Ismael “El Mayo” Zambada, bosi meksikan i drogës nëpërmjet një letre ka hedhur poshtë aludimet se ai është vetëdorëzuar te autoritetet amerikane.
Ai deklaron në një letër të hapur se është futur në kurth nga Joaquín Guzmán Lopez.
Zambada rrëfen në letër se u thirr në takim nga Lopez për të ndihmuar një takim për zgjidhjen e mosmarrëveshjes midis liderëve të politikës në shtetin e Sinaloas.
Sipas “El Mayos” ai është rrëmbyer sapo ka shkuar në vend takim. Madje, ai rrëfen se është dhunuar dhe më pas futur në një avion i cili e ka ulur në Teksas muajin e kaluar.
Rrëmbimin e bosit meksikan të drogës e ka konfirmuar edhe ambasadori i SHBA-ve në Meksikë.
Ambasadori i SHBA-së Ken Salazar tha të premten se “provat që pamë … është se ata kishin sjellë El Mayo Zambada kundër vullnetit të tij“. “Ky ishte një operacion midis karteleve, ku njëri dorëzon tjetrin,” tha Salazar.
Deklarata e plotë El Mayo Zambada:
Që kur më sollën me avion nga Meksika në Shtetet e Bashkuara më 25 korrik 2024, ka pasur shumë raportime të pasakta në mediat e të dy vendeve. Në këtë deklaratë unë do të jap faktet e vërteta të asaj që ndodhi atë ditë. Dua të them që në fillim se nuk u dorëzova dhe nuk erdha vullnetarisht në Shtetet e Bashkuara. As nuk kam pasur marrëveshje me asnjërën qeveri. Përkundrazi, unë u rrëmbeva dhe më sollën në SHBA me forcë dhe kundër vullnetit tim. Më poshtë vijojnë detajet se si ndodhi kjo.
Joaquín Guzmán Lopez më kërkoi të merrja pjesë në një takim për të ndihmuar në zgjidhjen e mosmarrëveshjeve midis liderëve politikë në shtetin tonë. Unë isha në dijeni të një mosmarrëveshjeje të vazhdueshme midis Rubén Rocha Moya, Guvernatorit të Sinaloas, dhe Héctor Melesio Cuen Ojeda, ish kongresmenit federal, kryetarit të bashkisë Culiacan dhe rektorit të Universidad Autónoma de Sinaloa (UAS), se kush duhet ta drejtojë atë institucion . Më thanë se përveç Hector Cuen dhe guvernatorit Rocha Moya, në takim do të ishte edhe Iván Guzmán Salazar.
Më 25 korrik, shkova në fermën dhe qendrën e ngjarjeve të quajtur Huertos del Pedregal pak jashtë Culiacan-it ku duhej të mbahej takimi. Takimi ishte caktuar për në orën 11:00 dhe unë mbërrita pak më herët. Pashë një numër të madh burrash të armatosur të veshur me uniforma ushtarake jeshile, të cilët supozova se ishin persona të armatosur për Joaquín Guzman dhe vëllezërit e tij. Unë kam qenë i shoqëruar nga katër punonjës sigurie, nga të cilët dy kanë qëndruar jashtë perimetrit. Të dy që hynë me mua ishin José Rosario Heras López, një komandant në Policinë Gjyqësore Shtetërore të Sinaloas dhe Rodolfo Chaidez, një anëtar i ekipit tim të sigurisë.
Ndërsa po ecja drejt zonës së takimit, pashë Hektor Kuenin dhe një nga ndihmësit e tij. I përshëndeta shkurt përpara se të shkoja brenda në një dhomë që kishte një tryezë të mbushur me fruta. Pashë Joaquín Guzmán Lopez, të cilin e njoh që kur ishte djalë i vogël, dhe ai më bëri me shenjë që ta ndiqja. Duke i besuar natyrës së takimit dhe njerëzve të përfshirë, e ndoqa pa hezitim. Më çuan në një dhomë tjetër e cila ishte e errët.
Sapo futa këmbën brenda në atë dhomë, më zunë pritë. Një grup burrash më sulmuan, më rrëzuan në tokë dhe më vendosën një kapuç ngjyrë të errët mbi kokë. Më lidhën dhe më prangosën, më pas më futën me forcë në një kamion. Gjatë gjithë kësaj sprove, unë iu nënshtrova abuzimit fizik, duke rezultuar në lëndime të konsiderueshme në shpinë, gju dhe kyçet e dorës. Më pas më çuan në një pistë avionash rreth 20 ose 25 minuta larg, ku u futa me forcë në një avion privat.
Joaquin hoqi kapuçin nga koka ime dhe më lidhi me zinxhir në sedilje. Askush tjetër nuk ishte në aeroplan përveç Joaquin, pilotit dhe mua.
Fluturimi zgjati rreth 2 e gjysmë deri në 3 orë, pa asnjë ndalesë derisa mbërritëm në El Paso, Teksas. Atje në pistë ishin agjentët federalë të SHBA-ve që më morën. Mendimi se jam dorëzuar ose kam bashkëpunuar vullnetarisht është plotësisht dhe pa mëdyshje i rremë. Më sollën në këtë vend me dhunë dhe me detyrim, pa pëlqimin tim dhe kundër vullnetit tim.
Jam i vetëdijshëm se versioni zyrtar i thënë nga autoritetet shtetërore të Sinaloas është se Héctor Cuen u qëllua në mbrëmjen e 25 korrikut në një pikë karburanti nga dy burra me motoçikletë, të cilët donin të grabisnin kamioncinën e tij. Nuk ndodhi kështu. Ai u vra në të njëjtën kohë dhe në të njëjtin vend ku më kishin rrëmbyer mua. Héctor Cuen ishte një mik i imi për një kohë të gjatë dhe më vjen shumë keq për vdekjen e tij, si dhe për zhdukjen e José Rosario Heras López dhe Rodolfo Chaidez, të cilët askush nuk i ka parë apo dëgjuar që atëherë.
Besoj se është e rëndësishme që e vërteta të dalë në shesh. Kjo është ajo që ndodhi, dhe jo historitë e rreme që qarkullojnë. U bëj thirrje qeverive të Meksikës dhe Shteteve të Bashkuara të jenë transparente dhe të japin të vërtetën për rrëmbimin tim në Shtetet e Bashkuara dhe për vdekjen e Héctor Cuen, Rosario Heras, Rodolfo Chaidez dhe kujtdo tjetër që mund të ketë humbur jetën atë ditë. Unë gjithashtu i bëj thirrje popullit të Sinaloas që të tregojë përmbajtje dhe të ruajë paqen në shtetin tonë. Asgjë nuk mund të zgjidhet me dhunë. Ne kemi qenë në atë rrugë më parë, dhe të gjithë humbim.
El Mayo Zambada akuzohet si bashkëthemeluesi dhe tashmë kreu de facto i kartelit Sinaloa. Ai është 76 vjeç dhe gjatë gjithë karrierës së tij kriminale, nuk është arrestuar asnjëherë nga autoritetet.
El Mayo Zambada është një nga trafikantët e fundit të drogës nga garda e vjetër, brezi që doli nga i ashtuquajturi Karteli Guadalajara, i cili drejtohej nga Miguel Ángel Félix Gallardo, Ernesto Fonseca Carrillo dhe Rafael Caro Quintero.
