Goditja ekonomike dhe diplomatike nga Pekini ndaj një vendi të vogël të BE-së tregon se sa i ashpër është i gatshëm të jetë kundër atyre që e sfidojnë atë në lidhje me Tajvanin.
Një nga dramat politike më të dukshme të vitit 2021 ka qenë përballja e Kinës me Lituaninë. Pas deklaratës së vendit baltik se do të hapte një ‘zyrë përfaqësuese të Tajvanit’ në vendin e tij, Pekini e denoncoi atë si shkelje të politikës së tij, veçanërisht për përdorimin e fjalës Tajvan në krahasim me Taipei.
Pekini e bëri të qartë se masa nuk ishte e pranueshme dhe vazhdoi të ulte lidhjet e tij me vendin jo një herë, por dy herë, duke dëbuar ambasadorin e tij, një numër diplomatësh dhe duke ulur marrëdhëniet në një nivel të të ngarkuarit me punë.
Nuk ka mbaruar me kaq. Kina ka ndjekur hakmarrje ekonomike kundër Lituanisë. Vendit thuhet se është hequr përkohësisht nga regjistri doganor i Kinës dhe Pekini u ka thënë kompanive shumëkombëshe se atyre u ndalohet të eksportojnë në Lituani.
Lëvizja është përshkruar si një përpjekje për të hequr plotësisht shtetin e vogël baltik nga zinxhirët e tij të furnizimit. Është një deklaratë e qartë e qëllimit që synon të pengojë çdo vend që tundohet të bëjë të njëjtën lëvizje si Vilnius. Ndërkohë, Lituania ka siguruar një kredi importi prej 600 milionë dollarësh nga Shtetet e Bashkuara
Ka pasur gjithashtu kërkesa që vendet e tjera të BE-së të ‘qëndrojnë në solidaritet’ me Lituaninë, duke thirrur retorikën e ‘demokracisë’, ‘vlerave të përbashkëta’, por një nga burimet më të mëdha të zhgënjimit të Uashingtonit është se kjo nuk duket se po ndodh në ndonjë mënyrë serioze.
Javën e kaluar, Xi Jinping zhvilloi bisedën e tij të parë telefonike me liderin e ri gjerman, Olaf Scholz, i cili shprehu dëshirën e tij për të thelluar lidhjet ekonomike me Kinën dhe për të afirmuar marrëveshjen gjithëpërfshirëse për investimet (CAI).
