Mendoni se mund të bëni një pushim të fshehtë ose të thoni një gënjeshtër sepse po ‘punoni’ në distancë? Harrojeni. Punëdhënësit gjithnjë e më shumë po përdorin programe mbikëqyrëse për të kontrolluar se sa produktiv është stafi në shtëpi.
Bllokimi për shkak të koronavirusit dhe pasojat e tij kanë bërë që gjithnjë e më shumë punonjës të punojnë nga shtëpia. Shumë firma të mëdha tashmë kanë thënë se ata as nuk do të përpiqen të rikthejnë stafin në zyrë deri vitin e ardhshëm, mes diskutimeve rreth asaj se si puna nga shtëpia mund të kthehet në “normalitetin e ri”.
Puna nga shtëpia ka shumë përparësi për shumë njerëz. Mund të bëjë më të lehtë kujdesin për fëmijët, për shembull. Punonjësit mund të shmangin nevojën për t’u marrë me kolegë të bezdisshëm, të kolliten shumë gjatë, të shmangin udhëtime të gjata dhe të parehatshme.
Ata gjithashtu mund të shmangin shefat e tyre që i shikojnë vazhdimisht mbi supe – apo nuk munden ta bëjnë?
Punëdhënësit po përdorin masa gjithnjë e më të sofistikuara për të mbajtur skedarë për stafin e tyre që punojnë në shtëpi, të shqetësuar se ata mund të jenë duke u shmangur punën, duke futur rregulla të reja për veprimtarinë e punëtorëve të tyre.
Firma në Londër, Hammersmith & Fulham Council, ka arritur deri në atë pikë sa të ndalojë punonjësit e saj të pinë duhan në tavolinat e tyre në shtëpi. Ata kanë kërkuar që “një pjesë e banesës private të përdoret vetëm për qëllime pune do të kërkohet të jetë pa duhan” dhe se “anëtarët e familjes nuk duhet të lejohen të pinë duhan në zyrën e punonjësit që punon nga shtëpia”. Këshilli pretendon se politika është hequr që prej asaj kohe, me sa duket sepse është e pazbatueshme (Megjithëse, tani me kamerat në internet kudo, mbase jo), është gjithashtu iracionale, pasi pirja e duhanit në shtëpi vështirë se mund të ndikojë në imazhin publik të punëdhënësit.
Duhanpirësit kanë kohë që janë në pararojën e ndërhyrjeve në jetën tonë private. Por, pasi janë krijuar precedentë për ndërhyrje në jetën tonë private, rregullat e zbatuara për duhanpirësit kanë frymëzuar lloje të tjera të ndërhyrjes.
Më i dukshëm në situatën aktuale është përdorimi i masave teknologjike për të monitoruar stafin. Një mbikëqyrje e tillë nuk është e re, por ka marrë një rëndësi të re dhe është shumë më e përhapur në epokën e Covidit.
Autori Alex Christian flet për ngritjen e kësaj kulture mbikëqyrjeje: “Ndërsa koronavirusi i ka lënë të shkretuara vendet e punës nëpër botë, softueri i mbikëqyrjes ka lulëzuar: programe të tilla si ActivTrak, Time Doctor, Teramind dhe Hubstaff të gjithë kanë raportuar një rritje të shitjeve pas bllokimit. Pasi të instalohen, ata ofrojnë një varg mjetesh të fshehta monitorimi, me menaxherët që janë në gjendje të shikojnë pamjet e ekranit, orët e hyrjes dhe tasteve për t’u siguruar që punonjësit të qëndrojnë në rrugën e duhur duke punuar në distancë. Edhe pse marketohet si softuer i produktivitetit, teknologjia – e quajtur si ‘bossware’ për fshehtësinë dhe pushtimin e saj – ka bërë që shumë punëtorë të gjejnë mënyra krijuese për të shmangur përgjimin. ”
Punonjësit që punojnë brenda këtyre rregullave të rrepta përballen me vërejtje për produktivitet të ulët ose që marrin shumë kohë në pushimin e tyre. Një aplikacion, Sneek, në mënyrë të fshehtë bën fotografi të punonjësve për të parë nëse ata janë në tryezat e tyre. Programet e menaxhimit të projektit si Jira dhe Basecamp, ndërkohë, mund t’i lejojnë shefat të dallojnë kur punëtorët nuk po mbajnë një nivel të lartë të prodhimit. Takimet e shpeshta në internet të ekipit në Zoom ose Microsoft Teams mund të sigurojnë që stafi të paktën po mendon për punën – dhe mjerë kushdo që është akoma me pizhame ose nuk shfaqet fare.
Sigurisht, ka zgjidhje nëse jeni mjaft i zgjuar. Një mënyrë është të lëvizni rregullisht mouse-in, ose të instaloni një softuer për të dhënë iluzionin se po lëviz. Por e gjithë gjëja ka potencial të krijojë atë ndjesinë se “Vëllai i madh” po ju vëzhgon.
Mjaft keq është fakti që puna nga shtëpia çon shumë njerëz në grackën e konfuzimit të punës dhe jetës në shtëpi. Ajo kohë në udhëtim, kur të paktën mund të lexoni ose dëgjoni muzikë, kthehet në kohë pune. Është e lehtë të shohësh se si e gjithë kjo çon në intensifikimin e punës.
Për më tepër, puna nga shtëpia na privon nga solidariteti dhe ngushëllimi i kolegëve. Është më e vështirë të bashkohesh kundër rregulloreve të reja nëse nuk i sheh kolegët e tu ballë për ballë. Shumë punë janë intensive dhe stresuese, por puna në një zyrë lejon që stafi të dëgjohet me njëri-tjetrin në mënyrë joformale në një pub një të premte në mbrëmje – ose të dëgjojnë për mundësi më të mira diku tjetër.
Puna nga shtëpia mund të jetë gjithashtu një katastrofë për punonjësit më të rinj, të cilët kanë nevojë të mësojnë nga kolegët e tyre më me përvojë. Është më e vështirë të mësosh dhe të lësh një përshtypje të mirë tek ata që kanë rëndësi, në një takim në video.
Ndërsa një punonjës i klasës së mesme me një shtëpi të rehatshme mund të flasë me entuziazëm në lidhje me përfitimet e punës nga shtëpia, për shumë njerëz, ajo po kthehet në një përvojë gjithnjë e më intensive dhe stresuese. Të dish që shefi yt mund të të spiunojë thjesht shton paranojën dhe frikën.
Ne mund të jemi duke shkuar prapa në botën e punës. Në kohërat para-industriale dhe përtej, prodhuesit e veshjeve do të punonin deri në vdekje gjatë orëve të gjata për t’iu përgjigjur kërkesave të blerësve, të paguar siç ishin me normë dhe jo me orë. Duhet të jemi shumë të kujdesshëm që vendi i punës modern, i lidhur, i zbutur të mos na çojë në të njëjtën rrugë.
VINI RE: Ky artikull është pronë intelektuale e RT
*Përshtati në shqip Dajana Dobrozi – Hashtag.al
