Me temperatura ekstreme, erëra stuhie dhe veprimtari të shpeshtë vullkanike, Venusi duket se është vendi i fundit për të kërkuar jetë në sistemin diellor, por një studim i ri sugjeron se ajo mund të ekzistojë ende në retë acidike të planetit.
Planeti i dytë nga Dielli shpesh quhet ‘motra’ e Tokës për shkak të madhësisë, masës dhe densitetit të ngjashëm, por këtu përfundojnë ngjashmëritë. Ndryshe nga planeti ynë, temperaturat në Venus arrijnë 464 gradë Celsius (867 gradë Fahrenheit) pasi atmosfera e saj përbëhet kryesisht nga dioksidi i karbonit që thith nxehtësinë. Ai kishte oqeane në të kaluarën që mund të kishin mbajtur potencialisht jetë, por i gjithë ai ujë u avullua.
Megjithatë, megjithëse është e pamundur në sipërfaqe, jeta mund të mbetet ende në retë e acidit sulfurik që mbulojnë Venusin, pasi ato mund të rezultojnë të jenë më të banueshme nga sa besohej më parë, sipas një studimi të botuar në revistën shkencore ‘Proceedings of the National Academy’.
Ekipi, i udhëhequr nga Sara Seager, një astrofizikane dhe shkencëtare planetare në Institutin e Teknologjisë në Masaçusets, krijoi një model kimik të atmosferës Venusiane që ‘parashikon se retë nuk janë tërësisht të përbëra nga acidi sulfurik, por pjesërisht përbëhen nga kripa e amonit, e cila mund të jetë rezultat i prodhimit biologjik të amoniakut në pikat e reve.
Kjo do të thotë se retë nuk janë ‘më acide’ se disa nga mjediset ekstreme që strehojnë jetë në Tokë, këmbënguli studimi.
Amoniaku është thelbësor për shumë procese biologjike dhe prania e tij në pikat e reve mund të sugjerojë se ‘jeta mund të jetë duke krijuar mjedisin e saj në Venus’, thanë shkencëtarët.
“Ky studim sugjeron se ka amoniak në atmosferë dhe ky zinxhir reaksionesh kimike po ndodh në të vërtetë,” tha Seager për Inverse.
“Dhe një pasojë vërtet e bukur e kësaj është se disa nga pikat e reve në Venus do të ishin më të banueshme sesa mendohej më parë.”
Seager ishte ndër studiuesit që sugjeruan praninë e fosfinës në retë e Venusit në vitin 2020, dhe studimi i tanishëm është vazhdimi i kësaj pune.
Megjithatë, ajo vuri në dukje se banueshmëria e atmosferës Venusiane është aktualisht vetëm një hipotezë, duke shprehur shpresën se ‘në një të ardhme shumë të largët…ne mund të përpiqemi të sjellim një mostër të materialit të reve përsëri në Tokë dhe të kërkojmë vetë jetën aty.
