Kërkesa gjermane rritet për gazin e lëngshëm rus përmes porteve evropiane


Gjermania është ende duke blerë sasi të konsiderueshme të gazit natyror të lëngshëm rus përmes vendeve të tjera të BE-së, pavarësisht se Berlini kundërshton dërgesat direkte të karburantit rus, ka gjetur një raport.

Kompania kombëtare gjermane e energjisë “Sefe” bleu 58 ngarkesa LNG ruse, përmes portit francez të Dunkirk vitin e kaluar, më shumë se gjashtë herë më shumë se në vitin 2023, sipas një raporti nga OJQ-të belge, gjermane dhe ukrainase.

Sfida e gjurmimit të gazit rus përmes sistemit energjetik të BE-së është bërë një çështje kritike pasi blloku përpiqet të largohet nga karburantet fosile ruse. Pas pushtimit të Ukrainës nga Moska gati tre vjet më parë, i cili i shtyu çmimet e energjisë në BE në nivele rekord, Brukseli vendosi një objektiv nominal për të hequr të gjithë karburantin rus nga blloku deri në vitin 2027.

Importet e gazit rus nga deti, të cilat nuk janë ndaluar, arritën një rekord të lartë në vitin 2024. Vetëm rreth 10 për qind e gazit të BE-së me tubacione erdhi nga Rusia në vitin 2024, sipas shifrave të Komisionit Evropian, ndërsa qymyri rus dhe pothuajse e gjithë nafta ruse ishin sanksionuar.

Ministrat e Energjisë nga Belgjika, Franca dhe Spanja, portet e të cilëve marrin ngarkesa nga cisternat ruse të LNG-së, kanë këmbëngulur se shumë pak nga gazi që vjen përdoret brenda vendit dhe se pjesa më e madhe dërgohet në vendet e tjera të BE-së. Në nëntor, Gjermania urdhëroi terminalet e saj të importit të operuara nga shteti të kundërshtonin çdo ngarkesë ruse të LNG.

“Gjermania ka ndaluar importin e LNG-së ruse në portet e saj. Por importet me burim zyrtarisht nga Franca dhe Belgjika janë në fakt pjesërisht të përbëra nga LNG rus.” – tha Angelos Koutsis, zyrtar i politikës energjetike në grupin belg “Bond Beter Leefmilieu”, i cili ndihmoi në përpilimin e raportit.

“Rezultati përfundimtar është se të gjitha vendet e përfshira mund të pretendojnë se nuk janë përgjegjëse për kërkesën ende në rritje për LNG rus.”

Raporti, i cili u përpilua gjithashtu nga grupet gjermane mjedisore “Deutsche Umëelthilfe und Urgeëald”, dhe OJQ-ja ukrainase “Razom We Stand”, sugjeron se vendi po merr ende midis 3 dhe 9.2 përqind të furnizimit të tij me gaz nga Rusia nëpërmjet vendeve të tjera të BE-së.

Mungesa e transparencës në tregun e brendshëm të gazit të BE-së ka çuar në “akuza midis shteteve anëtare, gjë që ka çuar në mosveprim kundër LNG-së ruse pasi asnjë shtet anëtar nuk ndihet plotësisht përgjegjës”, shtoi ai.

Gazi i transportuar nga portet belge, për shembull, përgjithësisht emërtohet “gaz belg” në bazat zyrtare të të dhënave gjermane, pavarësisht se Belgjika nuk ka asnjë prodhim gazi të vetin.

“Sefe”, e cila ishte në pronësi të kompanisë shtetërore ruse të gazit “Gazprom” derisa u shtetëzua në vitin 2022, tha se nuk zbuloi numrat e shitjeve dhe kështu nuk mund të konfirmonte dhe as mohonte gjetjet e raportit. Ajo ka një kontratë afatgjatë me “Yamal LNG” të Rusisë, të udhëhequr nga grupi privat i energjisë “Novatek”, ndërsa mund të ketë blerë disa ngarkesa nga tregtarët në fjalë.

“Pasi të dorëzohen në rrjetin evropian të gazit, molekulat nuk mund të gjurmohen. Prandaj është e pamundur të dihet se ku përfundon saktësisht gazi që shpërndahet në Dunkirk”, tha “Sefe”.

Ministria gjermane e ekonomisë nuk iu përgjigj menjëherë një kërkese për koment.

Franca dhe nëntë vende të tjera të BE-së kërkuan në tetor që vendet të publikojnë informacione mbi furnizuesit që importojnë LNG nga Rusia dhe vëllimet që vijnë në portet e BE-së.

Gjurmimi i burimit të gazit që hyn në BE është i arritshëm nëpërmjet të dhënave të transparencës të mandatuara ligjërisht, tha Tom Marzec-Manser, një analist i pavarur i gazit.

Por “kur gazi, ose LNG i rigazifikuar, fillon të udhëtojë brenda tregut të brendshëm, bëhet veçanërisht e vështirë të zgjidhet se ku gazi është shpërndarë komercialisht”, tha ai.

“Kjo do kërkonte që çdo dërgues të deklarojë një informacion të tillë për çdo orë të ditës, për çdo rrjet, gjë që do të ishte tepër e rëndë,” shtoi Marzec-Manser.

VINI RE: Ky material është pronësi intelektuale e Financial Times

Përgatiti për Hashtag.al, Klodian Manjani