Pyjet që ndodhen brenda të paktën 10 vendeve të Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s janë bërë burime neto të çlirimit të karbonit gjatë 20 viteve të fundit për shkak të presioneve nga veprimtaria njerëzore dhe ndryshimet klimatike, sipas një studimi të publikuar së fundmi.
Presionet si shpyllëzimi dhe zjarret gjithnjë e më të shpeshta dhe të rënda të pyjeve, kanë ndikuar negativisht në pyjet dhe aftësinë e tyre për të thithur çlirimin e karbonit, sipas një studimi të përbashkët nga UNESCO, Instituti Botëror i Burimeve dhe Bashkimi Ndërkombëtar për Ruajtjen e Natyrës (IUCN) publikuar të enjten.
Duke kombinuar të dhënat e marra nga satelitët me informacionin e monitorimit në nivel lokaliteti midis viteve 2001 dhe 2020, studiuesit pohuan se në përgjithësi, pyjet e përfshira në vendet natyrore të Trashëgimisë Botërore thithin më shumë karbon sesa çlironin.
Sasia e përgjithshme e karbonit të përthithur nga këto hapësira të gjelbra të gjelbra ishte afërsisht 190 milionë ton dioksid karboni çdo vit, e barabartë me gjysmën e çlirimeve vjetore të dioksidit të karbonit të Mbretërisë së Bashkuar nga lëndët djegëse fosile.
Megjithatë, 10 nga pyjet e studiuara të UNESCO-s çliruan më shumë karbon sesa kapën për shkak të shqetësimeve dhe presioneve të ndryshme. Pyjet tropikale të Sumatrës, Parku Kinabalu në Borneo Malajziane, Parku Kombëtar Yosemite në SHBA dhe Malet Blu në Australi ishin ndër pyjet që lëshonin më shumë karbon sesa thithnin.
