Një përpjekje e dështuar e Francës dhe e SHBA-së për të rrëzuar një avion që ata besonin se mbante liderin e ndjerë të Libisë ishte shkaku i një incidenti tragjik që rrëzoi një aeroplan civil, ka pohuar ish-kryeministri italian Giuliano Amato, shkruan Ansa.
Incidenti i ‘masakrës së Ustikës’ ndodhi më 27 qershor 1980, kur ‘Fluturimi 870’ i Itavia nga Bolonja në Siçili u rrëzua midis ishujve Ponza dhe Ustika, duke vrarë të gjithë 81 personat në bord.
Shkaku i saktë i përplasjes vdekjeprurëse është ende një mister dhe autorët mbeten të paidentifikuar.
Disa besojnë se ishte shkaktuar nga një bombë terroriste, por kritikët theksojnë mungesën e provave të mbetjeve shpërthyese në mbeturinat që u gjetën. Një tjetër teori pretendon se avioni u rrëzua aksidentalisht në një përleshje të supozuar mes avionëve luftarakë libianë, francezë dhe amerikanë në një atentat të NATO-s ndaj një politikani ‘të rëndësishëm’ libian.
“Versioni më i besueshëm është ai i përgjegjësisë së forcave ajrore franceze, në bashkëpunim me amerikanët dhe që morën pjesë në një luftë në qiell atë mbrëmje të 27 qershorit,” pohoi Amato në një intervistë shpërthyese me La Repubblica të botuar të shtunën.
“Ishte nisur një plan për të goditur aeroplanin në të cilin po fluturonte Gaddafi,” pohoi Amato, duke këmbëngulur se NATO-ja kërkonte ‘të simulonte një stërvitje, me shumë avionë në veprim, gjatë së cilës supozohej të hidhej një raketë’.
Thuhet se Gaddafi duhej të kthehej nga një takim në Jugosllavi në bordin e një avioni ushtarak përmes të njëjtës hapësirë ajrore, por sipas Amato, Italia e kishte paralajmëruar dhe lideri libian ndryshoi planet e tij. Zyrtarët e NATO-s mohuan çdo veprimtari ushtarake në zonë natën e tragjedisë.
Pallati Elysee refuzoi të komentojë mbi deklaratat e Amato-s të shtunën. Kryeministrja e Italisë, Giorgia Meloni, tha se pretendimet e paraardhësit të saj ‘meritojnë vëmendje’, por i kërkoi atij të ndajë prova nëse ka.
Amato pranoi në intervistë se nuk ka prova të forta, por sfidoi presidentin francez Emmanuel Macron ose të konfirmonte ose të përgënjeshtronte akuzat, në mënyrë që të ‘heqë turpin që rëndon mbi Francën’.
Pretendimet për përfshirjen franceze nuk janë të reja, pasi presidenti dhe kryeministri italian në kohën e incidentit, Francesco Cossiga, fajësuan gjithashtu për rrëzimin e avionit një rakete franceze dhe thanë se spiunët italianë me të vërtetë kishin informuar Gadafin për një tentativë vrasjeje ndaj tij.
Muammar Gaddafi përfundimisht u vra brutalisht nga luftëtarët rebelë të mbështetur nga Perëndimi në mes të një fushate bombardimi të NATO-s.
