Kombet e Bashkuara kanë këshilluar vendet për një sërë masash, duke përfshirë kompensimin financiar, për kolonializmin dhe skllavërimin e njerëzve me origjinë afrikane. Borxhi mbetet, pavarësisht kohëzgjatjes që ka kaluar dhe vështirësisë në identifikimin e autorëve dhe viktimave, nënvizon dokumenti.
“Vështirësi të tilla nuk mund të jenë bazë për anulimin e ekzistencës së detyrimeve themelore ligjore”, tha Sekretari i Përgjithshëm i OKB-së Antonio Guterres në raportin e publikuar të martën. Ai theksoi rëndësinë që kombet të tregojnë një përkushtim për t’u marrë me pasojat e vazhdueshme të skllavërisë.
Asnjë shtet nuk ka llogaritur në mënyrë gjithëpërfshirëse të kaluarën dhe nuk ka adresuar trashëgimitë e tij bashkëkohore për çrrënjosjen me dhunë të rreth 25 milionë deri në 30 milionë njerëzve nga Afrika, thotë raporti.
Për dekada, qeveritë dhe aktivistët e Afrikës dhe Karaibeve kanë bërë thirrje për përgjegjësi për skllavërinë dhe kolonizimin e vendeve të tyre.
Në vitin 2021, një zyrtar i lartë i qeverisë xhamajkane tha për mediat se ish-kolonia britanike po i kërkonte Londrës kompensim për tregtinë e skllevërve në Atlantik. Në atë kohë, kombi i Karaibeve kërkoi 7.6 miliardë sterlina, ose afërsisht 10.4 miliardë dollarë, si kompensim nga Britania, që thuhet të jetë shuma e paguar skllevërve nga fuqia koloniale.
Xhamajka thuhet se ishte qendra kryesore e dërgesave për njerëzit e skllavëruar. Spanjollët dhe më pas britanikët transportuan me forcë afrikanët për të punuar në plantacione që kultivonin kallam sheqeri, banane dhe kultura të tjera që prodhonin pasuri për pronarët e tyre.
Presidenti brazilian Luiz Inacio Lula da Silva njoftoi në korrik planet e qeverisë së tij për të ofruar teknologji, trajnime të specializuara profesionale që plotësojnë nevojat e Afrikës dhe ndihmë industriale dhe bujqësore, si dëmshpërblime për kontributet e bëra nga afrikanët gjatë skllavërisë.
Në raportin e paraqitur në Asamblenë e Përgjithshme të OKB-së, Guterres tha se fuqitë botërore duhet të marrin në konsideratë një “shumë masash” të përshtatura për kërkesat specifike të një vendi për të trajtuar trashëgimitë e epokës së skllavërisë.
