Pas zhdukjes nga publiku, fati i Sergei Surovikin ishte i qartë. Karriera e komandantit të ushtrisë ruse në Ukrainë ka përfunduar, të paktën tani për tani. Afërsia e tij me rebelin e grupit Wagner Prigozhin, i cili humbi jetën në një aksident ajror me 25 gusht, duket se ishte ajo që vendosi të ardhmen e tij.
Në kohën kur Sergey Surovikin u emërua komandant i përgjithshëm i trupave ruse në Ukrainë në tetor 2022, reputacioni i tij i kishte paraprirë. Gjenerali 57-vjeçar shpesh quhej ‘Gjeneral Armagedon’ në mediat sociale, pasi kishte udhëhequr trupat ruse në luftën siriane për dy periudha në 2017 dhe 2019.
Përzgjedhja e Surovikin si kreu i ushtrisë pushtuese ruse në Ukrainë u prit mirë në vendin e tij, pas pengesave në Ukrainën lindore. Shumë donin një qasje më të ashpër, jo vetëm sundimtari çeçen Ramzan Kadyrov.
Që kur Rusia sulmoi Ukrainën në shkurt 2022, Surovikin kishte udhëhequr trupat e Moskës në jug.
Ngjitja e tij në krye të forcave pushtuese i përshtatej strategjisë së përshkallëzimit të presidentit Vladimir Putin, tha për DW në atë kohë Margarete Klein, një eksperte ruse e politikës së sigurisë në ‘Institutin Gjerman për Çështjet Ndërkombëtare dhe të Sigurisë’. Masa kishte për qëllim të kishte një efekt psikologjik në Ukrainë, tha Klein: “Demoralizim dhe parandalim.”
Nën Surovikin, forcat ruse sulmuan objektivat civilë në Ukrainë pa mëshirë, megjithatë duke dështuar të japin fitore të qartë ushtarake. Vjeshtën e kaluar, gjenerali organizoi tërheqjen e trupave ruse nga qyteti jugor i Ukrainës, Kherson. Duke vepruar kështu, Surovikin besohet se shmangu një humbje edhe më të madhe ushtarake.
Gjatë dimrit të shkuar, gjeneralëve rusë u bë gjithnjë e më e qartë se nuk do kishte suksese ushtarake në Ukrainë. Përkundrazi, forcat ukrainase patën disi sukses -në kryerjen e kundërsulmeve në disa seksione të frontit.
Si rezultat, zhgënjimi në Rusi vijoi të shtohej ndaj Surovikin.
Zhgënjimi u shpreh më qartë nga kreu i grupit mercenar Wagner, Yevgeny Prigozhin, një qëndrim që e bëri atë të popullarizuar në mesin e shumë ushtarëve e oficerëve rusë. Prigozhin fajësoi ministrin rus të Mbrojtjes Sergei Shoigu dhe shefin e Shtabit të Përgjithshëm Valery Gerasimov për mungesën e suksesit ushtarak.
Pasi dyshja nuk reagoi ndaj kritikave e kërkesave të kreut të Wagner, Prigozhin nisi një revoltë me trupat e tij mercenare në qershor, duke marshuar drejt Moskës përpara se të ndalonte pas ndërhyrjes së presidentit bjellorus Lukashenko. Në këmbim, ai dhe mercenarët e tij u lejuan të vendoseshin në Bjellorusi të patrazuar.
Sipas blogerëve ushtarakë rusë, Surovikin e dinte për planet e Prigozhin. Fillimisht, Sorovikin heshti për kryengritjen e shefit të grupit mercenar, së bashku me shumë gjeneralë rusë. Në fund, ai e dënoi atë publikisht.
Ky qortim ishte shumë pak, shumë vonë. Për shumë vëzhgues në Moskë, ishte e qartë se afërsia e Surovikin me Prigozhin ishte zhbërja e tij.
Pas përfundimit të rebelimit të Prigozhin, Surovikin u ndalua dhe u mor në pyetje. Ai u zhduk nga sytë e publikut për një kohë të gjatë. As familja e tij nuk kishte asnjë kontakt me të. Sipas raportimeve të mediave, ai tani është hequr nga detyra, por mbetet nën ‘autoritetin e Ministrisë së Mbrojtjes’.
Fundi i pandershëm i karrierës së Surovikin përputhet me ngjitjen e tij. Një banor i Novosibirsk, kryeqyteti i Siberisë, me një pamje të mprehtë, Surovikin ndoqi shkollën e lartë ushtarake në Omsk në 1987 dhe luftoi në Afganistan.
Në vitin 1991, ai mori pjesë në grushtin e dështuar të shtetit në gusht kundër presidentit të Bashkimit Sovjetik Mikhail Gorbachev. Si komandant i trupave, ai urdhëroi ushtarët e tij që të godasin me tanke tre demonstrues që kishin ngritur barrikada në rrugë. Kjo e la atë pas hekurave për gjysmë viti. Ai mohoi përgjegjësinë, duke u thënë prokurorëve se kishte zbatuar vetëm urdhrat.
Akuzat për krime lufte
Organizatat e të drejtave të njeriut e akuzojnë Surovikin si përgjegjës për disa krime lufte të kryera në Siri dhe terrorizimin e popullatës civile.
Sipas Human Rights Watch, ai lejoi që spitalet në provincën Idlib të bombardoheshin, edhe pse dihej se në to kishte shumë fëmijë. Atij i atribuohet gjithashtu përgjegjësia për bombardimin e Alepos, qyteti i rrënuar nga forcat ajrore ruse në vitin 2016. Putin e quajti atë Hero të Federatës Ruse për fushatën siriane vitin e ardhshëm.
Kudo që ushtria ruse ka luftuar jashtë vendit dekadat e fundit, Surovikin ka qenë pothuajse gjithmonë i përfshirë. Ndër të tjera, ai mori pjesë në Luftën e Dytë të Çeçenisë në vitin 2004 dhe 2005 dhe në tetor 2017 u bë komandant i përgjithshëm i Forcave Ajrore Ruse.
VINI RE: Ky material është pronësi intelektuale e MSN
Përgatiti për Hashtag.al, Klodian Manjani
