Sulltan Ibrahimi i Malajzisë nga shteti jugor i Johorit u emërua si mbreti i 17-të i vendit të mërkurën, duke bërë betimin në një ceremoni në pallatin kombëtar në Kuala Lumpur.
Monarkia luan një rol kryesisht ceremonial në Malajzi, por ndikimi i saj është rritur vitet e fundit, duke e shtyrë mbretin të ushtrojë fuqi diskrecionale të përdorura rrallë për të shuar paqëndrueshmërinë politike.
Nën një sistem unik monarkie, krerët e nëntë familjeve mbretërore të Malajzisë bëhen me radhë Mbreti, i njohur si “Yang di-Pertuan Agong” çdo pesë vjet.
Sulltan Ibrahimi, 65 vjeç, pason Al-Sulltan Abdullah Sulltan Ahmad Shah, i cili po kthehet për të udhëhequr shtetin e tij të lindjes, Pahang, pas përfundimit të mandatit të tij pesëvjeçar si mbret.
Ndërsa monarkia shihet kryesisht si mbi politikën, Sulltan Ibrahimi është shquar për çiltërsinë dhe personalitetin e tij të jashtëzakonshëm, shpesh duke peshuar mbi çështjet politike të vendit.
I njohur për koleksionin e tij të madh të makinave dhe motoçikletave luksoze, Sulltan Ibrahimi ka interesa të gjera biznesi nga pasuritë e paluajtshme deri te minierat, duke përfshirë një aksion në Forest City – një projekt 100 miliardë dollarësh i mbështetur nga Kina për bonifikimin dhe zhvillimin e tokës në Johor.
Përpara vendosjes si mbret, Sulltan Ibrahimi i tha gazetës The Straits Times të Singaporit se ai synon të jetë një monark aktiv dhe i propozoi firmës shtetërore të naftës të Malajzisë Petroliam Nasional dhe agjencisë kundër korrupsionit të vendit të raportojnë drejtpërdrejt te mbreti.
Ai foli gjithashtu për planet e tij për të ringjallur një projekt të bllokuar lidhjeje hekurudhore me shpejtësi të lartë midis Malajzisë dhe Singaporit, me një kalim kufitar përmes Forest City.
Sulltan Ibrahimi merr detyrat e tij si mbret në mes të tensioneve të përtëritura politike në Malajzi.
Vendi ka parë trazira të vijueshme politike që nga viti 2018 kur koalicioni i atëhershëm qeverisës Barisan Nasional u rrëzua nga pushteti për herë të parë që nga pavarësia, duke e shtyrë monarkun të luajë një rol më të madh.
Mbreti kryesisht vepron sipas këshillës së kryeministrit dhe kabinetit, por i jepen disa kompetenca diskrecionale sipas Kushtetutës federale, duke përfshirë autoritetin për të emëruar një kryeministër që ai beson se komandon një shumicë parlamentare.
