Partia France Unboëed (LFI), pjesë e një koalicioni të gjerë të krahut të majtë që siguroi pjesën më të madhe të vendeve në zgjedhjet parlamentare të korrikut, po mbledh nënshkrime për të hequr presidentin Emmanuel Macron nga detyra.
Masa vjen pasi Macron kundërshtoi të emërojë kandidaten e koalicionit të Frontit të Ri Popullor, Lucie Castets, si kryeministre.
“Projektrezoluta për fillimin e procedurës për shkarkimin e Presidentit të Republikës, në përputhje me nenin 68 të Kushtetutës, u është dërguar sot deputetëve për nënshkrim”, shkroi partia në X të shtunën.
Për të nisur procesin e shkarkimit, LFI, e cila ka 72 vende në Asamblenë Kombëtare me 577 vende, duhet të mbledhë nënshkrime nga të paktën 10% e anëtarëve të parlamentit në mocionin e saj. Neni 68 i Kushtetutës franceze përcakton se veprimi mund të zbatohet “në rast të shkeljes së detyrës në papajtueshmëri haptazi me ushtrimin e mandatit të tij”.
“Macron kundërshtoi t’i nënshtrohet votës së popullit, kështu që ne duhet ta shkarkojmë atë,” shpjegoi Panot, duke ndarë draftin e rezolutës, ku thuhej se “Asambleja Kombëtare (dhoma e ulët) dhe Senati mund dhe duhet të mbrojnë demokracinë kundër prirjeve autoritare të presidentit. .”
LFI është pjesë e aleancës së Frontit të Ri Popullor (NFP) – së bashku me socialistët, komunistët dhe të gjelbërtit – e cila doli si fituese e zgjedhjeve të parakohshme parlamentare të thirrura nga Macron në fillim të këtij viti.
Koalicioni nuk arriti një shumicë të plotë, duke e detyruar Macron-in të hyjë në bisedime për të emëruar një kryeministër të ri dhe për të formuar një qeveri.
Të hënën, udhëheqësi francez hodhi poshtë kandidaten e NFP-së, Lucie Castets – një nëpunëse civile që nuk është anëtare e ndonjë partie politike – duke argumentuar se një qeveri e tillë do kërcënonte “stabilitetin institucional”.
Ndërkohë, mediat franceze kanë vënë në dukje se do ishte e vështirë të gjendej një kryeministër i ri “i cili nuk do shkarkohej menjëherë me votëbesimin”.
Macron thirri votimin e parakohshëm në qershor pas paraqitjes së dobët të bllokut të tij ‘Ensemble’ në zgjedhjet e Parlamentit Evropian. Pasi raundi i parë pa në epërsi Tubimin Kombëtar (RN) të krahut të djathtë të Marine Le Pen, Macron arriti në minutën e fundit një marrëveshje “votimi strategjik” me NFP për të parandaluar RN të sigurojë shumicën në Asamblenë Kombëtare.
Pavarësisht se blloku i Macron doli i dyti në zgjedhje, presidenti ka fuqinë e vetme për të emëruar kryeministrin, i cili nuk kërkohet zyrtarisht të jetë një kandidat nga partia fituese.
RN, e cila doli e treta në votimin e Asamblesë Kombëtare, ka deklaruar se do bllokojë çdo kandidat nga aleanca e majtë, duke argumentuar se NFP përfaqëson “një rrezik për rendin publik, paqen civile dhe padyshim për jetën ekonomike të vend.”
