Kina pritet të nisë ndërtimin e stacionit hapësinor të termocentralit diellor që do dërgonte energji përsëri në Tokë.
Një projekt i ngjashëm energjetik ishte propozuar nga NASA më shumë se dy dekada më parë, por nuk u zhvillua kurrë, ndërsa qeveria e Mbretërisë së Bashkuar porositi kërkime të pavarura që mbështesin një lloj britanik të projetit me vlerë 16 miliardë stërlina.
Kina pritet ta vërë ta testojë brenda vitit 2028 programin e saj për të nisur një termocentral diellor në hapësirë që do të dërgojë energji përsëri në Tokë.
Një projekt i ngjashëm energjetik ishte propozuar nga NASA më shumë se dy dekada më parë, por nuk u zhvillua kurrë, ndërsa qeveria e Mbretërisë së Bashkuar porositi kërkime të pavarura që mbështesin një version britanik prej 16 miliardë paund në orbitë deri në vitin 2035.
Nisja e parë për projektin e Kinës është planifikuar për vitin 2028, kur një satelit provë që orbiton në një distancë prej rreth 400 km do testojë teknologjinë e përdorur për transmetimin e energjisë nga termocentrali.
Ky satelit do të shndërrojë energjinë diellore në mikrovalë ose lazer dhe më pas do i drejtojë rrezet e energjisë në objektiva të ndryshëm, duke përfshirë vendndodhjet fikse në Tokë dhe satelitët në lëvizje, sipas South China Morning Post.
Sipas hulumtimit të financuar nga Mbretëria e Bashkuar mbi energjinë diellore të bazuar në hapësirë, satelitët në orbitë gjeosinkrone marrin rrezet e diellit për më shumë se 99% të kohës – dhe me një intensitet shumë më të madh se panelet diellore në Tokë.
Ideja është ‘mbledhja e kësaj energjie të bollshme diellore në orbitë dhe transmetimi i saj i sigurt në një pikë të qëndrueshme në Tokë, tha gazeta e financuar nga Mbretëria e Bashkuar.
Këto rreze mund të drejtohen gjithashtu në vende të tjera ‘ose si një eksport energjie, ose si pjesë e ndihmës sonë për zhvillimin jashtë shtetit, ose për të mbështetur zonat e fatkeqësive humanitare’.
Ndryshe nga burimet tokësore të energjisë së rinovueshme, termocentralet diellore që rrotullohen do të jenë në gjendje të japin energji gjatë ditës dhe natës në Tokë, në çdo kohë të vitit dhe pavarësisht nga moti.
Por ka sfida të rëndësishme inxhinierike që ende nuk janë zgjidhur, sipas autorit të gazetës kineze, profesorit Dong Shiwei.
Drejtimi i mikrovalëve me fuqi të lartë në largësi të konsiderueshme do kërkonte një antenë të madhe, mundësisht mijëra metra të gjatë, ndërsa erërat diellore, graviteti dhe lëvizja satelitore mund të ndërhyjnë në transmetimin e energjisë.
Plani do të shihte një stacion hapësinor të madh orbital të energjisë diellore të ndërtuar në katër faza. Dy vjet pas nisjes të provës së parë, në vitin 2030, Kina do niste një impiant më të fuqishëm në një orbitë gjeosinkrone prej 36,000 km.
Ndërsa stacioni i testimit do të kishte një fuqi prodhimi prej 10 kilovatësh, termocentrali më i madh do të jetë në gjendje të shpërndajë 10 megavat për ‘përdorues të caktuar ushtarakë dhe civilë’ deri në vitin 2035.
Teknologjia pritet të përparojë deri në vitin 2050 dhe stacioni do të mund të ishte mjaft i madh për të lejuar prodhim prej rreth dy gigavat energji, e barasvlershme me prodhimin e shumicës së termocentraleve tokësore të Mbretërisë së Bashkuar.
Vitin e kaluar, një organizatë hulumtuese qeveritare në Kinë përshkroi planet për të projektuar dhe ndërtuar një anije kozmike ‘ultra-të madhe’, mundësisht milje të gjerë, që do të mblidheshin pjesë-pjesë në hapësirë.
Ndërtimi i objekteve të mëdha në hapësirë ka ndodhur më parë, me ISS që kërkon 40 fluturime montimi dhe më shumë se një dekadë për t’u ndërtuar.
Por ndërtimet e mëdha të propozuara nga Fondacioni Kombëtar i Shkencave Natyrore të Kinës do të eklipsonin në mënyrë të konsiderueshme ISS, e cila është vetëm 108 nga skaji në skaj, dhe mund të duhen dekada dhe potencialisht shekuj për t’u ndërtuar.
Këto ndërtime përshkruhen si ‘pajisje kryesore strategjike të hapësirës ajrore për përdorimin e ardhshëm të burimeve hapësinore, eksplorimin e mistereve të universit dhe banimin afatgjatë në orbitë’, nga NSFC.
