Disa asteroidë janë të dendur. Aq të dendura saqë mund të përmbajnë elementë të rëndë jashtë tabelës periodike, sipas një studimi të ri mbi densitetin e masës.
Ekipi i fizikanëve nga Universiteti i Arizonës thotë se ata ishin të motivuar nga mundësia e objekteve kompakte ultra të dendura (CUDOs) me një densitet masiv më të madh se Osmiumi, elementi më i dendur natyror, i qëndrueshëm, me 76 protonet e tij.
“Në veçanti, disa asteroidë të vëzhguar e kalojnë këtë prag të densitetit të masës. Veçanërisht i rëndësishëm është asteroidi 33 Polyhymnia,” shkruan ekipi në studimin e tyre, duke shtuar se ‘meqenëse dendësia e masës së asteroidit 33 Polyhymnia është shumë më e madhe se dendësia maksimale e masës së njohur mund të klasifikohet si një CUDO me një përbërje të panjohur’.
Ekipi shikoi vetitë e elementeve potencialë me numra atomik (Z) më të lartë se numri më i lartë atomik në tabelën periodike aktuale. Megjithëse osmiumi është elementi i qëndrueshëm më i dendur, elementët me numër atomik më të lartë janë prodhuar eksperimentalisht.
Oganesson, i sintetizuar për herë të parë në 2002 duke bombarduar Californium-249 me atome të kalciumit-48, ka një numër atomik prej 118 dhe është elementi më i dendur në tabelën periodike. Elementet drejt skajit më të lartë të tabelës priren të jenë të paqëndrueshëm, radioaktivë dhe kanë gjysmë jetë tepër të shkurtër.
Elementet përtej tabelës periodike janë modeluar, me fizikanët që parashikojnë vetitë e tyre. Ekipi i Arizonës bëri të njëjtën gjë duke përdorur modelin relativist Thomas-Fermi të atomit, duke u përpjekur të vlerësonte densitetin e masës së elementeve 110 Z dhe më të lartë.
Duke parë elementët ende brenda tabelës periodike, ata nuk mund të gjenin elementë me densitet të masës mjaft të lartë për të shpjeguar atë që është vërejtur nga asteroidi 33 Polyhimnia, edhe nëse ata ishin mjaftueshëm të qëndrueshëm për t’u konsideruar si kandidat.
