Kina vijon të zgjerojë ndikimin e saj në Lindjen e Mesme përmes marrëveshjeve të naftës dhe infrastrukturës dhe marrëveshja e fundit me ADNOC (Abu Dhabi National Oil Company) është një shembull se si Pekini po rrit praninë e tij në biznesin e naftës në det të hapur.
Pas luftës katastrofike të çmimeve të naftës në Arabinë Saudite kundër sektorit amerikan, praktikisht të gjitha firmat e mëdha të naftës që zotërohen nga shteti në ,Lindjen e Mesme po kërkojnë të ulin deficitet, siç po përpiqen edhe qeveritë respektive.
Në mungesë të një rritje të papritur të madhe të çmimeve të naftës, mbijetesa ekonomike në terma praktikë tani zbret në njërën nga dy mundësitë vijuese.
E para është që të shesë pjesë të aseteve shtetërore ndaj ofertave fillestare publike (IPO) ose aksione në projekte të vazhdueshme të naftës dhe gazit, të cilat ADNOC së fundmi i bëri me shitjen e një 49 përqind të aksioneve në tubacionet e saj të gazit për pak më shumë se 10 miliardë dollarë te investitorët ndërkombëtarë.
E dyta është shitja e të njëjtave asete për kompanitë nga vendet te të cilat rënia e menjëhershme ekonomike në marrëveshje të tilla nuk ka rëndësi të madhe në krahasim me përparësitë afatgjata gjeopolitike dhe financiare. Në këtë drejtim Kina nuk ka asnjë kufizim financiar.
Në mënyrë të konsiderueshme, përveç zgjerimit të gjerë e të pamëshirshëm të Kinës në Lindjen e Mesme, në përputhje me programin e saj ‘Një Zonë, Një Rrruge, kjo marrëveshje shënon herën e parë që një kompani kineze e naftës dhe gazit në det të hapur është bashkuar në çdo koncesion të ADNOC.
