnë eksperimentet kanë raportuar nivele më të ulta të stresit, nivele më të larta të kënaqësisë në punë dhe një ndjenjë e përmirësuar e ekuilibrit të punës dhe jetës. Kritikisht, ata gjithashtu thonë se punëtorët ishin 20% më shumë produktivë.
