Kryeministri Edi Rama ka publikuar një shkrim në gazetën franceze “Le Monde”, ku flet për shembjen e Teatrit Kombëtar.
“Informacioni i cunguar në mënyrë të pashmangshme shndërrohet në një gënjeshtër të madhe ”- ky është titulli që Rama ka zgjedhur për shkrimin e tij.
Rama shkruan se si agjencia kombëtare shqiptare përgjegjëse për inspektimin e ndërtesës, kishte përsëritur disa herë se kjo ndërtesë nuk ishte më e sigurt dhe duhej të evakuohej dhe prishej. Se si këshilli bashkiak e mori këtë vendim, e kur prishja kishte nisur disa parti politike shpejt organizuan një demonstrim.
Por Rama la pa përmendur protestat mbi 2-vjeçare të Aleancës për Mbrojtjen e Teatrit, videot e dhunës së policëve ndaj protestuesve që u bënë virale në rrjet, dhe akuzave të artistëve se shembja nisi kur brenda kishte ende njerëz.
Shkrimi i Ramës për “Le Monde”:
“Budallallëku dhe mençuria ngjiten kollaj, njësoj si sëmundjet infektive, prandaj zgjidhini me kujdes ata që dëgjoni”, shkroi William Shakespeare.
“Pra, zgjidhni miqtë tuaj me kujdes”, shtoi ai. Dikush pyes veten se çfarë do të mendonte Shekspiri, virtuozi i madh i teatrit për këtë fenomen të mjerueshëm që ne e quajmë sot dezinformim dhe epideminë e të pavërtetave.
Kështu që ai do të shqetësohej për të parë se sa gënjeshtra dhe lajme të cunguara po përhapen në botën tonë sot, duke kërkuar që e vërteta së pari të tërhiqet përmes baltës përpara se të shfaqej dhe pastaj të pushtonte, ndërsa faktet më pas duhet t’i nënshtrohen një kalimi të gjatë të shkretëtirës përpara se të arrinin në mënyrë të sigurt.
Në maj të vitit 2020, Këshilli Bashkiak i Tiranës urdhëroi njëzëri shkatërrimin e ndërtesës së ish Teatrit Kombëtar në Tiranë, pas deklaratave të përsëritura për një kohë të gjatë nga agjencia kombëtare shqiptare përgjegjëse për inspektimin e ndërtesës, sipas të cilit kjo ndërtesë nuk ishte më e sigurt dhe më pas duhej të evakuohej dhe prishej, duke i hapur kështu rrugën ndërtimit të një teatri të ri kombëtar në të njëjtin vend.
Një kompleks i ndërtuar në 1939
Ndërsa tashmë kishte filluar puna e prishjes, disa parti politike shpejt organizuan një demonstrim, i cili për fat të keq u përshkallëzua, duke çuar në shtrimin në spital të dy oficerëve të policisë. Asnjë nga protestuesit nuk u plagos. Kritikët e projektit të ri, në realitet mjaft të paktë në numër, na akuzuan për fshirjen e një elementi jetik të trashëgimisë kombëtare dhe historisë kulturore.
Ky është edhe një ilustrim i përsosur që tregon se si informacioni i cunguar në mënyrë të pashmangshme shndërrohet në një gënjeshtër të madhe, duke i shtuar kësaj fatkeqësinë e botës, siç tha Albert Camy aq mirë.
Sipas ekspertëve të trashëgimisë, të cilët janë shprehur me kalimin e kohës sa herë që ky argument kthehet në rendin e ditës, nuk kishte absolutisht asgjë jetike për këtë strukturë të shkatërruar, të ndërtuar në 1939 si një vend argëtimi për forcat okupuese italiane që jetojnë në Tiranë gjatë luftës së dytë botërore.
