A ju mbushin predikimet për ndryshimin e klimës së Greta Thunberg me ankth dhe frikë? Nëse po, atëherë kjo është çështja. Thunberg dhe eko-kulturistët modernë, të gjithë këndojnë nga i njëjti mikrofon, dhe frika është taktika e tyre më e efektshme.
Në një fjalim në Samitin e Kombeve të Bashkyara për Aksionin e Klimës të hënën, 16-vjeçarja Thunberg mbajti një predikim pa frymë, duke i ndëshkuar të rriturit në dhomë se i kishin vjedhur “ëndrrat” dhe “fëmijërinë” e saj duke mos arritur të ndërmarrë veprime të mjaftueshme agresive kundër ndryshimit të klimës.
“Ne jemi në fillimin e një zhdukjeje masive dhe gjithçka për të cilën mund të flisni është paraja dhe përrallat e rritjes së përjetshme ekonomike. Si guxoni ju!”, bërtiti ajo, me një zë që i dridhej.
“Njerëzit po vuajnë, njerëzit po vdesin, tërë ekosistemet po shemben. Ne jemi në fillimin e një zhdukjeje masive dhe gjithçka që mund të flisni është para dhe përralla të rritjes së përjetshme ekonomike. “
Që kur ajo u bë e famshme pasi organizoi parada në shkollë, në Suedinë ku ka lindur, Thunberg ka nisur një tur në korridoret e pushtetit në botë. Duke u paraqitur në forume ekonomike, parlamente dhe së fundmi në Capitol Hill, përmbajtja e fjalimeve të Thunberg është gjithmonë e njëjtë: ajo që ne po bëjmë për planetin nuk është mjaft e mirë dhe fundi është afër.
“Unë dua që ju të veproni njësoj sikur shtëpia është në zjarr,” u tha ajo drejtuesve politikë dhe ekonomikë në botë në Davos në janar, duke u kërkuar atyre “të ndiejnë frikën që ajo ndjen çdo ditë.” “Ne ndoshta nuk kemi as të ardhme më,” u tha ajo ligjvënësve britanikë në prill. Dhe kështu me radhë në çdo paraqitje, fjalimet e saj janë të njëjta.
Retorika emocionale, e nxitur nga frika e Thunberg është kritikuar nga shkencëtarët e klimës, politikanët dhe ekspertët konservatorë.
Ndërsa Thunberg i tha Kongresit javën e kaluar që të “dëgjojë shkencëtarët”, madje edhe shkencëtarët e Panelit Ndërqeveritar të Kombete të Bashkuara për Ndryshimin e Klimës ishin kritikë duke thënë se se ngritja e temperaturës e parashikuar nga Thunberg thjesht nuk “do të ndjehet si Armageddon nga shumica dërrmuese e adoleshentëve që e kritikojjë ngohjen globale.”
Por përparimi i argumentit të frikës është i qëllimshëm. Nëse Thunberg është një predikuese, atëherë Bibla e saj mund të jetë një punim i vitit 2016 nga aktivistja e klimës dhe themeluesja i Mobilizimit të Klimës, Margaret Klein Salamon, me titull “Drejtimi i publikut në modalitetin e urgjencës: Paraqitja e Lëvizjes së Urgjencës së Klimës.”
Në një version të rishikuar, botuar këtë maj, Salamon shënon me krenari se gjuha e punimit është “adoptuar nga disa grupe të reja klimatike – rebelimi i zhdukjes, sulmuesit e shkollave, lëvizja e agimit, dhe më shumë.”
«Imagjinoni sikur ka një zjarr në shtëpinë tuaj,» hapet punimi (tingëllon e njohur?). Nga atje, Salamon argumenton se vetëm frika dhe stresi mund të na motivojnë të zgjidhim problemet e planetit tonë. “Qëllimi i lëvizjes klimatike duhet të jetë ta udhëheqë publikun nga mënyra “normale ” dhe në gjendje emergjente,” vazhdon ajo, duke besuar se vetëm kur pompohemi plot frikë mund të veprojmë me vendosmëri.
Por jo të gjithë reagojnë ndaj frikës me vendime dhe vendosmëri. Salamoni e pranon këtë, duke theksuar se pafuqia, paniku dhe çrregullimi i stresit post traumatik janë të gjitha përgjigjet e zakonshme për një emergjencë. Ashtu si disa individë do të ngrihen në këtë rast, të tjerët do të mbeten të bllokuar në “ankth”, “shqetësim” dhe “apati”.
Ky dëm kolateral tashmë është i dukshëm. Aktivistja e të rinjve, Jamie Margolin, e cila iu drejtua Kongresit përkrah Thunberg, tha se shokët e saj të klasës vuajnë nga ankthi dhe nga një “formë e çuditshme e nihilizmit”, ku ata vënë në pikëpyetje qëllimin për të bërë ndonjë plan për të ardhmen.
Disa, nën hashtag “#NoFutureNoChildren”, madje janë duke u zotuar të mos lindin fëmijë derisa qeveria të zgjidhë këtë problem.
Psikologët britanikë paralajmëruan javën e kaluar që fëmijët po paraqesin “eko-ankth”, ndërsa në SH.B.A., aktivistët kanë mbajtur terapi në grup dhe “shërim” për protestuesit që janë prekur me “ndjenjat e tyre të dëshpërimit, depresionit dhe ankthit”.
Pastrimi i rrugës për biznes të madh
E gjithë kjo shtron pyetjen: Kujt i ndihmon kjo frikë? Ata që kanë adoptuar qasjen e parë të frikës së Mobilizimit të Klimës, kanë arritur tashmë të marrin vëmendjen dhe fuqinë. Në SH.B.A., “Marrëveshja e re e gjelbër” e Lëvizjes Sunrise është miratuar me padurim nga 104 anëtarë të Kongresit dhe tre nga katër kandidatë pararojë për nominimin e Partisë Demokratike vitin e ardhshëm.
Duke premtuar se do të shkurtojë emetimet e karbonit në zero deri në vitin 2050, legjislacioni do t’i jepte qeverisë një kontroll të paparë në kujdesin shëndetësor, rishpërndarjen e pasurive, transportin, prodhimin e ushqimit dhe banesat.
Thirrja për veprim për Mobilizimin e Klimës ka arritur të bashkojë të majtët dhe antikapitalistët me elitën globale. I njohur për “mbylljen” e Londrës në prill, Rebelimi Kundër Zhdukjes bën thirrje për “zero neto” karbon atmosferik është shpërndarë nga Banka Botërore dhe nga një mori mendimtarësh dhe financierësh neoliberalë.
Ndërsa marshuesit e Rebelimit Kundër Zhdukjes mund të kenë dalë në rrugë nga frika e apokalipsit, titanët financiarë e mbështesin këtë lëvizje me synimin për t’i futur duart e tyre në arkat publike.
Formuar nga Presidenti Francez Emanuel Macron dhe nga kapitali i korporatës së investimeve BlackRock, vitin e kaluar, Partneriteti për Financimin e Klimës e sheh zvogëlimin e karbonit të financuar nga qeveria si një “automjet investimesh kapitale të përziera.
Jargëzimi nga fitimevte e mundshme në “tregjet në zhvillim dhe në rritje” të botës, partneriteti kërkon “zhbllokimin” e fondeve të pensioneve dhe parave të qeverisë për të financuar industrinë e gjelbër në botën në zhvillim. Vetëm se në vend që ta quajnë situatën e planetit tonë një “emergjencë klimatike”, ata e quajnë atë “mundësi klimatike”.
Task Force e Veprimit të Financave të Përziera – e përbërë nga 50 gjigantë financiarë përfshirë HSBC, JP Morgan Chase dhe Citi Bank – është edhe më e qartë, duke bërë thirrje për një “shtresë qeverie dhe kapitali filantropik”, pasi ka “fitime që duhen pasur” në “sektorët e lidhur me klimën në tre rajone, përfshirë Amerikën Latine, Azinë dhe Afrikën. “
Thënë thjesht, gjigantët financiarë dëshirojnë që pensionet dhe taksat tuaja të mbështesin investimet e tyre në vendet e tjera të largëta. Greta Thunberg dhe Lëvizja e Urgjencës së Klimës po ju paralizojnë nga frika, dhe me vetëdije ose pa njohuri ju ndihmojnë interesave të super të pasurve në botë.
Të njëjtët aktivistë që bëjnë thirrje për faj kolektiv dhe taksat ndëshkuese ndaj taksapaguesit perëndimorë po mundësojnë një edukim të ri të kapitalizmit të gjelbër, atë që do të bëjë një seleksionim të disa të pasurve, ndërsa pjesa tjetër prej nesh i hamë hamburgerët pa mish dhe paguajmë politikanët tanë për të na taksuar në harresë.
Ne duhet të kemi frikë nga ndryshimi i klimës sonë, por gjithashtu duhet të kemi frikë nga fanatikët me qëllime të mira.
VINI RE: Ky material është pronësi intelektuale e RT
