Mike Johnson kishte qenë folës për më pak se dy muaj kur presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky i erdhi me një mesazh të ashpër: Koha po mbaron.
Ndërsa dy burrat u takuan në zyrën e folësit të Kongresit në dhjetor, një Bibël ukrainase Ostroh ndodhej pranë tyre, Zelenskyy e bëri të qartë se sa kohë mund të duronte vendi i tij kundër një sulmi të ri të raketave dhe dronëve rusë.
“Mars ose Prill,” tha presidenti, sipas dy njerëzve të njohur me diskutimin.
Takimi i dhjetorit dhe prognoza e zymtë kontribuan shumë në vendimin e Johnson për të shkuar kundër kolegëve të tij konservatorë dhe për t’i ardhur në ndihmë Ukrainës me një paketë ndihme prej 60 miliardë dollarësh, sipas tre personave të njohur me mendimin e tij, të cilëve u dha anonimiteti për të diskutuar diskutimet e brendshme.
Ajo që është më e rëndësishmja, ai i dha Johnson-it një afat kohor,një të tillë që folësi e mori si paralajmërim për paketën e ndihmës për Ukrainën.
Të shtunën, Kongresi miratoi katër masa të veçanta – për Ukrainën, Izraelin, Indo-Paqësorin dhe çështje të tjera të sigurisë kombëtare – dhe presidenti Joe Biden i nënshkroi ato në ligj të mërkurën. Tani 1 miliard dollarë ndihmë ushtarake i drejtohen Ukrainës, duke përfshirë raketa me rreze të gjatë që mund të ndihmojnë Kievin të godasë përtej pozicioneve ruse.
Nuk ka asnjë arsye të vetme pse Johnson, i cili më parë kishte këmbëngulur që mbështetja për Ukrainën të lidhej me politikat konservatore kufitare, këtë herë mori po. Por takimi me Zelenskyn i dha Johnson-it më shumë urgjencë për të vendosur nëse kryesia e tij ia vlente për të dërguar më shumë armë në Ukrainë, thanë të tre personat.
U deshën katër muaj agonie personale dhe profesionale nëse do sfidoheshin republikanët që kërkonin ta rrëzonin atë dhe të siguronin ndihmën ushtarake për aleatët amerikanë. Dhe siguroi një objektiv për punonjësit në zyrën e Johnson të ngarkuar me hartimin e paketës së Kongresit: Përgatitni diçka të zbatueshme deri në afatin përfundimtar, për çdo rast.
Ky rrëfim bazohet në intervista me tetë ndihmës të Kongresit, republikanë dhe demokratë, lobistë dhe zyrtarë të njohur me inteligjencën perëndimore, të cilëve u është dhënë anonimiteti për të dhënë hollësi për bisedat e Johnson dhe bisedat mes punonjësve brenda zyrës së tij.
Kur Johnson mori detyrën e folësit në tetor, ai u vendos të kushtëzonte më shumë ndihmë ushtarake për Ukrainën – duke e kombinuar atë me elementë të tjerë si dispozita më të forta të sigurisë kufitare që nuk kishin gjasa të kalonin në Senatin e kontrolluar nga Demokratët. Me kalimin e kohës, kjo listë u rrit duke përfshirë kthimin e një ndihme në hua dhe përdorimin e aseteve ruse të sekuestruara për të rindërtuar Ukrainën.
Por pasi udhëheqësi ukrainas përmendi se trupat e tij do ishin pothuajse pa armë deri në pranverë, një person në udhëheqjen e Kongresit, i njohur me të menduarit e Johnson tha se kryetari vendosi që të ndërmerren veprime përpara asaj kohe.
“Atyre u duheshin municionet dhe pajisja në mënyrë që të mund të vazhdonin të luftonin”, tha personi, i cili gjithashtu dha anonimitetin për të folur.
Detyra për të përgatitur legjislacionin dhe për të çarërrugën i ra Josh Hodges, këshilltarit për Sigurinë Kombëtare i Johnson. Hodges, i cili ka studiuar në Kolegjin e Marinës dhe shkroi një profil të stilit të udhëheqjes së presidentit rus Vladimir Putin, ishte një nga avokatët më të rëndësishëm të zyrës për dërgimin e ndihmave në Ukrainë.
“Josh është ai që bëri shumicën e punës së rëndë gjatë kësaj periudhe,” tha një person i njohur me rolin e Hodges.
“Ai ngadalë i bashkoi të gjitha së bashku me Departamentin e Mbrojtjes, Këshillin e Sigurisë Kombëtare, kryetarët e komiteteve dhe anëtarët e tjerë.”
Ai gjithashtu kishte punuar për muaj të tërë për të siguruar që Johnson të kishte hapësirën e nevojshme për të marrë lëshime dhe për të marrë një vendim të informuar.
Hodges gjithashtu ushtroi ndikim të drejtpërdrejtë te Johnson. Folësi do dëgjonte këshilla nga të tjerët në zyrën e tij se ai nuk duhet të ecë përpara me asistencën ose vetëm ndihmën për Izraelin. Por Hodges, mes zërave të tjerë, argumentoi se SHBA-të kishin një mundësi për t’iu kundërvënë një boshti në rritje midis Rusisë, Kinës dhe Iranit në një mënyrë që ishte e menjëhershme dhe me kosto efektive.
Mosdhënia e ndihmës tani, do dobësonte pozitën e SHBA-së në botë dhe do fuqizonte kundërshtarët e saj në një kohë kur ata ishin gjithnjë e më armiqësorë. Kjo zgjedhje do pengonte gjithashtu miliarda dollarë nga ndërtimi i më shumë kapaciteteve ushtarake për SHBA-në, pasi armët e vjetra të shkonin në Ukrainë.
Hodges nuk iu përgjigj një kërkese për koment. Por një person i afërt me të tha se ai pohon se ishte pjesë e një përpjekjeje më të gjerë ekipore.
Johnson po dëgjonte argumente të ngjashme nga burime të tjera. Shumë ligjvënës republikanë, duke përfshirë Michael Mçaul (Texas), kryetar i Dhomës së Punëve të Jashtme, mbajtën kontakte të ngushta me Johnson për nevojën për të shtyrë projektligjin e ndihmës së huaj.
Lobistët pro-Kiev-it gjithashtu e vizituan shpesh Johnson-in, duke përfshirë të krishterë ungjillorë me qëndrim të njëjtë lidhur me Ukrainën. Grupi mbrojtës Razom për Ukrainën vendosi tabela në lagjen Luiziana të Johnson-it me vargun e tij të preferuar biblik, Esther 4:14, i cili përfundon: “Kush përveç jush e di se ju keni ardhur në pozicionin tuaj mbretëror për një kohë të këtillë?”
Gjatë dy javëve të fundit, zyrtarë të inteligjencës dhe analistët kishin informuar ligjvënësit në Capitol Hill, duke përfshirë Johnson, për gjendjen në terren në Ukrainë.
Ata zyrtarë thanë se besonin gjithnjë e më shumë se planet e Putinit për të mobilizuar njësi të reja ushtarake – duke përfshirë një kuadër të ri luftëtarësh paraushtarakë, së bashku me municionet shtesë nga Pekini dhe pakësimin e mbështetjes perëndimore për Kievin, ka të ngjarë t’i jepnin atij një fitore në Ukrainë dhe më shpejt se sa pritej, nëse ndihma e re e SHBA-së nuk do kalonte.
Putini nuk do merrte rezultatin që donte: pushtimin e plotë të Ukrainës. Por ai mund ta gjejë veten në një gjendje të tillë deri në fund të vitit 2024 ku do jetë në gjendje të negociojë kushte të favorshme me Zelenskyn, thanë zyrtarët dhe analistët. Drejtori i CIA-s Bill Burns e përsëriti publikisht këtë vlerësim në mes të prillit.
Në të njëjtën kohë, lëshimi i 300 raketave dhe dronëve nga Irani në Izrael në fillim të këtij muaji e nxiti Johnson-in të trajtonte ndihmën për Izraelin me më shumë urgjencë, sipas të njëjtëve tre persona të njohur me mendimin e Johnson. Një ditë pas sulmit, kryetari thirri kreun e pakicës së Kongresit, Hakeem Jeffries, homologun e tij demokrat, dhe tha se ishte gati të eci përpara me të gjitha faturat e ndihmës së huaj.
Kolegët konservatorë sulmuan Johnson të martën që Kongresi u kthye në seancë, duke kërkuar që ai vetëm të çojë përpara ndihmën për Izraelin – ose të mos mbështesë fare shtesën. Disa thanë se vendosja e masës së Ukrainës si kusht do çonte në largimin e tij nga posti i folësit. Kushtet, thanë ata, ishte mbushur lidhur me propozimin e kongresmenes Marjorie Taylor Greene për ta shkarkuar atë.
Johnson iu drejtua lutjes, Mçaul u tha më vonë gazetarëve: “Ai ishte i ndarë mes përpjekjes për të shpëtuar punën e tij dhe për të bërë gjënë e duhur.”
Johnson mblodhi edhe një herë ndihmësit e tij më vonë atë natë. Ata rishikuan çdo argument, pro dhe kundër dhe diskutuan çdo skenar. Hodges bëri një lutje të pasionuar për të mbështetur planin e ndihmës së huaj.
Johnson më pas i tha stafit të tij se i duhej një natë për ta menduar mirë. Në kohën kur folësi u kthye në zyrën e tij në Kapitol të mërkurën në mëngjes, ai kishte vendosur një herë e mirë: “Unë do bëj gjënë e duhur. Unë do bëj atë që e di se është e drejtë. Ne do ecim përpara.”
VINI RE: Ky material është pronësi intelektuale e Politico
Përgatiti për Hashtag.al, Klodian Manjani
