Alexey Navalny gjatë telefonatës me Konstantin Kudryavtsev
Media Bellingcat dhe partnerët e saj raportuan se Shërbimi Federal i Sigurisë i Rusisë (FSB) ishte i implikuar në helmimin gati-fatal me agjentë nervor të Alexey Navalny më 20 gusht 2020. Raporti identifikoi tetë operativë të fshehtë me ekspertizë të luftës mjekësore dhe kimike / biologjike që punonin në Institutin e Kriminalistikës së FSB-së i cili e kishte cënuar Alexey Navalny në më shumë se 30 raste që nga viti 2017. Të paktën tre prej këtyre operativëve ishin në afërsi të Navalny afër kohës së helmimit të tij.
Gjatë konferencës së tij për shtyp të fundvitit të enjten e javës së kaluar, presidenti rus Vladimir Putin nuk i mohoi gjetjet e Bellingcat, të cilat detajonin se si këta operativë të FSB-së kishin qenë duke e ndjekur Navalny, përfshirë udhëtimin e tij në Tomsk. Sidoqoftë, presidenti rus pretendoi – pa paraqitur prova – se kjo ishte për shkak të bashkëpunimit të supozuar midis Navalny dhe “agjencive të inteligjencës së Shteteve të Bashkuara”. Putini gjithashtu mohoi që FSB të kishte ndonjë rol në helmimin e tij dhe deklaroi se “nëse [FSB] do të donte, ata do ta kishin çuar punën e tyre deri në fund”. Ai nuk shpjegoi pse një i dyshuar do të duhet të mbikëqyret nga oficerë të luftës kimike dhe prejardhje mjekësore, dhe as pse këta agjentë komunikuan me ekspertë kryesorë rusë në fushën e toksinave nervore në ditët dhe orët para helmimit të Navalny, siç zbulohet nga Bellingcat.
Bellingcat tani mund të zbulojë se ai dhe partnerët e tij hetues kanë në zotërim një bisedë të regjistruar në të cilën një anëtar i skuadrës së dyshuar të helmimit në FSB përshkruan se si njësia e tij kryente dhe u përpoq të pastronte provat e helmimit të Alexey Navalny. Rrëfimi pa dashje u bë gjatë një telefonate me një person që oficeri besonte se ishte një zyrtar i lartë i sigurisë. Në fakt, oficeri i FSB-së nuk e njohu zërin e personit të cilit po i raportonte detajet e misionit të dështuar: vetë Alexey Navalny.
Kjo telefonatë 49 minutëshe midis Navalny dhe Konstantin Kudryavtsev, një prej oficerëve të FSB-së që udhëtoi në Omsk pas helmimit të Navalny, ofron një llogari të detajuar të personit të parë që përshkruan se si FSB organizoi atentatin në Tomsk si dhe operacioni pasues i pastrimit. Rrëfimi i paqëllimtë shton detaje të reja të rëndësishme për kuptimin tonë të operacionit, duke përfshirë mënyrën e saktë në të cilën, sipas oficerit të FSB-së, u përdor Novichok. Ai gjithashtu hedh dritë mbi përpjekjet e shërbimit sekret të Rusisë për të shkatërruar provat pas asaj që Kudryavtsev zbulon, ishte dështimi i saj për të vrarë aktivistin e opozitës. Në mënyrë tronditëse, anëtari i skuadrës së dyshuar të helmimit fajëson kohën e shpejtë të reagimit të pilotit dhe shërbimeve të urgjencës mjekësore për dështimin e komplotit të vrasjes së FSB-së.
Ndërsa përfaqësuesit e Bellingcat ishin dëshmitarë të thirrjes telefonike në kohë reale disa orë para botimit të hetimit, përmbajtja e saj ishte aq shpërthyese saqë vendosëm, para se të zbulonim ekzistencën dhe përmbajtjen e thirrjes, të vërtetonim detajet kryesore të përshkruara nga oficeri i FSB-së kundër të dhënave objektive . Që atëherë kemi qenë në gjendje të konfirmojmë pretendimet kryesore që konfirmojnë besueshmërinë e përgjithshme të rrëfimit.
Thirrja e Navalny ndaj Kudryavtsev nën maskën e një ndihmësi fiktiv të një niveli të lartë gjithashtu ngriti pyetje etike në lidhje me këtë metodë të marrjes së të dhënave. Sidoqoftë, pas një debati të brendshëm arritëm në përfundimin se ky veprim qartë bie brenda sferës së interesit mbizotërues publik në dritën e rrethanave të jashtëzakonshme. Navalny nuk po punonte në emër të ndonjë policie ose shërbimi të sigurisë, as po kryente një hetim tradicional gazetaresk – përkundrazi, ai ishte në pozicionin unik të hetimit për vrasjen në një kohë kur asnjë agjenci e zbatimit të ligjit nuk është e gatshme ta bëjë këtë. Sipas njohurive tona, është pa precedent që një shënjestër e një vrasjeje politike është në gjendje të bisedojë për gati një orë me një nga njerëzit në ekip që u përpoq ta vriste atë dhe më vonë të mbulonte provat. Hulumtimi ynë plotësues në zbulimet e kësaj thirrje – të detajuar më tej në këtë artikull – tregon se informacioni i siguruar nga Kudryavtsev është i besueshëm dhe ka çuar në drejtime të reja hetimore që nuk i kishim zbuluar më parë.
Në fund të këtij raporti ne do të paraqesim audio dhe transkriptimin origjinal, të pa redaktuar të thirrjes 49-minutëshe, të regjistruar nga një përfaqësues i Bellingcat.
Pranimi kryesor i bërë gjatë bisedës së gjatë ishte se FSB qëndronte me të vërtetë pas operacionit të helmimit kundër Alexey Navalny në Tomsk. Ndërsa Kudryavtsev thotë se ai nuk ishte pjesë e operacionit aktual të helmimit në Tomsk, ai pranon që ishte përfshirë në të paktën një operacion të mëparshëm në 2017, si dhe në operacionin e pastrimit pas spitalit të Navalny në Omsk. Ai, megjithatë, përmend kolegët e tij që ishin pjesë e misionit Tomsk dhe përshkruan detaje që mund të diheshin vetëm nga një pjesëmarrës i të gjithë operacionit të FSB-së. Kudryavtsev analizon, në një gjuhë të zakonshme të kësaj bote, arsyet e dështimit të operacionit të vrasjes. Ai gjithashtu përshkruan nga një perspektivë e personit të parë dhe me shumë detaje masat e mbulimit të FSB-së të ndërmarra për të pastruar rrobat dhe sendet personale të Navalny nga çdo gjurmë e toksinës. Kudryavtsev identifikon gjithashtu dy emra shtesë, të dy kolegë të FSB-së, të cilët ishin të përfshirë në operacionin e pastrimit.
Transkripti i bisedës Navalny – Kudryavtsev:
Konstantin Kudryavtsev (K): Po, Artyom? Përshëndetje.
“Maxim Ustinov” (M): Konstantin?
K: Përshëndetje?
M: Konstantin Borisovich?
K: Po, po!
M: Ky është Ustinov Maxim Sergeevich, ndihmës i Nikolay Platonovich Patrushev. Kam marrë numrin tënd nga Vladimir Mikhailovich Bogdanov. Unë kërkoj falje për orën e hershme, por unë urgjentisht kërkoj 10 minuta nga koha juaj.
K: Mirë.
M: Shefat e Mbrojtjes dhe Sigurisë do ta diskutojnë këtë edhe një herë, dhe ata ndoshta do t’ju kërkojnë të përgatisni një deklaratë të plotë, por tani unë po bëj një raport për Nikolay Platonovich, i cili do të diskutohet nga Këshilli i Sigurimit në nivelin më të lartë. Më duhet… një paragraf i vetëm nga çdo anëtar i njësisë: Çfarë shkoi keq? Pse operacioni Navalny në Tomsk ishte një dështim i plotë? Më tregoni pikëpamjen tuaj, unë do ta shkruaj atë dhe pastaj ju mund të shtjelloni më tej në raportin tuaj.
K: Por … a ishte një dështim në Omsk?
M: Jo, në Tomsk, unë jam duke folur për Tomsk!
K: Nga Tomsk?
M: Po
K: Çfarë ndodhi në Tomsk?
M: Konstantin Borisovich!
K: Po, po, po.
M: A e dëgjove atë që thashë. Unë jam duke thirrur urdhrat e Patrushevit!
K: * kollitje * Jo, unë e kuptoj shumë mirë, thjesht po përpiqem të kujtoj se çfarë ndodhi në Tomsk?
M: Epo, cila ishte arsyeja që ju të shkoni në Omsk më 25?
K: Në Omsk apo në Tomsk?
M: Ju shkuat në Omsk më 25. Operacioni ishte në Tomsk dhe tani po bëj një raport të shkurtër mbi atë që ndodhi. Më vonë, Vladimir Mikhailovich do t’ju kërkojë një dëshmi të zgjeruar. Unë e di që ju e keni bërë tashmë, por krerët e Këshillit të Sigurimit më kanë kërkuar që të përgatis një raport tani. Kështu, ju do të më ndihmoni jashtëzakonisht shumë, dhe më e rëndësishmja nuk do ta bëni Nikollaj Platonovich të presë.
K: Unë me kënaqësi do të ndihmoj, por – po e shihni – unë kam koronavirus dhe po qëndroj në shtëpi.
M: Prandaj po ju telefonoj.
K: A e telefonuat Makshakov?
M: Sigurisht, unë do të telefonoj Makshakov. Por tani … kjo është një procedurë e thjeshtë: Unë do t’i telefonoj Alexandrov, Makshakov, Tayakin dhe do t’i kërkoj secilit dhe secilit prej tyre të shpjegojnë veten e tyre në disa paragrafë. Ky duhet të jetë një raport me dy faqe dhe nuk kam nevojë t’ju tregoj se kush do ta lexojë atë. Le të themi vetëm që nuk do të të telefonoja në 7 të mëngjesit, nëse kjo nuk do të ishte urgjente.
Dhe unë kam një pjesë këtu në raport, i cili thotë: “Kudryavtsev:… ai mendon se për shkak të kësaj dhe kësaj operacioni dështoi, ai mendon se kjo duhet të bëhet që ajo të ketë sukses”.
K: Unë do ta kisha shkruar atë, por unë jam duke qëndruar në shtëpi, në karantinë.
M: Pra, ju do të më tregoni, dhe unë do ta shkruaj.
K: Unë kam shkruar diçka tashmë … Nëse flisni me Makshakov
M: Do të flas edhe me të, Konstantin. Vetëm më dëgjoni, ju lutem. Sigurisht, ju do të bëni një dëshmi me shkrim për Bogdanov më vonë. Tani kam nevojë për ju, pasi do të kërkoj nga të gjithë të tjerët, të më thoni në një paragraf apo më shumë, cili ishte problemi më i madh në operacionin e Tomskut. Po e shkruaj.
K: Por unë nuk i kam të gjitha informacionet tani.
M: Sigurisht. Por deri në atë masë sa e keni
Përshëndetje, po shkruaj
Më lejoni të ju ndihmojë. Në një shkallë nga 1 në 10 si e vlerësoni punën e Alexandrov? E kuptoj që ai është kolegu juaj, por sidoqoftë
K: А-alexandrov?
M: Po
K: Epo, ai po punon mirë. Unë e vlerësoj atë pozitivisht.
M: Cilësitë e udhëheqjes së Tayakin? Si i vlerësoni ato? Koordinimi i Njësisë?
K: Tayakin nuk ishte atje. Osipov ishte atje.
M: Unë e di që Tayakin nuk ishte atje, por Osipov. Sidoqoftë, Tayakin ishte pjesë e operacionit, apo jo?
K: Nuk e di. Nuk e kam këtë informacion dhe nuk mund të komentoj.
M: Mirë. Nga 1 deri në 10 si e vlerësoni Osipov? Prisni, që ta shkruaj.
K: Po, po, po. Unë e vlerësoj atë pozitivisht.
M: Prandaj – dikush mund të pyesë me arsyetim, jam i sigurt që do të pajtohesh, dhe duhet t’i shpjegoj Patrushevit – nëse të dy Alexandrov dhe Osipov do të bënin mirë punën e tyre, si ndodhi që operacioni dështoi?
K: Epo, unë kam qenë duke pyetur veten për këtë, jo një ose dy herë. Duke pasur parasysh situatën, me sa e njoh unë dhe nuk i di të gjitha – ju e kuptoni që unë di vetëm se çfarë po bëj dhe çfarë po më thonë.
M: Kjo është arsyeja pse ne po bëjmë një raport. Kështu që secili mund të paraqesë perspektivën e tij. Tani për tani, unë jam i interesuar vetëm për mendimin tuaj.
K: Epo, gjithçka u bë mirë… në fund të ditës, puna u ekzekutua. Tani, si u ekzekutua, pse gjërat përfunduan ashtu siç përfunduan … Jo një herë, unë kam qenë duke menduar për këtë.
M: Dhe ky është problemi, apo jo, që jo një herë gjërat përfunduan ashtu …
K: A po më telefononi nga telefoni i Artyom Troyanov? Sepse pashë numrin e tij në ekran kur telefonove?
M: Sigurisht, unë po telefonoj nga… përmes sistemit. Bogdanov më kërkoi ta bëja këtë, në mënyrë që ju të mos shqetësoheni.
K: Oh!
M: Mirë. Por unë duhet t’ju bëj përsëri pyetjen, sepse duhet të shkruaj diçka: Nëse Osipov dhe Alexandrov e bënë mirë punën e tyre, pse operacioni dështoi? Çfarë duhet bërë në të ardhmen, që kjo të mos ndodhë më?
K: Ugh – ohh. Epo në profesionin tonë, ju e dini këtë vetë, ka shumë të panjohura dhe nuanca. Ne po përpiqemi të marrim parasysh gjithçka, kështu që nuk do të ketë gabime. Ju më kuptoni, apo jo?
M: Ju kuptoj!
K: Kjo u shqyrtua plotësisht, të paktën mendoj se ishte. Mbi të gjitha, veçanërisht nëse merrni parasysh atë që është bërë më parë. Por gjithmonë ka nuanca. Në çdo detyrë ka nuanca, dhe në çdo situatë gjërat do të kishin qenë ndryshe nëse … si mund ta them këtë në mënyrë të përshtatshme …
M: Çfarë?
K: Epo, unë gjithashtu mendova se mund të … Kur ata u ulën – ju e dini për çfarë po flas – ai mori fluturimin, ata bënë një ulje emergjente, situata u zhvillua… jo në favorin tonë. Kjo është ajo që unë mendoj. Nëse do të ishte pak më e gjatë, mendoj se gjërat do të ishin kthyer në anën tjetër.
M: Çfarë duhet të ishte më e gjatë, Konstantin Borisovich?
K: Fluturimi.
M: Ai duhet të ishte në ajër për më shumë kohë?
K: Epo, po, nëse ai do të ishte në ajër për më gjatë, dhe ata nuk do të uleshin në një mënyrë kaq të beftë, ndoshta, gjërat nuk do të kishin shkuar ashtu siç bënë. Do të thotë, nëse mjekët nuk e ndihmonin, nëse nuk kishte asnjë ambulancë në aeroport, etj.
M: Avioni u ul në 40 minuta. Kryesisht, kjo duhet të jetë marrë parasysh kur ishte planifikuar operacioni. Unë nuk do ta përshkruaja këtë si një ulje të menjëhershme. Ndoshta, doza nuk është vlerësuar si duhet?
K: Epo, nuk mund ta them këtë. Me sa di unë, është vlerësuar duke pasur parasysh furnizimin, prandaj
M: Mirë. Më lejoni të jem i sinqertë me ju, sepse edhe ju më kuptoni. Shefat e mi po më thonë dhe ti e di se si veprojnë bosët: “Shpejt! Shko! Shkruajeni këtë përsëri, për herë të 15-të. ”
K: Po, po, po, po, po!
M: Dhe unë e kam këtë pyetje këtu: Cili është problemi? Kishte Kaliningrad, pastaj ishte Tomsk. Pse nuk u adresuan problemet në Kaliningrad, në mënyrë që operacioni në Tomsk të shkonte normalisht?
K: Epo, nuk di asgjë për Kaliningradin, nuk e kam këtë informacion. Unë e di se çfarë ka ndodhur, jo në Kaliningrad, por në Tomsk. Unë nuk di për Kaliningradin, nuk e kam këtë informacion.
M: Le të kthehemi te teknika specifike: si është administruar substanca? A mendoni se është zgjedhur një metodë e përshtatshme?
K: Oh, po, po. Unë mendoj se po.
M: Si mund ta paraqes shkurtimisht këtë në raport?
K: Epo, kjo duhet të komunikohet përmes një kanali të sigurt.
M: A e kuptoni kush do ta lexojë këtë raport? Në këtë nivel nuk ka vend për kanale operative. Në këtë nivel, njerëzit nuk shqetësohen me detaje – unë duhet t’i shpjegoj ata shkurtimisht se si ndodhën gjërat dhe unë dua ta bëj atë në mënyrë korrekte.
K: Si ndodhi?
M: Si është administruar substanca?
K: Epo, më mirë ta them këtë përmes një kanali të sigurt. E kuptoni, po punoja pas
M: Po, e di.
K: Ky ishte një lloj… Të paktën ajo që pashë ishte vetëm pasoja e asaj që ata kanë bërë. Epo, po, fakti është se vendndodhja ishte ndoshta … si mund ta them atë … vendin ku ata e vendosën atë, mund të ketë pasur ndonjë mundësi për zbulim, më pas.
M: Epo shiko, përsëri, ne po bëjmë një bisedë të sinqertë. Ju e kuptoni pse po e shkruaj këtë: një shishe, një skandal, televizion, të gjitha të zbuluara. Për këtë arsye, shefat e mi po më thonë: na shpjegoni pse u zbulua, pse ishte në shishe dhe unë duhet ta shpjegoj shkurtimisht.
K: Nuk kishte asgjë në shishe.
M: Mirë. Atëherë si lindi historia me shishen, nëse nuk kishte asgjë, apo ishte sajuar apo diçka?
K: Jo, nga sa di unë nuk kishte asgjë në shishe. Mendoj se Stanislav Valentinovich… nuk jam 100% i sigurt
M: Kjo është arsyeja pse Bogdanov më tha dhe më dha numrin tënd të telefonit, sepse detyra që më është dhënë është të mbledh pikëpamjet e të gjithëve. Sidoqoftë, kjo nuk është në të vërtetë çështja e nxjerrjes së një lloj përfundimi organizativ. Pyetja është se si të veprohet në të ardhmen në mënyrë që lidershipi – në nivelin më të lartë – të kuptojë qartë se çfarë ka ndodhur. Edhe një herë, unë kërkoj falje që ju zgjova në mëngjes, por ata po më përplasin tryezën e punës dhe më thonë: më jepni një raport me dy faqe, në mënyrë që Ai të kuptojë gjithçka. Çfarë duhet të shkruaj në ato dy faqe?
K: Më telefonuat më parë? Ju nuk telefonuat askënd tjetër?
M: Unë jam duke filluar me ju, por unë kam një listë, dhe unë do të thërras të gjithë në të. Unë në të vërtetë nuk kam nevojë që ju të më tregoni gjithçka, unë vetëm kam nevojë për perspektivën tuaj. Çfarë do të kishit bërë ndryshe? Nëse do të planifikonit një operacion, a do t’i qaseshit kësaj në një mënyrë tjetër?
K: Epo, por për këtë do të duhet të ulem dhe ta mendoj mirë. Në varësi të situatës, nga rrethanat. Duke parë mënyra të ndryshme të mundshme, ose më mirë, jo mënyra, por vende të mundshme. Ka shumë nuanca dhe çdo nuancë duhet të merret parasysh. Sipas mendimit tim, gjithçka ishte planifikuar si duhet, nuk mund të kishte qenë ndryshe. Nëse nuk do të ishte planifikuar si duhet, asgjë nuk do të ishte bërë. Kjo është pika ime. Po them: fakti është se metoda është zgjedhur në mënyrë korrekte, por gjithmonë ka nuanca.
M: Pra përsëri, cila metodë u zgjodh?
K: Ju nuk e dini?
M: Epo, unë di disa gjëra, dhe nuk i njoh të tjerat, por unë duhet t’ju bëj pyetje të tilla, kështu që po i bëj ato.
K: Epo, nuk mund t’ju them se përmes këtij telefoni.
M: Kjo është arsyeja pse po ju telefonoj, sepse kam nevojë [për ta mbushur] këtë letër urgjentisht.
K: Ju duhet të telefononi Stanislav Valentinich në një linjë të sigurt, ai ndoshta do t’ju tregojë se si ka ndodhur e gjitha, por unë nuk mund t’ju them përmes këtij telefoni se si ka ndodhur e gjitha.
M: Më keni parë duke ju telefonuar përmes panelit, mund të më thoni. Kjo bisedë është rënë dakord me Bogdanov.
K: Askush nuk më telefonoi as Bogdanov dje, as Makshakov.
M: Kjo pasi e gjithë kjo filloi këtë mëngjes, ata më zgjuan në orën 5 të mëngjesit dhe më thanë: bëje, kështu që unë po vrapoj gjithë mëngjesin i tërbuar, duke kërkuar të gjithë telefonat. Nëse dëshiron kështu – unë do të të telefonoj pas pak në një linjë operative, por ti do të më kursesh shumë kohë nëse më thua tani. Sepse unë ende kam një listë me 13 persona për të kaluar.
K: A do të më thuash emrin tënd? Do ta shkruaj.
M: Ustinov Maxim Sergeevich, ndihmës i Nikolai Platonovich Patrushev.
K: Mhm
M: Kam akoma disa pyetje. Çfarë ndodhi me sendet e tij?
K: Po me ta?
M: Epo, ku janë gjërat e Navalny?
K: Epo, hera e fundit që i pashë ata ishin në Omsk. I lamë atje, pasi shkuam dhe punuam mbi to.
M: Ju fluturuat për në Omsk më 25?
K: Epo, po përpiqem ta mbaj mend. Them se duhet të jetë kështu, po. Unë kam të dhëna me shkrim në punë.
M: Saktësisht çfarë ndodhi me ta?
K: Destinacioni i tyre përfundimtar?
M: Po
K: Epo, ne i pritëm kur mbërritëm, ata na u dhanë nga djemtë vendas nga policia e Omsk, si u quajt, polici transporti. Ata na dhanë gjërat, ne punuam mbi to dhe më pas ua kthyem gjithçka djemve vendas. Dhe shefi lokal – unë kam numrin e tij të telefonit, mund t’jua jap nëse dëshironi – unë i thashë që t’i kthejë ato gjëra. Më shumë gjasa, ai ua ktheu djemve nga policia e transportit.
M: Mhm. Mund të më jepni numrin e shefit, ju lutem.
K: 8962059 **** [redaktuar]
M: Dhe emri i tij?
K: Mikhail Palych [Platonovich]. Ai është shefi i…
M: Mirë, do ta zgjidh vetë, nuk ka problem. Le të kthehemi te sendet. A kishte ndonjë gjë mbi to? A gjetët diçka në pako, çfarë ndodhi saktësisht me të?
K: Epo, kemi shkuar dy herë. Herën e parë që i morëm në një paketë të zakonshme, me vula në të gjithë atë, që i hoqëm. Brenda gjërave të tij, të gjitha ishin disi të lagura. Aty ishte kostumi, mbathjet, çorapet, maskat, një këmishë.
M: Dhe çfarë procedure keni përdorur? Si mund të raportoj se çfarë po bënit me ato gjëra?
K: Epo, përpunimi u bë.
M: Përpunimi sipas kësaj metodologjie të Biysk?
K: Biysk?
M: Epo, më korrigjoni nëse gaboj.
K: Jo, jo, unë nuk e di metodologjinë Biysk, ose ndoshta e di, por nuk po e bëj lidhjen tani.
M: Çfarë saktësisht keni bërë, a mund të shtjelloni?
K: Ne i përpunuam me zgjidhje, kështu që… ohhhh, si mund ta them këtë… kështu që nuk do të mbetej asnjë gjurmë.
M: A i keni përpunuar të gjitha gjërat e tij?
K: Jo, në fillim vetëm ato kryesore: kostumi, të brendshmet, ato gjëra. Më vonë, gjatë udhëtimit tonë pasues, ata na dhanë një paketë të dytë dhe kësaj here ne përpunuam gjithçka.
M: A ka ndonjë mundësi që gruaja e Navalny ose dikush tjetër të ketë prerë një copë veshje dhe ta ketë marrë me vete?
K: Jo
M: Nuk ka një mundësi të tillë?
K: Jo. Gjithçka ishte në një copë. Nuk kishte gjurmë të prerjes ose copëtimit.
M: Atëherë, sipas mendimit tuaj, si e zbuluan gjermanët përfundimisht të gjithë atë?
K: Epo, ata e përfshinë Bundeswehr-in. Ata kanë kimistë ushtarakë që punojnë atje. Ndoshta ata kanë disa metoda të zbulimit.
M: Në cilën pjesë të trupit mund të kishin gjetur gjurmë?
K: Asgjë në trup nuk mund të ishte gjetur, nuk kishte asgjë atje. Ata ndoshta gjetën diçka në gjak. Nuk mendoj se kishte ndonjë gjë në trup. Ky duhet të jetë supozimi. Ai gjithashtu u la në spitalin tonë.
M: Kë mund të pyes në spitalin Omsk nëse trupi është larë?
K: Jo, ky informacion nuk është i disponueshëm askund. Por Mikhail, shefi i BT, di gjithçka për atë që është bërë.
M: Mirë. Më falni për pyetjen naive, por duke pasur parasysh atë që kam shkruar nuk kam dyshim se ata do të më pyesin: Nëse rrobat janë larë për të hequr ndonjë gjurmë, si është e sigurt se nuk ka asnjë gjurmë në trup. Pse është ajo?
K: Epo, sepse absorbohet shpejt. Nuk le gjurme. Makshakov do t’ju tregojë më shumë për këtë, nuk i kam të gjitha informacionet. Unë madje nuk e di se çfarë është bërë atje. Epo, dua të them, e dini, apo jo?
M: E kuptoj
K: Nuk e di, nuk e kam këtë informacion. Më thanë, shkova, e bëra dhe u nisa. Të gjitha informacionet e tjera, në lidhje me atë se kush shkoi atje dhe kush e bëri atë – unë nuk jam në dijeni të kësaj.
M: Do të flas me të gjithë ata vetë, tani më intereson perspektiva juaj. Le të shqyrtojmë gjithçka edhe një herë. Kjo lëndë mbijetoi sepse aeroplani u ul shumë shpejt – a është kjo arsyeja kryesore?
K: Më duket kështu. Nëse do të ishin në ajër për pak më gjatë, mbase gjërat do të kishin përfunduar në mënyrën tjetër. Shikoni, ngjarjet e paparashikuara janë faktori më i keq në profesionin tonë.
M: E shoh Me ngjarje të paparashikuara nënkuptojmë rrethanën numër 1 – që aeroplani u ul papritmas. Dhe çfarë është rrethana numër 2?
K: Fakti që arriti ambulanca, e kështu me radhë. Ata kryen këto hapa fillestarë, ato të zakonshmet… ulën aciditetin, injektonin një antidot të një lloji. Me sa duket, është e mundur që procedura të tilla mund, siç e dini, simptomat janë të ngjashme. Ata vepruan menjëherë, mjekët, sepse u thirr një ambulancë – ky është gjithashtu një faktor. Dhe pastaj fakti që ata e çuan atë në spital, dhe atje ata gjithashtu bënë diçka në lidhje me simptomat dhe të gjitha ato.
M: Unë nuk e kuptoj, dhe bazuar në pyetjet që më janë dhënë, shefat e mi gjithashtu pyesin veten: ishte plani për ta lënë atë të vdiste në hotel apo në aeroplan?
K: Unë nuk kam ndonjë informacion në lidhje me këtë.
M: Por plani ishte bazuar në vendin ku supozohej të ndodhte.
K: Po ta dija, do të thosha, nuk dua të gënjej. Unë nuk jam dhe nuk kam qenë në dijeni se si është dashur të shkojë. Unë vetëm mund të spekuloj.
M: Pra, spekuloni.
K: Epo nuk mundem. Nuk është sikur e dija të gjithë planin. Më dhanë informacionin që duhet të di, asgjë më shumë. Ata nuk më japin asgjë tjetër. Duke supozuar, duke supozuar – kjo është e keqe, mendoj.
M: Supozimi, supozimi, është i keq, por detyra para meje – më falni që e përsëris veten si papagall – është të flas me të gjithë, dhe le të shprehin mendimin e tyre. Në punën tonë, keni plotësisht të drejtë të thoni – gjithçka varet nga ngjarje të paparashikuara dhe rrethana të tjera. Për këtë arsye, mendimi i të gjithëve për atë që shkoi mirë, çfarë shkoi keq, është shumë i rëndësishëm. Ne kërkojmë pikëpamjen tuaj në përgjithësi, për të na dhënë pasqyrën e madhe. Sepse pasojat e gjithë kësaj, e dini, do të na ndjekin për një kohë të gjatë.
K: E kuptoj, po shoh edhe TV dhe po lexoj në internet. Ata nuk menduan se ngjarjet do të shkojnë ashtu si shkuan, unë jam i sigurt, gjithçka shkoi në mënyrën e gabuar.
M: Po, ta themi troç, po, kështu që duhet të kuptojmë pse?
K: Epo, mendoj se duhet të kishte ndodhur më shpejt sesa ndodhi. Por mbase ata donin që kjo të ndodhte në aeroplan, sepse ju e kuptoni këtë: nëse ai do të fluturonte për tre orë, nëse nuk do të kishte ulje emergjente, atëherë rezultati do të kishte qenë ndryshe. Në këtë kuptim, unë mendoj se avioni luajti një rol vendimtar. Epo, ishte një nga faktorët, tjetri ishte ambulanca.
M: Sa kohë ka kaluar midis administrimit të helmit dhe momentit kur ai ka dalë jashtë?
K: Nuk e kam këtë informacion. Nuk e di saktësisht kur ka ndodhur helmimi. Makshakov mund t’ju tregojë, ndoshta, ose dikush nga djemtë mund ta dijë.
M: Kam një pyetje disi të veçantë. Ju keni udhëtuar me Navalny disa herë, 2017 në Kirov, cili është vlerësimi juaj për të si person?
K: Çfarë? Si mund ta vlerësoj në çfarë kuptimi?
M: Epo, kjo është arsyeja pse thashë se është një pyetje e veçantë.
K: Ai është i përpiktë, gjithmonë i kujdesshëm, nga njëra anë. Nga ana tjetër, ai udhëton shumë. Periodikisht ata po ndryshojnë numrin e tyre, shumë të kujdesshëm në këtë drejtim. Ndoshta, ai kishte një gërvishtje që u ndoq, më kuptoni, përshëndetje?
M: Mhm, po, po, po, po, po dëgjoj dhe po shkruaj.
K: Shumë herë ai tha në blogun e tij se ishte ndjekur. Prandaj, ai ishte shumë i kujdesshëm, i përpiktë në këtë drejtim. Asnjëherë nuk bëri asnjë lëvizje të panevojshme.
M: A ka ndonjë mundësi që ai të ketë parë dikë nga njësia në fytyrë?
K: Oh, jo, ne gjithmonë e kemi trajtuar në mënyrë rigoroze këtë, duke ndryshuar rrobat tona dhe sende të tjera.
M: Unë kam disa informacione, se dikur anëtarët e njësisë udhëtuan në të njëjtin transport si ai. A dini diçka për këtë?
K: Unë nuk e di për këtë, për fat të keq. Zakonisht, ne jemi gjithmonë duke udhëtuar me një transport të ndryshëm me qëllim. Dhe nëse ai po udhëton në disa vende, ne kemi ekipe të ndryshme që udhëtojnë me transporte të ndryshme. Ne jemi gjithmonë shumë të kujdesshëm,… Unë nuk e di se si mund të kishte ndodhur kjo.
M: Pra, ju nuk dini për një incident të tillë?
K: Jo, nuk e bëj.
M: Pra, në një shkallë nga 1 në 10, cila është mundësia që ekipi i tij t’ju kapi, të ju fotografoi, regjistrime video, apo diçka të tillë?
K: Ohhhhhh, duke pasur parasysh përparimet e teknologjisë … tani kamerat janë kudo. Por edhe kështu, kur ka kamera ne po i fikim, e kuptoni, apo jo? Ne ekzekutojmë një operacion vetëm kur ekipi i rikonceptimit na thotë se jemi gati të shkojmë – dua të them që ata na përshkruajnë vendosjen dhe pastaj vendosim nëse do ta bëjmë apo jo. Prandaj, ne jemi gjithmonë duke hequr çdo mundësi për t’u kapur. Komplot maksimal – kjo është me rëndësi të madhe. Askush nuk duhet parë.
M: Si e vlerësoni punën e shokëve tuaj të ekipit?
K: Kush ishin në ato misione? Epo, ata me të cilët kam punuar, i vlerësoj pozitivisht!
M: Më jepni emrat dhe numrat e tyre të telefonit.
K: E kujt?
M: Kontaktet tuaja, me të cilët mund të flas për këtë. Nuk mendoj se do të merrem me këtë, por nëse shefi im më thotë ta bëj, unë dua të kem kontaktet e tyre në mënyrë që të bëj punën time.
K: Epo, nuk i mbaj mend të gjithë djemtë … Kishte Mikhail, dhe nuk mund t’i kujtoj të tjerët. Kjo ishte shumë kohë më parë, në vitin 2017, madje nuk i kam më numrat e tyre. Unë e njoh atë, sepse kemi mbajtur lidhje, kemi qenë në një mision për herë të dytë. Por të gjithë djemtë ishin të mirë, gjithçka ishte planifikuar dhe ekzekutuar mirë. Unë kurrë nuk kam pasur ndonjë ankesë.
M: Sa operacione keni marrë kundër Navalny?
K: Nuk mbaj mend sa, isha në Kirov dhe nuk mbaj mend ndonjë tjetër.
M: Kam marrë informacion, se Navalny po përgatit një lloj botimi. Ndoshta, kjo është arsyeja pse ata më kanë kërkuar të kontaktoj me ju. Dhe siç duket ai dyshon se kishte më shumë përpjekje. Për çfarë mund të fliste? Çfarë mund të dijë ai? Ai mund të thoshte: ata u përpoqën të më helmonin disa herë. Çfarë mund të thotë ai ndoshta?
K: Për çfarë mund të mendonte?
M: Po
K: Epo, nuk e di. Unë nuk po e ndjek këtë nga afër, kam dëgjuar që ai tha se do të zbulojë diçka, por nuk e di për çfarë po flet. Ndoshta, diçka ka ndodhur, por nuk më ka arritur.
M: Ndihma juaj ka qenë mjaft e dobishme. Më lejoni të shkoj edhe një herë mbi shënimet e mia. Fluturimi – ju përgjigjët që, mjekët, po, ju i vlerësoni shumë kolegët tuaj… Më korrigjoni nëse gaboj për diçka. Si e vlerësoni Panyaev?
K: Kush është ai?
M: Nga Njësia, Vladimir Alexandrovich Panyaev.
K: Panyaev
M: Ju nuk e njihni atë?
K: Jo, nuk jemi takuar. Ndoshta, djemtë e tjerë e njohin atë.
M: Mirë, unë do ta diskutoj këtë me Stanislav Valentinovich. Rrobat përpunohen, gjithçka është në rregull me to?
K: Epo, përfundimisht, hera e fundit që po punonim për to – gjithçka ishte e qartë.
M: Nuk duhet të presim ndonjë surprizë me rrobat.
K: Epo, kjo është arsyeja pse kemi shkuar atje disa herë.
M: Pra, e para ishte më 25 gusht, kur ishte e dyta?
K: Në një dy javë ose në një javë, mbase.
M: Nuk e mbani mend, saktësisht?
K: Jo, për fat të keq, nuk e mbaj mend. Makshakov do të të tregojë.
M: Ok, me kë po udhëtonit?
K: Kush po udhëtonte me mua?
M: Po
K: Vasily Kalashnikov!
M: Kalashnikov
K: Ndoshta emri i tij nuk ju është dhënë?
M: Nuk e kam në listën time, e çuditshme
K: Epo, me sa duket shefat edhe pse…
M: Epo, po… Mirë, unë do ta diskutoj këtë me Bogdanov. A mendoni se ka mbetur diçka për të diskutuar përmes telefonit?
K: Unë nuk mendoj kështu. Dhe unë nuk jam i vetëdijshëm për atë që ata bënë atje. Me kupton Nuk e di se çfarë ka ndodhur në lidhje me efektin dhe depërtimin. Por mendoj se nuk ka shumë gjasa që të mbetet ndonjë gjurmë.
M: Dhe në cilën copë pëlhure ishte përqendrimi juaj? Cila veshje kishte faktorin më të lartë të rrezikut?
K: Mbathjet.
M: Mbathjet.
K: Në çfarë kuptimi një faktor rreziku?
M: Ku përqendrimi mund të jetë më i lartë?
K: Epo, mbathjet.
M: E keni fjalën nga ana e brendshme apo nga e jashtmja? Unë kam një pyetësor të plotë në lidhje me këtë, të cilin do të diskutoj me Makshakov, por do të kërkoj edhe njohuritë tuaja.
K: Epo, ne po përpunonim anën e brendshme. Kjo është ajo që ne po bënim.
M: Epo, imagjinoni disa mbathje para jush, cilën pjesë e keni përpunuar?
K: E brendshme, aty ku është bigëzim.
M: bigëzim?
K: Epo, mbulesë siç e quajnë ata. Ekzistojnë disa lloj shtresash atje, nga shtresat.
M: Prit, kjo është e rëndësishme. Kush ju dha urdhër të përpunoni mbulesat e mbathjeve?
K: Ne e kuptuam këtë vetë. Ata na thanë të punojmë në anën e brendshme të mbathjeve.
M: Kush e tha atë? Makshakov?
K: Y-po.
M: Po e shkruaj. Ana e brendshme. Ok under të brendshmet me ngjyrë gri, ju kujtohet?
K: Blu. Por nuk jam i sigurt, më mirë pyete atë për këtë.
M: Dhe ato janë të plota, dua të them teorikisht që ne mund t’i kthejmë ato? Ne nuk do ta bëjmë këtë, por ata janë të padëmtuar dhe gjithçka është në rregull me ta?
K: Po, gjithçka është e qartë.
M: Vizualisht, asgjë nuk do të zbulohej? Nuk ka njolla, asgjë?
K: Jo, jo Gjithçka është në rregull, ato janë në gjendje të mirë, të pastra.
M: Pantallonat?
K: Ekzistonte një mundësi që diçka të mbetej atje – në anën e brendshme. Kështu që i pastruam edhe ata. Por kjo është hipotetike, pasi që ka pasur kontakt me pantallonat, kështu që disa prej tyre mund të jenë atje. Ne përpunuam pantallonat. Ata janë gjithashtu të pastër dhe gjithçka është në rregull me ta.
M: A mendoni se ky ishte një gabim – mënyra e administrimit?
K: Epo, kjo nuk është thirrja ime.
M: Cili është mendimi juaj?
K: Kjo është ajo që kanë vendosur eprorët e mi, prandaj, ndoshta është e saktë. Metoda është e mirë.
M: Epo, ai mbetet gjallë, prandaj, nuk është aq mirë. A e kuptoni se çfarë po them?
K: Epo, unë tashmë thashë që rrethanat janë zhvilluar në një mënyrë që situata të jetë ashtu siç është. Kishte kontakt – prandaj depërtimi ishte mjaft i mirë. Këto vendime varen nga situata dhe përvoja.
M: Ok, unë tashmë ju kam pyetur për këtë, dhe për atë… A doni të shtoni diçka, që mendoni se mund të jetë e rëndësishme për raportin tim?
K: Oh jo, mendoj se kjo ishte ndoshta e gjitha. Edhe shumë. Kujt do t’i telefononi më tej, nëse nuk është sekret?
M: Nuk është sekret, por do ta vlerësoja nëse nuk u jepni kokën lart, sepse kam nevojë për mendimet tuaja të ndershme – jo që ju të krijoni një rrëfim.
K: Por ju e shihni, unë jam i pari, askush nuk më tha asgjë, as Bogdanov, as Makshakov. Sinqerisht, jam i tronditur nga disa nga pyetjet që po më bëni, e kuptoni pse shpresoj.
M: Konstantin Borisovich, të gjithë jemi të tronditur. Imagjinoni tronditjen time! Unë nuk di asgjë nga këto, ata më thirrën në 5 të mëngjesit dhe më thanë: shko, zbulo. Dhe këtu po ju telefonoj dhe po ju bëj pyetje budallaqe. Unë me të vërtetë nuk di shumë, por kjo është puna ime: ata më thirrën, unë duhet ta bëj atë. Tani do të marr në telefon të gjithë kolegët tuaj, dhe do të ishte më mirë për ju të mos ndani një llogari të hollësishme të asaj që thatë, kështu që ata të mund të më jepnin edhe një më të sinqertë
K: Unë nuk do të ndaj asnjë detaj. Por unë do ta telefonoj Makshakov tani, ai e di për këtë?
M: Sigurisht që ai e di. Unë e thirra Makshakov tashmë në mëngjes. Para se t’ju telefonoja, unë tashmë i thirra Bogdanov dhe Makshakov.
K: Dhe Bogdanov dha emrin tim, përkatësisht të kolegëve të mi?
M: Epo, natyrisht.
K: Dhe a keni një numër telefoni në të cilin mund t’ju telefonoj?
M: Sigurisht që kam një të tillë. 89169122 *** Maksim Sergeeviç.
K: Po, unë e kam shkruar atë.
M: Nëse më duhen më shumë detaje, mund t’ju telefonoj përsëri pas disa orësh. Pra, ju lutem, qëndroni afër telefonit tuaj, mirë?
K: Po, unë jam gjithmonë në dispozicion, ditën dhe natën. Unë e kam këtë zakon timen, po sjell telefonin tim kudo – edhe në tualet dhe kur jam duke u larë.
M: E kuptoj, e kuptoj. Nga rruga, unë ende nuk e kuptoj një gjë. Ata e vendosën substancën në pantallona apo në pantallona? Sepse kam llogari kontradiktore për këtë dhe nuk mund t’i kuptoj.
K: Makshakov mund të thotë saktësisht.
M: Epo, ai do të më tregojë, por unë dua që ti të më thuash.
K: Nuk e di. Ne kemi punuar në mbathje dhe në pantallona, dhe po kërkonim ndonjë vend. Në mbathje nuk kishte pika të dukshme. As në pantallona nuk kishte asnjë të tillë. Ato ishin pantallona të leshta, asgjë nuk kishte mbetur atje. Dhe të dy ishin me ngjyra të errëta. Ajo që na thanë, kjo është ajo që bëmë. Vizualisht, asgjë nuk mund të shihej.
M: E kuptoj, ok, shumë faleminderit, Konstantin Borisovich. le të mbajmë kontakt, mbase do të duhet të të telefonoj përsëri.
K: Asgjë tjetër për të diskutuar. Kjo ishte ajo?
M: Po, po
K: A mund t’ju pyes: Nuk ka asnjë problem, duke diskutuar këtë mbi një linjë të pasigurt, a jeni i sigurt për këtë?
M: Asnjë sekret nuk është diskutuar. Kjo është një situatë e jashtëzakonshme dhe unë i thashë Bogdanov se ne do ta kryejmë këtë në një linjë të pasigurt.
K: Oh, ai e di për këtë?
M: Po, po
K: Flasim më vonë atëherë!
M: Të gjitha të mirat, flasim me ju!
VINI RE: Ky material është pronësi intelektuale e Bellingcat përkthyer nga Hashtag.al
