Majtas, Admirali i marinës amerikane Robert Willard, djathtas Leonardi ‘i shëndoshë’
Leonard Glenn Francis është një biznesmen malajzian i cili depërtoi në marinën amerikane dhe ndërtoi një perandori miliarda dollarëshe duke u ofruar oficerëve seks, shampanjë dhe siguri. Dhe tani, ai është gati të flasë.
*Nga David Haggith
“Manilla, 2007. Një mjet ‘Mercedes’ me shofer u zvarrit në jug për gjysmë ore në trafikun e pafund, ujërat e turbullta të gjirit të Manilas janë në të djathtë. Mesoburrat kanë mbushur makinat e ishin në humor të plotë…Leonard Glenn Francis po nxirrte komandantët e lartë të Flotës së 7-të të SHBA-së. Këta ishin oficerët më të fuqishëm të marinës në Azi dhe ata kontrollonin lëvizjet e rreth gjashtëdhjetë anijeve dhe nëndetëseve, 150 avionëve dhe 20,000 marinarëve në një zonë të madhe operacionale, që shtrihej nga Haëaii në Indi…”
“Burrat lëvizën me shpejtësi nëpër një holl me ajër të kondicionuar, përmes një perdeje në pjesën e pasme. Në anën tjetër, gra filipinase, një pjesë prej tyre studente u ulën në rreshta, një lloj ulëseje e identifikueshme jo nga emrat e tyre, por nga numrat e lidhur me veshjet e tyre të pakta…”
“Festa pasuese ishte në Suitën McArthur prej 4000 dollarësh në natë në hotelin Manila… Ishte shtëpia dhe komanda operacionale e gjeneralit Douglas McArthur gjatë Luftës së Dytë Botërore. Burrat u grumbulluan në dhomën e stilit spanjoll me trarët e tavanit prej druri, pllaka mermeri, një llambadar të zbukuruar dhe perde të trasha e të rënd. Leonardi e furnizoi suitën me shishe Dom Perignon prej 10,000 dollarësh…Kompleti me dy dhoma gjumi ishte i mbushur me relike të McArthur. Në studion e suitës, dy karrige druri të gdhendura me zbukurime, të vetmet objekte që i mbijetuan Betejës së Manilës, qëndronin para një tavoline. Njëri nga burrat, mjaft i dehur tashmë, hapi një kuti mbi tavolinë që përmbante një kopje të të famshmit të McArthur-it.”
Leonardi i shëndoshë, siç u bë i njohur, e kujton skenën si më poshtë: “Duke qenë ushtarakë, ata kishin qenë në det për një kohë kaq të gjatë. Ata e kanë këtë anën e brendshme të tyre që është një bishë që duhet të dalë… Ne shkuam atje dhe morëm një tufë vajzash, i rezervuam dhe i sollëm përsëri. Ata janë si yjet e rockut. Ata po jetojnë jetën e tyre – duke jetuar ëndrrat e tyre, gjëra që nuk do t’i bëjnë kurrë, kurrë më gjatë jetës së tyre. Askush nuk do t’u bënte atyre atë lloj feste që bëj unë…E dini, ata sapo filluan të zhvisheshin dhe të bënin seks pikërisht aty…”, thotë ai duke qeshur.
“Ishte një orgji masive… Ja sa thellë kishim mbërritur me marinën… E gjithë komanda, zinxhirin e komandës duhe ta kisha në xhep. Dhe ndodhi pikërisht kështu. Të gjithë ishin në xhepin tim…i kisha në pëllëmbë dhe thjesht po i rrotulloja sipas dëshirëë sime.”
Leonardi i shëndoshë ishte një biznesmen malajzian që korruptoi oficerë të shumtë dhe të tjerë në marinën amerikane derisa u arrestua. Ai paguante për prostituta dhe orgji për oficerët e marinës, duke shkuar deri te Admirali. Ai organizoi festa luksoze dhe darka prej 30,000 dollarësh, dërgoi dhurata për gratë e oficerëve, gjëra të vogla si çanta Chanel dhe Guçi, puro Cohiba e të tjera gjëra të këndshme.
Në këmbim, oficerët që ai korruptoi u siguruan që anijet e tyre të ankoroheshin në portet anembanë Azisë që kontrollonte Leonardi i shëndoshë. Që nga vitet 1980, Leonard bëri të ardhura të mira duke siguruar Marinën me tarifa zhvatëse për karburant, ushqim, madje edhe siguri, duke ofruar atë që ai e quajti një ‘unazë çeliku’ rreth anijeve, sikur Marinës së SHBA-së t’i duhej ndihmë për t’u mbrojtur.
‘Unaza prej çeliku’ nuk ishte gjë tjetër veçse një varg maunesh të lidhura rreth anijeve ushtarake për të parandaluar një sulm si ai që ndodhi në vitin 2000 në portin e Jemenit kur dy operativë të Al-Kaedës përplasën një varkë plot me eksplozivë në anën e USS Cole, një destrojer amerikan, duke vrarë 17 marinarë dhe duke plagosur 37 të tjerë.
2001 u bë një vit shumë i mirë për Leonardin pas 11 shtatorit. Leonardi u shëndosh nga kontratat e tij me qeverinë amerikane që nga ajo periudhë, duke jetuar në një rezidencë prej 130 milionë dollarësh në Singapor, ku mbante 20 makina, duke përfshirë Rolls-Royce dhe Hummer të armatosur, të gjitha të ardhurat nga kontratat e tij me marinën amerikane.
Leonard ishte një personazh shumë interesant dhe me të vërtetë i shëndoshë. Ai mbante kravata Stars-and-Stripes, kishte si zile celulari këngën ‘God Bless The USA’ të Lee Greenwood, bënte shaka të shumta dhe tifozeri për ekipet e bejsbollit të SHBA-së, kështu që njerëzit të cilëve u shërbeu e pëlqyen shumë. Dhe ai i pëlqente SHBA-të sepse ishin shumë të mira për të. Atij i pëlqente të kontraktonte me ushtrinë amerikane.
Megjithatë perandoria e tij u rrëzua para syve të tij në vitin 2013, kur ai u arrestua. Ai u deklarua fajtor në vitin 2015 për të gjitha këto dhe është ende në pritje të dënimit në arrest shtëpiak në San Diego. Skandali i korrupsionit bëri që oficerë të ndryshëm të marinës të akuzoheshin, të burgoseshin për një kohë dhe të uleshin në grada.
Leonardi është i sëmurë me tumor në veshka dhe tashmë nuk i ka mbetur shumë kohë. Gazetari Tom Wright e intervistoi së fundmi dhe madje Wright pranon se, gjatë intervistave të para, sharmi natyral i Leonard-it e shtyu atë të ndjente simpati ndaj historisë së tij të një fëmijërie të vështirë dhe një njeriu që bëri mirë duke u kujdesur për ‘nevojat më urgjente të marinës amerikane. ‘.
Çelësi i madh i suksesit të Leonardit me Marinën ishte orkestrimi i orgjive. Historia e gjatë e suksesit të Leonard-it nuk kishte të bënte vetëm me punën e shkëlqyer që ai bëri në sigurimin e ‘unazës së çelikut’. Ai gjithashtu bëri një punë entuziaste për të drejtuar ‘unaza seksi’ për ushtarët, një unazë shtretërish, si të thuash.
Nuk kishte rëndësi që ai vendosi tarifa të tepruara për ofrimin e këtyre shërbimeve të paligjshme, sepse ata që blinin po përdornin paratë e qeverisë amerikane, jo të tyret, dhe pjesëmarrja e tyre në shërbime të tilla praktikisht garantonte se nuk do t’i kërkoin llogari Leonardit.
Pas arrestimit Leonardi u trajtua shumë keq në paraburgim, shkruan gazetari. Ata i hoqën dinjitetin një njeriu që pretendon se kishte gëzuar fuqinë e drejtimit të anijeve 20 miliardë dollarësh në portet e zgjedhur prej tij, duke u mburrur se ai mund ta poziciononte efektivisht Marinën e SHBA si një civil duke zgjedhur se ku do të ofronte shërbime të veçanta. Ai u akuzua gjithashtu për marrjen e informacionit të klasifikuar nga ata që kishte korruptuar.
Leonard thotë se skandali i vërtetë është se disa Admiralë të lartë që përfituan nga shërbimet e tij mbeten të lirë, disa prej tyre u lejuan të tërhiqeshin me nder, edhe pse ai kishte paraqitur prova që i inkriminonin.
“Ndihem plotësisht i tradhtuar,” thotë Leonard. “Ata më kërkuan të jepja emrat e të gjithë atyre që ishin të përfshirë dhe unë e bëra, u dhashë 40 emra. Unë thashë në thelb se sa i thellë ishte ryshfeti në Marinën e SHBA. Në thelb ajo tronditi themelet e marinës…U ndjeva shumë i mërzitur sepse shikoni se çfarë po kaloj, e gjithë jeta ime është shkatërruar. Bizneset e mia, familja ime, gjithçka është zhdukur, sikur është goditur nga një cunami. Një admiral me katër yje u la i lirë vetëm sepse u emërua nga presidenti dhe senati. Nuk ka si ta turpërojnë qeverinë duke e paditur. Do të kishte qenë një poshtërim.”
Mjerisht, kohët e mira nuk zgjatën përgjithmonë. Perandoria e Leonardit është shembur, dhe ai është dukshëm i zemëruar sepse sekretet e ngjashme me Epsteinin që ai mbante në një kasafortë nuk i sollën asnjë të mirë. Mbrojtja që ai mendonte se e kishte mbështjellë rreth vetes si një unazë çeliku nuk arriti ta mbante së bashku.
“Kisha mbi 2,800 staf që punonin për mua në mbi 30 vende dhe gjithçka iku. Kaq shumë njerëz të pafajshëm humbën punën e tyre, shumë familje u shkatërruan. Ky ishte një shkatërrim financiar i qëllimshëm.”
Krimet e Leonardit dhe ata që u bashkuan me to u raportuan në NCIS (Shërbimi i Hetimit Kriminal Detar) nga një grua e marinës e cila u keqtrajtua fizikisht, megjithatë për vite me radhë, asgjë nuk u bë për ato që u raportuan. Sipas gazetarit Wright, Leonard madje arriti të korruptojë një nga oficerët më të lartë të NCIS.
Siç u shpreh Leonard në intervistën fillestare: “Të gjithë kanë nevojat e tyre. Dhe unë u dhashë atyre ndjenjën e vetëbesimit, dhe gjithashtu u dhashë atyre atë që dëshironin…dhe ata mund të më besonin mua. Unë luajta si profesionist. Unë luaja seksualisht, u jepja çfarëdo gjëje që ju nevojitej, çdo gjë.”
*David Haggith është një autor i botuar nga Putnam dhe HarperCollins. Ai është botues i “The Great Recession Blog” dhe shkruan për mbi 50 faqe interneti të lajmeve ekonomike. Faqja e tij e humorit ekonomik në Twitter është @EconomicRecess.
