Më 3 gusht, ndërsa po ecte nëpër qendrën e Madridit, tre policë iu afruan Domenico Paviglianit për ta arrestuar. Gjashtë celularët që ai mbante ishin ndoshta treguesi i vetëm se ai nuk ishte një person i çfarëdoshëm. Pavigliani konsiderohet si “shefi i shefave” të ‘Ndrangheta-s. Kjo organizatë mafioze u krijua në vitet 1860 në Kalabri (Itali), por fuqia e saj u rrit përmes emigrimit të familjeve në vende të ndryshme. Sot është një institucion global i përbërë nga klane të lidhura që punojnë nën një strukturë hierarkike. Me një prani kryesisht në Itali, Gjermani, Kanada, Shtetet e Bashkuara dhe Amerikën Latine, ky grup kriminal mund të ndikojë në çmimin e kokainës në gjysmën e botës.
Arrestimi i Paviglianit i shton një goditje tjetër të fundit të ‘Ndrangheta’-s. Më 5 maj, hetimi i njohur si Operacioni “Platinum” arriti kulmin në arrestimin e 32 mafiozëve të dyshuar në Itali dhe Gjermani. Një prokuror gjerman e quajti atë “një ditë të keqe për anën e errët të pushtetit”.
Autoritetet gjermane dhe policia italiane antimafia kishin kaluar vite duke vëzhguar një nga anëtarët e klanit, Sebastiano Giorgi – i njohur si “Bacetto”, që në spanjisht do të thotë “puthje e vogël”. Figurë në rritje e ‘Ndrangheta-s, ai ishte i vendosur në qytetin piktoresk gjerman të Überlingen, në bregun verior të Liqenit të Konstancës. Atje ai drejtonte një restorant italian të frekuentuar nga turistët, i cili në fakt ishte një mbulesë për biznesin tjetër të tij: drejtimin e një linje trafiku të kokainës shumë milionëshe nga Amerika Latine në Evropë.
Në shtëpinë shpirtërore të Ndrangheta-s, në qytetin kalabrez të San Luca-s, Giorgi – i njohur si “Boviciani” për t’i dalluar ata nga Giorgi -t e tjerë vendas – kishte krijuar aleanca me familjet kryesore të Ndrangheta-s për të formuar një kartel blerësish të drogës. Nga baza e tij në Gjermaninë jugore, Bacetto zgjeroi rrjetin për të përfshirë grupe ndërkombëtare që donin të merreshin me këtë biznes.
Rrjeti i Ndrangheta-s shtrihet në kartelet kolumbiane dhe meksikane. Përmes ndërmjetësve në Paraguai dhe Uruguai – me logjistikën e ofruar nga një bandë e frikshme e burgjeve në Brazil – ata e dërgojnë drogën në portet e Antwerp (Belgjikë), Roterdam (Holandë) dhe Hamburg (Gjermani), shpesh përmes Afrikës Perëndimore. Pasi kokaina arrin në Evropën veriperëndimore, italianët e marrin përsipër.
Organizatat gazetareske OCCRP dhe IrpiMedia përdorën dokumente gjyqësore dhe policore, si dhe intervista me autoritete të ndryshme, për të rindërtuar një hetim policor shumëvjeçar për një rrjet shqiptarësh, rumunësh, kolumbianësh, meksikanësh dhe brazilianësh, i cili mbulon jo vetëm portet e Evropës, por edhe qendrat e krimit në Amerikën Latine dhe Afrikën Perëndimore. Puna e tyre mblidhet në dy raporte të gjera, të cilat infoLibre i boton ekskluzivisht në Spanjë.
Edhe pse shumica e klanit Giorgi-Boviciani ra në maj të këtij viti, dita e keqe e Bacetto-s kishte qenë nëntë muaj më parë, në korrik 2019, kur ai u arrestua për krime të mëparshme në një pikë kontrolli të policisë ushtarake pranë Überlingen. Sebastiano Giorgi dhe personazhe të tjerë qendrorë në këtë histori janë ende në pritje të gjykimit, dhe akuzat e përshkruara nga burimet e policisë dhe në aktakuzë nuk janë provuar ende në gjykatë. Përpjekjet e shumta për të kontaktuar ekipin ligjor që ka përfaqësuar Giorgi kanë mbetur pa përgjigje.
KLANI GIORGI-BOVICIANI
Me gjithë vendndodhjen e tij piktoreske në brigjet e Liqenit të Konstancës, në qendër të qytetit gjerman të Überlingen, restoranti Paganini merr kritika mediokre. Konsumatorët ankohen për “sallatën e tmerrshme”, makaronat “e ziera shumë dhe pa shije”, ose “ndonjë mizë në tortellini”, megjithëse dikush pranon se stafi italian është “mjaft miqësor”.
Paganini renditet i 61-ti nga 62 restorantet e Überlingen në Tripadvisor. Por ushqimi ndoshta nuk është shqetësimi kryesor i klanit Giorgi-Boviciani. Kjo celulë e ‘Ndrangheta-s, sipas hetuesve, ka krijuar një çiflig kriminal në Überlingen gjatë dekadës së fundit, me mbështetjen e familjeve kryesore të trafikut të drogës në San Luca.
Në veçanti, Giorgit janë aleatë me klanin Romeo-Staçu të ‘Ndrangheta-s, i cili nga ana tjetër punon nën urdhrat e Pelle-Gambazza-s, mbretër të Ndrangheta-s të cilët dominojnë një nga tre territoret në të cilat grupi ka ndarë Provincën italiane të Reggio Calabria.
Giorgit nuk janë aristokratë të ‘Ndrangheta-s, por brenda strukturës së tyre solide ata luajtën një rol vendimtar, duke blerë kokainë nga ndërmjetësit italianë me qendër në Amerikën Latine, duke rregulluar dërgesën e saj në Evropë dhe më pas duke e shitur atë tek blerësit më të vegjël, të cilëve ua shpërndanë shpërndarësve të rrugës. Si mbulesë, ata përdorën restorante dhe një kompani import-eksporti. Të dhënat e policisë tregojnë se si ata përdorën kamionë ushqimorë për të lëvizur kokainën nga Holanda dhe Spanja nëpër të gjithë kontinentin deri në Itali.
Në Überlingen, Giorgi u përfaqësua nga Bacetto dhe kunati i tij Sebastiano Signati, ndërsa tre vëllezërit e Bacettos- Domenico, Francesco dhe Giovanni – qëndrojnë në Itali. Domenico dhe Francesco jetojnë në San Luca, dhe Giovanni në Alghero, Sardenjë.
Sipas hetuesve të operacionit “Platin”, Giorgi importoi ushqime nga Italia dhe i shiti ato në restorante të tjerë italianë në Gjermani, drejtpërdrejt ose përmes shitësve me pakicë, pa paguar taksën e shitjes dhe me sa duket duke dërguar fitimet e paligjshme në vendin e tyre. Në një konferencë për shtyp të fundit, Kryeprokurori gjerman Johannes-Georg Roth vlerësoi se ata shmangën më shumë se dy milionë euro taksa.
Megjithëse ai ishte në kërkim në Itali që nga viti 2012, Bacetto operonte lirshëm në Gjermani, ku ishte përgjegjës për sigurimin e rrjedhës së parave për familjen e tij, sepse urdhër -arresti i tij italian nuk iu bë i njohur forcave ndërkombëtare të sigurisë, tha një burim që e njihte situatën.
PËRGJIMET E POLICISË
Megjithë përpjekjet e tyre të mëdha për të fshehur aktivitetet ilegale brenda një ekonomie legale, Giorgis dështoi në fusha të tjera vendimtare, veçanërisht në lidhje me komunikimet e tyre të brendshme. Ata gjithashtu do të dëmtoheshin nga ish-partnerët të cilët vendosën të flisnin me policinë.
Operacioni “Platin” shënjestroi Giorgin në 2017, kur policia antimafia e Torinos vuri re një anëtar të familjes që ndalonte në qytetin e tyre, në rrugën e tyre kur u drejtua në veri të Kalabrisë për në Überlingen. Hetimi nuk vonoi shumë për të përfshirë policinë gjermane në qytetin e Friedrichshafen, 30-minuta me makinë përgjatë Liqenit të Konstancës nga Überlingen, i cili gjurmoi italianin në udhëtimin e kundërt në jug.
Giorgi përdorte telefonat e koduar EncroChat, duke e bërë të pamundur përgjimin e komunikimeve të tyre. Por hetuesit e Torinos përfituan nga një moment në mes të vitit 2018 kur vëllai i Bacetto-s, Giovanni, i cili kishte qenë në arrest shtëpiak në San Luca, mori leje për t’u transferuar në një shtëpi në Sardenjë. Pasi u vendosën mikrofona në këtë shtëpi, hetuesit ishin në gjendje të dëgjonin bisedat e Giovanni me familjen dhe miqtë, të cilët ishin në pelegrinazh nga Kalabria ose Piemonte për t’u takuar me udhëheqësin e familjes Giorgi.
Bacetto qëndroi kryesisht në Überlingen, duke mbyllur marrëveshjet për furnizimin e kokainës në Belgjikë, Holandë dhe gjetkë me bandat rumune, shqiptare dhe kolumbiane që luajnë një rol kyç në tregtinë e drogës rreth porteve të Antwerpenit dhe Roterdamit.
Një industri me rrezik të lartë që, me sa duket, shpesh i vinte marrëdhëniet familjare në tendosje.
Në një bisedë të përgjuar me nipin e tij Antonio, Giovanni qorton Bacetto-n për mbajtjen e një pjese të tepërt të fitimeve për veten dhe partnerët e tij në Gjermani, kur një sasi më e madhe duhet të kishte shkuar në “cassa comune” (shtëpinë familje), një kasafortë e familjes e përdorur për financimin e blerjeve të drogës.
Antonio akuzoi të afërmit e tij në Gjermani se vidhnin mes 3,000 dhe 4,000 eurove në ditë sa herë që ata “punonin”, eufemizmi i tij për trafikun e drogës. Ai gjithashtu u ankua se Bacetto tha se nuk kishte para për “cassa comune” për shkak të borxhit për restorantin Paganini.
Edhe pse ai u nënvlerësua nga familja e tij në bisedat e përgjuara, Bacetto ishte në fakt “shpirti” i biznesit të kokainës e Giorgit, sipas një hetuesi veteran të Ndrangheta-s i cili kërkoi anonimitet për të mbrojtur operacionin në vazhdim.
Hetuesit besojnë se ishte përmes Bacettos që Giorgi kontaktoi një person kyç: Denis Matoshi (alias Eldi Dizdari), një nga bosët e kartelit shqiptar “Kompania Bello”. Matoshi drejtonte një bandë shqiptarësh në Roterdam dhe Antwerp, e cila mbikëqyrte dërgimin e kokainës në Evropë nëpërmjet Amerikës Latine.
(*Eldi Dizdari është një prej personave të arrestuar në operacionin e madh antidrogë të zhvilluar në Itali më 17 shtator 2020, me bashkëpunimin e Policive të disa shteteve europiane. Operacioni i quajtur ‘Los Blancos’ vuri në pranga dhjetëra persona, mes tyre shumë shqiptarë, të cilët nga mediat italiane cilësohen si drejtus të kartelit. Eldi Dizdari është njeri i afërt me Arbër Cekajn, që u dënua me kapjen e 613 kilogramë kokainë).
Giuseppe Tirintino, një ish -trafikant i Ndrangheta, i cili filloi bashkëpunimin me autoritetet në 2015, tha se Bacetto, i pajisur me licencë të blerësit të frutave, kishte përdorur një kamion frigoriferik për të kamufluar kokainën e dërguar nëpër Roterdam midis dërgesave të frutave.
Tirintino rrëfeu se kushëriri i tij e furnizoi Bacetto-n me “mallin”, domethënë kokainën, për të cilën Giorgi pagoi midis 32,000 dhe 33,500 euro për kilogram. Ai siguroi se kishte mbajtur takime të shumta me Bacetton, i cili po udhëtonte për të mbyllur marrëveshjet, përfshirë udhëtimet në Romë dhe Rosarno, në Kalabri, si dhe në Gjermani dhe Spanjë. Tirintino gjithashtu foli për një takim mes të dyve në qytetin bregdetar italian të Genoas, ku “kamioni ishte i ngarkuar me kokainë që kishte mbërritur nga deti, në kontejnerë”. “Ata [Giorgi] kishin burime të mëdha financiare”, shpjegoi ai. “Ata kurrë nuk blinin më pak se 30 kilogramë kokainë në të njëjtën kohë.”
Bacetto gjithashtu dukej se e shihte veten si një lojtar të rëndësishëm. Në një bisedë të përgjuar në Nëntor 2018 në një “Audi A3” që kishte mikrofona, ai u mburr me vëllain dhe nipin e tij se fitonte 400,000 euro në vit “neto” dhe tha se ata duhej të kishin “k***” për të arritur atë që kishte në Gjermani.
“Askush nuk më ndihmoi ta ngrija këtë. Kush tjetër përveç meje mund ta bënte?”, mburrej ai.
Lidhja e Antwerp
Çdo vit, më shumë se 750 milionë kontejnerë lëviznin nga deti dhe përfaqësonin 90 % të tregtisë botërore të mallrave. Më pak se 2 % e kontejnerëve janë vendosur në skaner kontrolli. Në vitin 2017, Antwerp regjistroi deri në 3.5 milionë kontejnerë të anijeve hyrëse, nga të cilat vetëm 1% u kontrolluan, edhe pse ngarkesat, të supozuara fruta, vinin nga Kolumbia, Ekuadori, Guatemala dhe Pnamaja, të njohura për tregtinë e drogës. Në vitin 2017, pothuajse 42 tonë kokainë u kapën në port, dhe rreth 50 ton në 2018. Deri në vitin 2020, kjo shifër ishte rritur në rreth 65 ton. Për më tepër, dhjetëra ton kapen çdo vit para se të arrijnë në port.
Trafikantët tërhiqen gjithashtu nga aksesi i lehtë rrugor nga Antwerp në Holandë, një treg kyç evropian ku sasi të mëdha të drogës përpunohen dhe priten para se t’i dërgojnë ato në shpërndarësit më të vegjël në të gjithë Evropën.
Gjatë gjithë vitit 2018, hetuesit gjurmuan Bacetton dhe Giorgit e tjerë në udhëtime të ndryshme në Holandë. Gjatë këtyre udhëtimeve, Bacetto u takua me disa trafikantë të dyshuar droge, përfshirë rumunin Adrian Bogdan Andrei, alias Andi, të cilin policia e identifikoi si një “shërbëtor” të italianit. Andi e lejoi Bacetto -n të flinte në apartamentin e tij në Rotterdam dhe ta përdorte atë si një bazë logjistike ndërsa udhëtonte midis Amsterdamit dhe Roterdamit për t’u takuar me furnizuesit kolumbianë. Ndërkohë, hetuesit po i gjurmonin ata dhe po regjistronin rrugën e të paktën një dërgese të madhe të dyshimtë.
Në tetor 2018, Giovanni Giorgi u dëgjua duke i thënë një partneri se Bacetto kishte të bënte me “të huaj” në Holandë dhe se ata prisnin një dërgesë mes 170 dhe 180 kilogramë kokainë. Në një bisedë të përgjuar nga “Audi A3” që udhëtonte midis Überlingen dhe Amsterdam më 18 nëntor 2018, Bacetto, vëllai i tij dhe nipi i tij diskutuan se si të sillnin lekët nga Holanda.
Giorgis kishin borxh rreth “500”, thanë ata, një shifër që autoritetet gjyqësore besojnë se i referohet 500,000 eurove. Kjo pagesë duhej të shlyhej para 25 nëntorit, ditën kur droga do të mbërrinte në portin e Roterdamit nga Guayaquil, në Ekuador. Në Amstelveen, pranë Amsterdamit, ata do të takonin Andin dhe dy kolumbianë, të cilët nuk e dinin që policia holandeze po i ndiqte.
Bisedat e përgjuara midis Andit dhe Giorgis treguan sesi arritja e sigurt e dërgesës do të garantohej duke mbajtur një nga burrat e lidhur me furnizuesit kolumbianë, një sistem i përdorur shpesh në botën e krimit.
– “Njëri prej tyre po qëndron me ne”, u dëgjua të thoshte Domenico Giorgi.
– “Ne vijmë këtu, e mbajmë me vete dhe kërkojmë një shtëpi për të”, vazhdoi Bacetto.
– “Së pari u japim paratë dhe kur materiali është në port…”, u përgjigj Domenico para se Bacetto të ndërhynte përsëri: “Ai qëndron me ne dhe vetëm kur ngarkohet malli mund të flasim në telefon, mirë?”.
Dhe kjo, sipas policisë, është ajo që ndodhi: një i ri nga Medellín u mbajt nga Sebastiano Signati në një B&B në Rotterdam deri më 29 nëntor, kur ai u kthye në Amsterdam dhe iu dorëzua, së bashku me një çantë shpine, partnerëve të tij kolumbianë. Përgjimet e policisë sugjerojnë se çanta e shpinës përmbante 300,000 euro para cash.
Në vend që të ngarkonin 170-180 kilogramë të planifikuar, hetuesit besojnë se totali ishte 124 kilogramë, i ndarë gjysma mes Giorgit dhe partnerëve të tyre rumunë. Hetuesit besojnë se Bacetto dhe Giorgis blenë 62 kilogram kokainë nga kolumbianët në Holandë, 12 prej të cilëve dyshohet se u transportuan në Itali në dhjetor 2018.
Disa muaj më vonë, hetuesit gjermanë dëgjuan Bacetton të fliste në banesën e tij në qytetin Seelfingen – i cili gjithashtu ishte përgjuar – për një marrëveshje tjetër të kokainës me një shqiptar dhe një rumun, të dy banues në Belgjikë. Policia dyshon se ky biznes përfshinte një dërgesë prej 240 pako një kilogramëshe kokainë. Si shqiptari ashtu edhe rumuni dyshohen si trafikantë me qendër në Belgjikë, dhe ky i fundit gjithashtu drejton një pjesë të vogël të kompanive logjistike në atë vend.
Pasi dërgesat arritën në Evropë të sigurta, Giorgis shkuan në punë, duke transportuar kokainë dhe para në kamionët e tyre të frutave, sipas policisë, besohet se ata së pari lëvizën nëpër Gjermani dhe më pas shkuan në Torino, ku të afërmit e tyre i ndihmuan me planet e veprimit.
USHQIMI I “CASSA COMUNE”
Dokumentet e policisë dhe burimet e OCCRP në Itali dhe Gjermani tregojnë se si Giorgi punonte në të dy anët e tregtisë së kokainës.
Gjurmët e dëshmive sigurojnë një zbërthim të qartë të tregtisë së drogës në familje, nga marrëveshjet me lojtarët kryesorë që kontrabandonin tonelata kokainë në Amerikën Latine, deri te marrëveshjet me përkrahësit që shesin çmime të larta në bare në Evropë.
Sapo mbërriti kokaina në Itali, Giorgi shkoi te shitësit me pakicë në Torino, Milano, Sardenjë dhe Siçili për një këmbim midis 30,000 dhe 48,000 € për kilogram, në varësi të marrëdhënies së blerësve me Giorgit. Këta klientë ishin kryesisht kalabrezë të tjerë, të cilëve familja u rezervonte pjesët më të mëdha të dërgesave të saj.
Giorgi më pas i shiti një pjesë më të vogël tregtarëve të vegjël, pronarëve të bareve në Torino, Siçili dhe Sardenjë, për shembull. Në këto raste, çmimi u rrit në 57,000 euro për kilogram, ose midis 5,000 dhe 7,000 euro për 100 gram, sipas bisedave mes anëtarëve të familjes Giorgi.
Sipas urdhrit të arrestimit për Operacionin Platino, Giorgi kishte kapacitet logjistik të mjaftueshëm për të furnizuar drogë për klientët e tyre në baza javore. Por jo të gjitha marrëveshjet dhe dërgesat shkuan pa probleme, dhe Giorgi nuk ishin aq të fuqishëm sa të ushtronin kontroll mbi portet, të cilat ishin sfera e lojtarëve më të mëdhenj.
Për të shkarkuar dërgesat e paligjshme, ata duhej t’i drejtoheshin furnizuesve të Amerikës Latine, aleatëve të tyre të rangut më të lartë kalabrez, ose bandave të tjera siç ishin shqiptarët. Droga shpesh dërgohej duke përdorur teknikën “mashtrim”, që do të thotë se kompania që dërgoi kontejnerët nuk e dinte që dërgesat e tyre ishin përdorur për të transportuar drogë.
Pasi në porte, kokaina filloi rrugët e saj ‘’dredha –dredha’’ me kamion. Shoferët paguheshin 3,000 euro për udhëtim, sipas hetuesve të Platino, duhej të imitonin rrugët e shërbimeve të ligjshme të shpërndarjes së ushqimit duke ndjekur koordinatat e para planifikuara me GPS në mënyrë që të mos ngjallnin dyshimet e policisë. Gjatë rrugës, drejtuesit e automjeteve të tjera i afroheshin kamionit në një vend të paracaktuar dhe hiqnin drogën para se kamioni të vazhdonte rrugën.
Bacetto u mbështet shumë tek anëtarët e familjes dhe kalabrezët e tjerë për të ndihmuar në menaxhimin e operacioneve të tij në Gjermani. Sebastiano Signati, kunati i tij, së pari mori restorantin Paganini në vitin 2010, së bashku me një kalabrezin tjetër. Pronësia e restorantit ka ndryshuar shpesh me kalimin e viteve, por gjithmonë ka mbetur brenda së njëjtës klikë të italianëve. Partnerët kalabrezë gjithashtu drejtuan dy kompani gjermane, njëra prej të cilave, GSG Food, e zotëronte Paganini nga 2016 në 2018, si dhe importonte dhe eksportonte ushqime. Tjetri, G&S Gastro, mori pronësinë e biznesit në 2019.
Paratë e ‘Ndrangheta’ ishin fshehur gjithashtu në një kuptim shumë të mirëfilltë në shtëpi. Në njërën nga bisedat, Giovanni, nga Sardenja, udhëzoi Françeskon, në San Luca, të varroste 400,000 euro para të gatshme. Biseda të tjera tregojnë se vëllezërit fshehën pasuri në fuçi të varrosur, ndërsa ata gjithmonë kishin të paktën 500,000 euro në dorë për shpenzime të rregullta.
Giovanni paralajmëroi vëllain e tij që të shpërndajë paketat e parave në vend që t’i fuste të gjitha në të njëjtën vrimë: “Është më mirë të humbasësh dy ose tre orë duke gërmuar sesa të humbasësh një jetë të tërë pune,” tha ai.
LIDHJET KRYESORE NË AMERIKËN E JUGUT
Dokumentet e operacionit Platinum zbulojnë se Giorgi kishte një furnizues kryesor: Giuseppe Romeo, me nofkën “Maluferru”. Në përkthim, nofka i referohet dikujt të armatosur dhe të rrezikshëm. Giorgi kishte pseudonimin e tyre nënçmues ‘’ Xhuxhi’’, por pavarësisht atyre talljeve, Bacetto dhe ekipi i tij e dinin që kishin shumë nevojë për shërbimet që ai mund të ofronte.
Maluferru është djali i një prej krerëve më të frikshëm të San Luca, i burgosuri Antonio Romeo, alias “Centocapelli”, një anëtar i shquar i klanit ‘Ndrangheta i njohur si Romeo-Staccu. Hetuesit thonë se Maluferru – i cili duket se kishte lidhje kyçe në tre porte evropiane, garantoi Giorgi “dërgesë të vazhdueshme të dërgesave të mëdha të drogës” nga Amerika e Jugut.
Në përgjimet, Giovanni Giorgi u ankua se Maluferru i shiste “mallin” Giorgit me çmime të fryra. Më 26 Nëntor 2018, Giovanni i tha Walter Cesare Marvellit, nipit të Giorgi që jetonte në Torino: “Kur Xhuxhi na tha që bleu 27 me paratë tona, ai e bëri atë në 24 dhe vodhi pjesën tjetër.”
Meqenëse Maluferru ishte aq i mirë në atë që bëri, Giorgi kafshoi gjuhën e tyre.
Ai furnizoi me hashash dhe kokainë dhe “ka [qasje] në gjithçka në Holandë,” dëgjohet të thotë Giovanni.
Për një kohë të gjatë, Maluferru ishte një fantazmë për autoritetet. Giorgi, i cili kishte porositur kokainë prej tij të paktën që nga viti 2018, shkëmbeu zëra se ai ishte parë në Brazil, Holandë dhe Meksikë, dhe madje se ai mund të pozonte si prift.
Përmes Marvelli, Giorgi kishte krijuar një lidhje me dy furnizues edhe më të fuqishëm: çiftin italian Nicola dhe Patrick Assisi, babë e bir, dy mega-trafikantë nga ‘Ndrangheta’, të cilët kishin qenë në arrati për vite në Brazil dhe ishin aleatë të grupit kriminal të burgut Primer. Komanda Kapitale (PCC). Marvelli ishte përpjekur të fitonte besimin e familjes Assisi, duke e ditur se ata i hapën dyert vetëm për disa të zgjedhur.
Sidoqoftë, çarjet filluan të shfaqen kur Policia mori një goditje tjetër në gusht 2018. Giorgis vazhduan të përdorin telefonat e tyre të koduar EncroChat. Por ata nuk i kishin kuptuar hollësitë e teknologjisë së re – përfshirë parimin kryesor që fjalëkalimet duhet të mbahen të fshehta – u zbuluan biseda nga shtëpia e Sovanisë së Giovanni me mikrofona.
Në një bisedë, Giovanni i tha Francesco -s të zhbllokonte një telefon EncroChat me fjalëkalimin “pecora” (“dele” në spanjisht). Ndërsa vendosi telefonin e tij, një partner tjetër i tha atij se do të përdorte “të njëjtin fjalëkalim si herën e kaluar”: “Maria”.
Çuditërisht, Giovanni dhe Marvelli më vonë do të fillonin të lexonin bisedat e tyre EncroChat me Patrick Assisi me zë të lartë, duke përshkruar logjistikën e operacioneve në detaje.
“Ne kemi daljen [e kokainës] nga Peruja dhe Venezuela,” shkroi Assisi në një mesazh, lexuar nga Marvelli për Giovanni.
Assisi donte që shkarkimi të ndodhte në Hamburg, vazhdoi mesazhi dhe i kërkoi Marvellit të dërgonte “një kinez” për të mbledhur dërgesën.
“Ai më thotë atëherë …” Dërgo disa djem, ta bëjnë atë tëndin, për mirë ose për keq dhe ne jemi të qetë, për mirë ose për keq dhe jemi të qetë … ne e dimë që përgjegjësia është e juaja “”, lexoi Marvelli, duke cituar Assisin.
Bisedat e ndërhyra zbuluan se Assisis, të cilët dihet se kanë dërguar kryesisht kokainë në formë të lëngshmedo të dërgonte një dërgesë në qese 2.5 kilogramë të fshehur në një ngarkesë të një minerali të paidentifikuar. Meqenëse Assisi nuk merrej me shkarkimin në portet evropiane, Giorgi u detyrua të përfshijë Xhuxhin në proces.
Sipas bisedimeve, Assisis tha se ata do të dërgonin një dërgesë prej 500 kg, për të cilën hetuesit thanë se kostot logjistike dhe ryshfetet e kërkuara për secilën dërgesë e bënë jopraktike që ato të ishin më të vogla. Kompanitë e importit dhe eksportit ose teknika e “mashtrimit” shërbeu si mbulesë.
Duke përdorur gjurmët e gjurmuara nga Giorgis dhe bashkëpunëtorët e tyre, policia gjermane identifikoi kontejnerët që përshtaten me profilin e dërgesës së mundshme Assisi. Por kur inspektimet u bënë në Hamburg në Tetor 2018, asnjë ‘ilaç’ nuk u gjet. Detektivët patën më shumë fat një muaj më vonë, më 8 nëntor, kur bastisën një kontejner të dyshuar për transportin e kokainës nga Assisi në Giorgi dhe zbuluan 300 kilogramë kokainë të fshehur në pako me sytha pambuku.
Në Tetor 2018, lidhjet e Giorgi -t me Amerikën Latine u kërcënuan.
Në atë kohë, marrëveshjet e tij me Assisi kishin filluar të bllokonin rrugën, dhe Marvelli planifikoi të shkonte në Brazil për të takuar personalisht Patrick Assisi. Maluferru, megjithatë, kishte plane të tjera, për të bërë një lëvizje për të zhvendosur Giorgi dhe për të filluar të merrej drejtpërdrejt me Assisi. Rezulton se Assisi preferoi të merrej me Maluferru, i cili ishte i besueshëm, i padukshëm dhe kishte çelësat për të hapur disa nga portet kryesore evropiane.
Giorgi, i cili vazhdimisht ecte në një litar midis furnizuesve të fuqishëm, tekat e të cilëve mund të fitonin ose humbnin, dukej i destinuar të mbetej tregtar efikas i kokainës me pak perspektivë për t’u ngjitur në nivelet e sipërme të ‘Ndrangheta’. Nuk e imagjinonin asokohe se retë e zeza gjithashtu kishin filluar të vareshin mbi Maluferru dhe Assisi.
VINI RE: Artikulli është pronësi e InfoLibre, përkthyer në shqip nga BalkanWeb
