Frenuesit e pompës protonike (PPI), një klasë popullore e barnave për urthin, janë të lidhur me kancerin e stomakut, zbuloi një rishikim i kohëve të fundit.
Rishikimi tregon se përdorimi i zgjatur i PPI-ve – që tejkalon tre muaj – “është i lidhur ndjeshëm me një rrezik të rritur të kancerit”, ndërsa përdorimi afatshkurtër “duket se paraqet një rrezik relativisht më të ulët”, shkruan autorët.
PPI-të janë barna të fuqishme që ulin aciditetin e stomakut. Ato funksionojnë duke u lidhur në mënyrë të pakthyeshme me pompat e protonit – proteinat në stomak që lëshojnë protone, një përbërës i acidit të stomakut. Ky veprim parandalon sekretimin e protoneve.
PPI-të zakonisht përshkruhen për të trajtuar refluksin e acidit, që ndodh kur acidi në stomak e kthen lart ezofagun, duke shkaktuar urth. Ato përdoren gjithashtu për të trajtuar sëmundjen e refluksit gastroezofageal (GERD), një formë më kronike e refluksit acid, si dhe ulcerat gastrike dhe të zorrëve.
Shembuj të PPI-ve përfshijnë barna pa recetë si omeprazoli (Prilosec), esomeprazoli (Nexium) dhe lansoprazoli (Prevacid). Disa PPI kërkojnë receta, të tilla si rabeprazole (Aciphex), pantoprazole (Protonix) dhe dexlansoprazole (Dexilant).
Rritja e rrezikut të kancerit të stomakut dhe polipeve
Autorët shqyrtuan disa punime që hetonin lidhjen midis përdorimit të PPI dhe rrezikut të kancerit, duke gjetur një lidhje midis përdorimit të PPI dhe kancerit të stomakut dhe polipeve. Nuk u identifikuan lidhje të tjera me kancerin.
Një nga studimet që ata cituan vlerësoi të dhënat nga rreth 2400 regjistrime dhe zbuloi se përdorimi afatgjatë për një vit dhe tre vjet u shoqërua me një rritje 1.5 dhe 2.4 herë në rrezikun e kancerit të stomakut, përkatësisht.
Hulumtime të tjera që ndoqën 3271 pacientë të cilëve iu dhanë PPI pas një infeksioni me Helicobacter pylori zbuluan se përdorimi afatgjatë i PPI ishte i lidhur me një rritje të dyfishtë të rrezikut të kancerit të stomakut.
Ndërsa një studim te femrat zbuloi se përdorimi i PPI-së lidhej me rrezikun e pakësuar të kancerit të gjirit, vezoreve dhe qafës së mitrës, autorët e rishikimit paralajmëruan kundër përdorimit të njëkohshëm të PPI-ve në trajtimin e kancerit, duke përmendur studime që gjetën rezultate më të këqija dhe rritje të rrezikut të vdekshmërisë.
Pse ky rrezik?
Disa mekanizma të mundshëm mund të shpjegojnë se si PPI-të mund të kontribuojnë në zhvillimin e kancerit. Këto barna mund të prishin shëndetin e mikrobiomës së zorrëve duke rritur pH-në e përmbajtjes së stomakut. Kjo “mund të ndryshojë potencialisht mikrobiomën e zorrëve, të zvogëlojë shumëllojshmërinë dhe bollëkun e baktereve të dobishme dhe të çojë në inflamacion gastrointestinal. Nga ana tjetër, kjo mund të nxisë rritjen e tepërt të baktereve të dëmshme që prodhojnë kancerogjenë dhe rrisin rrezikun e kancerit”, shkruan autorët.
PPI-të mund të rezultojnë gjithashtu në hipergastrinemi. Meqenëse ato rrisin pH të stomakut, stomaku mund të rrisë prodhimin e gastrinës, një lloj proteine në stomak.
Megjithatë, gastrina stimulon rritjen dhe veprimtarinë e qelizave të caktuara të stomakut, dhe sa më i lartë të jetë përqendrimi i gastrinës, aq më i madh është veprimtaria dhe përhapja e qelizave, duke rritur rrezikun e kancerit.
Përveç këtyre mekanizmave të propozuar, PPI-të kanë gjithashtu një gamë të gjerë efektesh anësore. Rritja e pH e acidit të stomakut mund të çojë në dispepsi, mangësi ushqyese, rritje të tepërt të baktereve dhe probleme të zorrëve. Ajo është gjithashtu e lidhur me infeksionet me baktere si Helicobacter pylori dhe Clostridium difficile.
Infeksionet e Helicobacter pylori mund të shkaktojnë ulçera të dhimbshme në stomak. Bakteret mbijetojnë dhe shumohen në një pH midis 3.5 dhe 8. Një stomak i shëndetshëm ka një pH midis 1 dhe 2.
Infeksionet e Clostridium difficile zakonisht transmetohen përmes ushqimit. Megjithatë, rreziku i infeksioneve mund të rritet nëse acidi i stomakut nuk është mjaftueshëm acid për të vrarë bakteret.
Sipas rishikimit, përdorimi i PPI shoqërohet gjithashtu me një rrezik në rritje të demencës, frakturave, osteoporozës dhe sëmundjeve të mëlçisë dhe veshkave.
Alternativat për frenuesit e pompës protonike
Njerëzit me GERD dhe dispepsi mund të zëvendësojnë PPI-të me alternativa më pak të fuqishme, duke përfshirë antacidet dhe bllokuesit H2, pasi problemet e tyre themelore fiziologjike të menaxhohen më mirë.
Dr. Scott Rollins nga Qendra e Mjekësisë Integruese të Kolorados Perëndimore tha për The Epoch Times se ndërsa PPI-të mund të jenë shumë efektive në kontrollin e një ulçere potencialisht të rrezikshme të stomakut tek këta pacientë, ato mund të kenë efekte të kundërta kumulative.
Krahasuar me antacidet dhe bllokuesit H2, të përdorura tradicionalisht për të lehtësuar urthin, PPI-të aktivizohen më ngadalë dhe zgjasin shumë më gjatë.
Antacidet rrisin pH e acidit të stomakut menjëherë pas hyrjes në stomak dhe zgjasin vetëm për rreth një orë. Bllokuesit H2 zgjasin disa orë, por PPI-të mund të zgjasin deri në 12 orë për t’u aktivizuar dhe efektet e tyre mund të zgjasin deri në tre ditë.
Pacientët gjithashtu shpesh këshillohen të marrin PPI çdo ditë, dhe shumë i marrin ato për vite me rradhë. Kjo mund të shkaktojë probleme afatgjata, duke përfshirë problemet inflamatore të zorrëve.
Dr. Rollins ka zbuluar se shumë pacientë që ankohen për GERD shpesh kanë probleme inflamatore të zorrëve të pazgjidhura. Pasi këto probleme të adresohen duke përmirësuar dietën për 6 deri në 12 javë, simptomat e GERD priren të zgjidhen ose përmirësohen ndjeshëm, kështu që pacientët duhet të marrin vetëm antacidet.
Ai gjithashtu vuri në dukje se ndërsa urthi shpesh trajtohet duke reduktuar acidin e stomakut, në mënyrë kundërintuitive, mund të ndodhë për shkak të acidit të pamjaftueshëm të stomakut, i cili mund të ndodhë për shkak të moshës së vjetër, problemeve të tiroides dhe një lloj sëmundje autoimune të stomakut.
Dr. Jonathan Wright, i specializuar në terapitë natyrale, tha në një video në YouTube se “99 për qind” e pacientëve të tij që përjetojnë urth vuajnë nga acidi i pamjaftueshëm në stomak dhe jo nga teprica.
Midis ezofagut dhe stomakut ndodhet një unazë muskulore e njohur si sfinkteri i poshtëm. Ky muskul unazor është hapja e stomakut dhe është përgjegjës për mbylljen e tij për të parandaluar që ushqimi i patretur dhe acidi i stomakut të kthehen në ezofag.
Urthi ndodh kur sfinkteri nuk mbyllet siç duhet. Acidi dhe ushqimi kthehen në ezofag, duke shkaktuar dhimbje dhe dëmtime.
Disa gjëra mund të shkaktojnë mosfunksionim të sfinkterit. Njëra është se pH e acidit të stomakut nuk është mjaftueshëm i ulët. Prandaj, ndërsa PPI-të mund të zvogëlojnë simptomat, ato në fakt mund të jenë kundërproduktive.
Prandaj, Dr. Wright rekomandon që pacientët, urthi i të cilëve shkaktohet nga acidi i pamjaftueshëm i stomakut, mund të plotësojnë me acid klorhidrik betainë (acid stomaku) pasi të fillojnë një vakt.
Faktorë të tjerë që mund të ndikojnë në sfinkterin përfshijnë alkoolin, kafeinën dhe duhanin. Të qenit mbipeshë gjithashtu mund të ushtrojë më shumë presion në stomak, duke çuar në refluks acidi.
