Kërkojuni njerëzve t’ju përmendin dikë sharmant dhe përgjigjet janë shpesh të parashikueshme.
Disa do të përmendin James Bond. Shumë të tjerë do të përmendin Oprah Ëinfrey, Bill Klinton ose një figurë historike, si Martin Luther King Jr. ose Mahatma Gandhi.
Tani kërkojuni të njëjtëve njerëz të përshkruajnë, në vetëm disa sekonda, se çfarë i bën këta persona kaq të pëlqyeshëm.
Instiktivisht ne e dimë se tërhiqemi nga disa njerëz të caktuar më shumë se nga të tjerët. Cilësimi se pse na pëlqejnë ata më shumë, është një ushtrim krejtësisht i ndryshëm.
Grekët e lashtë e përshkruanin karizmën si një “dhuratë nga Perëndia”, një tipar i dhënë nga Zoti që vjen natyrshëm për disa, por jo për të tjerët. E vërteta është se karizma është një sjellje e mësuar, një aftësi për t’u zhvilluar në të njëjtën mënyrë siç mësuam të ecim apo flasim.
Tipare të tjera të dëshirueshme, si pasuria ose pamja, padyshim janë të lidhura me pëlqimin, por të lindurit pa asnjërën nga këto nuk ju pengon të jeni karizmatikë.
Përcaktimi i karizmës
Për përcaktimin e karizmës është studiuar nga ekspertë në epoka të ndryshme, përfshirë këtu edhe Platonin. Sidoqoftë, ekzistojnë dy të vërteta të padiskutueshme.
E para është se ne tërhiqemi pothuajse mbinaturisht nga disa njerëz, veçanërisht për ata që na pëlqejnë. Megjithëse nuk është gjithmonë kështu; ne mund të tërhiqemi kollaj edhe nga një batakçi karizmatik.
E vërteta e dytë është se ne jemi të tmerrshëm kur vendosim gishtin mbi atë se çfarë i bën këta njerëz kaq tërheqës.
Përtej vëzhgimeve të nivelit sipërfaqësor – një buzëqeshje e bukur, ose aftësia për të treguar një histori të mirë – disa prej nesh mund të përcaktojnë, në çast, atë që i bën njerëzit karizmatikë kaq magnetikë.
Ndoshta është evolucionare. Si specie, instiktet na çojnë në gjëra që shpesh i përshkruajmë si ndjesi të zorrëve ose flutura në stomak.
Këto ndjenja janë në të vërtetë një përgjigje e nënndërgjegjeshme ndaj dhjetëra, ose ndoshta qindra, shenjave verbale dhe joverbale, të cilat ne pa vetëdije i përpunojmë në çdo ndërveprim me të tjerët.
Është një aftësi e nevojshme, që i lejon të gjithë gjitarëve të vlerësojnë qëllimin e të tjerëve duke marrë një inventar të vazhdueshëm për gjëra, si gjuha e trupit, ritmi i të folurit dhe lëvizjet delikate që mund të aludojnë në një kërcënim.
John Antonakis, profesor i sjelljes organizative në Universitetin e Lozanës në Zvicër, vëren se karizma, në thelb është thjesht sinjalizim informacioni.
“Në thelb, karizma ka të bëjë me sinjalizimin e informacionit në një mënyrë simbolike, emocionale dhe të bazuar në vlera,” thotë ai.
“Kështu, sinjalizimi i karizmës ka të bëjë me përdorimin e teknikave verbale – ato që thua ti – dhe teknikave joverbale.”
Tre shtyllat e karizmës, si të praktikojmë secilën prej tyre
Olivia Fox Cabane, një trajnere e karizmës dhe autore e librit “Miti i Karizmës”, thotë se mund të përziejmë sjellje karizmatike deri në tre shtylla.
Shtylla e parë, prania. Përfshin të jetosh momentin. Kur e shihni se po ju ikën vëmendja ndërsa flisni me dikë, përqendrohuni te vetja juaj. Kushtojini vëmendje tingujve në mjedis, frymës tuaj dhe ndjesive delikate në trupin tuaj.
Fuqia është shtylla e dytë, ajo përfshin shkatërrimin e barrierave të vetë-imponuara në vend të arritjes së një statusi më të lartë. Bëhet fjalë për heqjen e stigmës që vjen me suksesin që keni fituar tashmë.
Sindroma Impostor, siç dihet, është frika e përhapur që nuk jeni i denjë për pozicionin në të cilin jeni. Sa më e lartë të shkoni në shkallët, aq më e përhapur bëhet ndjenja.
Çelësi i kësaj shtylle është heqja e vetë-dyshimit, duke siguruar veten se aftësitë dhe pasionet tuaja janë të vlefshme dhe interesante për të tjerët. Më e lehtë të thuhet se sa të bëhet.
Shtylla e tretë, ngrohtësia, është pak më e vështirë për t’u shtirur. Kjo kërkon që ju të rrezatoni një lloj energjie të caktuar që sinjalizon mirësi dhe pranim. Është e ndërlikuar, duke marrë parasysh se ata që shkëlqejnë këtu janë njerëz që e kërkojnë këtë ndjenjë tek të tjerët, edhe kur sapo janë takuar.
Për të zotëruar këtë shtyllë, zonja Cabane sugjeron të imagjinoni një person për të cilin ndjeni përzemërsi të madhe, dhe më pas të përqendroheni në çfarë ju pëlqen më shumë te bashkëveprimet tuaja të përbashkëta. Kjo sipas saj, mund të ndryshojë kiminë e trupit brenda sekondave, duke e bërë madje edhe më introvertin midis nesh të çlirojë llojin e ngrohtësisë që karakterizon njerëzit me shumë karizëm.
Trajnimi i karizmës
Njerëzit më karizmatikë në një dhomë, janë ata që flasin në mënyrë metaforike, ata që përdorin anekdota dhe krahasime. Ata janë ekspertë në përdorimin e bindjes morale dhe reflektimit të ndjenjave në grup, si dhe të bëjnë pyetje, madje edhe ato retorike duke i mbajtur njerëzit të angazhuar. Me pak fjalë, ata thjesht tregojnë një histori të mirë.
Njerëzit më karizmatikë janë shpesh folësit publik më efektivë.
Megjithatë karizma shkon përtej të qenit një folës i rafinuar dhe tërheqës. Njerëzit karizmatikë pëlqehen jo vetëm sepse mund të tregojnë një histori të mirë, por edhe për shkak të mënyrës sesi i bëjnë të tjerët të ndjehen.
Përveç të qenit me humor dhe tërheqës, njerëzit karizmatikë janë në gjendje të bllokojnë shpërqendrimet, duke i bërë ata që bashkëveprojnë me ta të ndihen sikur koha të kishte ndalur dhe të gjithë kanë rëndësi.
Mënyra më e shpejtë për të qenë më të pëlqyeshëm është të dilni dhe të praktikoheni.
Filloni në shtëpi, duke hequr vetë-dyshimin tuaj dhe duke u përqëndruar në vend që të jeni pjesëmarrës aktiv në biseda me të tjerët.
VINI RE: Ky artikull është pronë intelektuale e New York Times/ Përshtati në shqip me shkurtime Hashtag.al
