Një familje spiunësh nazistë në një mision për të vrarë Jozef Stalinin imitoi pikërisht njerëzit e ngarkuar për t’i identifikuar ata – agjentë të shërbimit të sigurisë ushtarake SMERSH, ka thënë në një intervistë një oficer veteran i kundërzbulimit rus.
SMERSH ishte një organizatë sovjetike e kohës së luftës, emri i së cilës përkthehet si ‘vdekje spiunëve’.
Ajo u krijua në vitin 1943, pasi vala e luftës ishte kthyer kundër Boshtit, dhe udhëheqja e Bashkimit Sovjetik kishte nevojë për një fokus më të madh në mbledhjen e informacioneve të reja për planifikimin e operacioneve sulmuese dhe ndalimin e diversantëve të mundshëm.
Të mërkurën u shënua 80 vjetori i krijimit të SMERSH. ‘Rossiyskaya Gazeta’ foli me Gjeneral Kolonelin Aleksandr Bezverkhniy, një ish-komandant i kundërzbulimit rus dhe entuziast i historisë së operacioneve klandestine.
Komploti për të vrarë Stalinin u hartua nga ‘Operacioni Zeppelin’, një përpjekje e Gjermanisë naziste për të rekrutuar qytetarë sovjetikë dhe për t’i përdorur ata kundër Bashkimit Sovjetik. Vrasësit e mundshëm ishin një çift i martuar, i cili pozonte si Pyotr Tavrin, zëvendëskomandant i një departamenti SMERSH në Balltik, dhe daktilografistja e tij Lidia Shilova.
Dyshja u përgjua nga agjentë të NKVD, shërbimi i sigurimit shtetëror. Mbulesa e tyre SMERSH, të cilën Bezverkhniy e quajti ‘unike’, u zbulua pasi një granatëhedhës, një bombë e ndezur me telekomandë, dhjetëra vula dhe pajisje të tjera spiune u gjetën të fshehura në automjetin e tyre.
Përgjimi i tyre në shtator 1944 doli të ishte një ndihmë për agjentët e vërtetë të SMERSH, të cilët u dhanë atyre informacion dhe nisën një ‘radiolojë’.
Radioloja e Tavrin dhe Shilovës zgjati deri në prill 1945, kur u transmetua mesazhi i tyre i fundit. SMERSH më vonë zbuloi se raportet për përparimin e supozuar të agjentëve në afrimin me Stalinin u konsideruan të vërteta nga gjermanët deri në fund.
Gjatë kohës së luftës, SMERSH raportoi se kishte kapur mbi 30,000 spiunë, 3,500 diversantë dhe 6,000 terroristë, tha Bezverkhniy për gazetën, duke cituar të dhënat e arkivit. Ironikisht, disa nga sukseset ishin për shkak se aftësitë gjermane të falsifikimit ishin shumë të mira.
Letrat e rreme ishin shpesh të cilësisë më të mirë se ato reale, kështu që manualet e SMERSH u thanë operativëve që të kërkonin fotografi veçanërisht të mira. Një shembull tjetër klasik ishin kapëset gjermane të letrave, të cilat ishin bërë prej çeliku inox dhe nuk linin shenja ndryshku në letra, ndryshe nga ato sovjetike.
SMERSH u shpërbë në vitin 1946, kur ekspertiza e saj për veprimin prapa linjave të armikut nuk ishte më e nevojshme për shkak të përfundimit të luftës.
