Një ekip studiuesish që gërmonin vendet e varrimit masiv në Angli kanë zbuluar ADN-në e baktereve që shkaktuan murtajën në mbetjet skeletore njerëzore – dhe ato janë rastet më të vjetra të njohura të sëmundjes në Britaninë e Madhe, sipas CNN.
Rastet e Yersinia pestis datojnë 4000 vjet më parë, sipas punimit të botuar të martën në revistën Nature Communications.
ADN-ja bakteriale është mijëra vjet më e lashtë se lloji më i vjetër i zbuluar para këtij zbulimi të fundit. Sipas autores kryesore të studimit Pooja Swali, studente doktorature në Laboratorin Skoglund në Institutin Francis Crick në Londër, ky lloj, i identifikuar në vitin 2018 në një vend varrimi të njohur si Edix Hill në Cambridgeshire, ishte 1500 vjet më parë.
Origjina e murtajës mund të kishte dalë shekuj përpara shpërthimit, sugjeron një studim i ri
Mostrat e baktereve që shkaktojnë murtajë u gjetën në dy vende të ndryshme varrimi masiv: një në Anglinë jugperëndimore në qarkun e Somerset dhe tjetri në qarkun veriperëndimor të Cumbria, afër kufirit të Anglisë dhe Skocisë.
Distanca midis vendeve sugjeroi se sëmundja ishte e përhapur gjatë periudhës së vonë neolitike dhe epokës së bronzit, tha Swali.
“Dëshmia e transmetimit të gjerë në një zonë kaq të madhe hapësinore në vetëm disa shekuj është shumë interesante dhe duket të jetë një aspekt i lëvizjes së shpejtë të njerëzve, teknologjive dhe ideve gjatë kësaj periudhe,” tha Dr. Benjamin Roberts, një profesor i asociuar. i arkeologjisë i cili hulumton parahistorinë evropiane të mëvonshme në Universitetin Durham në Mbretërinë e Bashkuar. Ai nuk ishte i përfshirë në studim.
Si i gjejnë studiuesit bakteret 4000-vjeçare? Sipas studimit, ekipi mori mostra nga mbetjet skeletore të 34 individëve në të dy vendet.
Studiuesit shpuan në dhëmbët e këtyre njerëzve të lashtë dhe nxorrën pulpë dentare, e cila mund të bllokojë mbetjet e ADN-së së sëmundjeve infektive.
“Aftësia për të zbuluar patogjenët e lashtë nga mostrat e degraduara, nga mijëra vjet më parë, është e pabesueshme,” tha Swali. “Këto gjenome mund të na informojnë për përhapjen dhe ndryshimet evolucionare të patogjenëve në të kaluarën dhe shpresojmë të na ndihmojnë të kuptojmë se cilat gjene mund të jenë të rëndësishëm në përhapjen e sëmundjeve infektive.”
