Sekretari i Përgjithshëm Jens Stoltenberg, i cili ka qenë në krye të NATO-s që nga viti 2014, do e lirojë postin në shtator 2022.
Edhe pse disa muaj larg, disa politikanë tashmë pretendohet të jenë pasardhësit e tij.
Me tensionet e larta midis aleancës ushtarake dhe Rusisë, zgjedhja e udhëheqjes së NATO-s merr edhe më shumë rëndësi.
Cilët mund të jenë disa nga kandidatët që do kërkojnë drejtimin e aleancës.
Theresa May
Nëse do emërohej si pasardhësja e Stoltenberg, May, e cila shërbeu si kryeministre britanike nga viti 2016 deri në vitin 2019, do të bëhej gruaja e parë në krye të NATO-s, duke dërguar një mesazh të rëndësishëm për botën.
Sipas disa raporteve të mediave, Britania është në ankth për të afirmuar veten më shumë si një lojtar evropian dhe transatlantik, kështu që zgjedhja e May-t mund të ndihmojë Londrën të forcojë pozicionin e saj si e tillë. Megjithatë, Franca mund të mos jetë domosdoshmërisht e etur për të parë një britanik në detyrën kryesore të NATO-s.
Një institut konservator amerikan, Fondacioni Heritage, botoi një artikull muajin e kaluar, ku autorët supozuan se Parisi mund të shkonte aq larg sa të rrëzonte kandidaturën britanike si hakmarrje për marrëveshjen AUKUS, e cila e bëri Francën të humbiste dhjetëra miliarda nga një marrëveshje me Australinë për nëndetëse. E fundit, por jo më pak e rëndësishme, aftësitë negociuese aspak bindëse të May-t gjatë Brexit-it, mund të bëjnë shumë të pyesin nëse ajo është e gatshme për këtë punë.
Mark Rutte
Rutte është kryeministri i tanishëm i Holandës, duke mbajtur atë pozicion pushteti që nga viti 2010. Kandidatura e tij mund të duket logjike, pasi vendi që ai përfaqëson është një anëtar themelues i NATO-s. Ai ka qenë gjithashtu plotësisht në përputhje me qëndrimet perëndimore në lidhje me sanksionet kundër Rusisë nëse ajo sulmon Ukrainën, si dhe dërgimin e ‘armëve mbrojtëse’ në Kiev.
E megjithatë, pasi ka siguruar një mandat të katërt si kryeministër holandez në mesin e dhjetorit pas bisedimeve të vështira të koalicionit, Rutte mund të mos tundohet ta këmbejë zyrën e tij me atë të sekretarit të përgjithshëm të NATO-s pas gjysmë viti.
Kaja Kallas
Kallas, e cila është kryeministre e Estonisë prej një viti, është një tjetër grua që ka hyrë në listë. Kallas është e njohur për qëndrimin e saj të ashpër ndaj Rusisë, duke kritikuar aleatët evropianë për mbështetjen e tyre ndaj gazsjellësve rusë. Sipas kryeministres estoneze, gazsjellësi Nord Stream 2 nuk ishte kurrë një projekt ekonomik, por më tepër një projekt gjeopolitik.
Estonia gjithashtu i plotëson të gjitha kushtet si vend kandidat, pasi është ndër vendet që shpenzojnë 2% ose më shumë të PBB-së së tyre për mbrojtjen – objektivi i NATO-s, të cilin vetëm disa vende anëtare kanë arritur ta përmbushin.
Përveç kësaj, Estonia është një ish-republikë sovjetike në Evropën Lindore, në afërsi të Rusisë, kështu që të kesh dikë nga vendi baltik në krye të NATO-s mund të interpretohet si një shenjë se aleanca ushtarake është serioze për zgjerimin e saj drejt lindjes. Përveç Kallas, ish-presidentja e Estonisë, Kersti Kaljulaid, gjithashtu është promovuar nga media si pasardhëse e mundshme e Stoltenberg.
Federica Mogherini
Një tjetër grua në listë, politikania italiane bëri emër në skenën ndërkombëtare si shefe e politikës së jashtme të BE-së, duke shërbyer në atë detyrë deri në vitin 2019. Që Italia të merrte drejtimin e NATO-s do të dukej logjike. Në fund të fundit, vendi ka pasur vetëm një herë njeriun e tij në krye të NATO-s. Megjithatë, qëndrimi pajtues i Mogherinit ndaj Kinës, siç u sugjerua nga një numër mediash në fillim të vitit të kaluar, mund ta bëjë kandidaturën e saj të pamundur.
Klaus Iohannis
Iohannis, presidenti aktual i Rumanisë, ka gjithashtu disa asë në mëngë. Së pari, vendi i tij është ndër performuesit më të mirë të NATO-s për sa i përket shpenzimeve ushtarake, përveç kësaj Rumania është gjithashtu në Evropën Lindore.
Përgatiti për Hashtag.al, Klodian Manjani
