Kryeministri Benjamin Netanyahu njoftoi të hënën në mëngjes se ka vendosur të emërojë zëvendësadmiralin në pension Eli Sharvit, një ish-komandant i Marinës izraelite, si kreun e ardhshëm të inteligjencës së brendshme Shin Bet.
Në një deklaratë nga zyra e tij, Netanyahu tha se kishte “intervistuar në mënyrë të hollësishme shtatë kandidatë të kualifikuar për këtë pozicion”. Njoftimi i tij i befasishëm vjen më shumë se një javë përpara seancës së Gjykatës së Lartë për shkarkimin e drejtorit të tanishëm të agjencisë, Ronen Bar. Plani i Netanyahut për të shpallur kandidatin e tij përpara vendimit të gjykatës u raportua për herë të parë të dielën nga Ynet.
Sharvit shërbeu në Forcat e Mbrojtjes të Izraelit për 36 vjet, duke përfshirë pesë vjet si komandant i marinës nga 2016 deri në 2021.
“Në atë rol, ai drejtoi zhvillimin e aftësive të mbrojtjes detare për zonën ekskluzive ekonomike të Izraelit dhe menaxhoi operacione të ndërlikuara kundër Hamasit, Hezbollahut dhe Iranit,” tha zyra e Netanyahut.
Deklarata trajtoi gjithashtu rëndësinë e emërimit, duke thënë: “Shin Bet është një organizatë jetike që kaloi një tronditje të rëndë më 7 tetor. Kryeministri është i bindur se zëvendësadmirali Sharvit është personi i duhur për të udhëhequr agjencinë duke ruajtur trashëgiminë e saj krenare.”
Zgjedhje surprizë
Përzgjedhja e Sharvit konsiderohet e papritur, pasi katër kandidatë të tjerë pritej të kryesonin listën: Eyal Tsir Cohen, Yair Sagi, zëvendësshefi i Shin Bet “M” dhe Shalom Ben Hanan. Ndryshe nga këta kandidatë, Sharvit nuk ka shërbyer asnjëherë në Shin Bet. Megjithatë, ai u emërua kohët e fundit në një ekip të krijuar nga shefi i shtabit të IDF-së Eyal Zamir për të shqyrtuar hetimet e ushtrisë për sulmin e Hamasit të 7 tetorit.
Hera e fundit që një ish-komandant i Marinës u emërua për të udhëhequr Shin Bet ishte pas vrasjes së kryeministrit Yitzhak Rabin në vitin 1995, kur Ami Ayalon mori postin.
Nga Marina tek inteligjenca
Sharvit, 57 vjeç, është i martuar me tre fëmijë. Ai lindi në Sde Boker në Izraelin jugor, më i riu nga tre vëllezërit e motrat. Familja e tij më vonë u zhvendos në Be’er Sheva, ku kaloi fëmijërinë. Në një intervistë në vitin 2021 në fund të mandatit të tij si komandant i marinës, ai i tha Ynet dhe Yedioth Ahronoth se regjistrimi i tij në Marinë ishte thjesht rastësi.
“Mora një njoftim në postë ku shkruhej: “Vullnetar për Kursin e Oficerëve Detar”, kështu që shkova. Nuk isha në një program zbulimi detar apo asgjë tjetër. Pasi u regjistrova në vitin 1985, u bashkova me flotën e anijeve raketalëshuese dhe përfundova kursin 18-mujor të oficerëve,” kujton ai.
Sharvit e kaloi gjithë karrierën e tij në forcat detare të IDF-së, duke u shkëmbyer midis roleve operacionale dhe shtabit. Në vitin 2006, ai ishte zëvendëskomandant i flotiljes së anijeve raketore (Flota e 3-të) përpara se të bëhej më vonë komandant i saj. Më pas ai shërbeu si komandant i bazës së marinës në Haifa, zëvendësshefi i Marinës dhe më në fund, në vitin 2016, u emërua për të udhëhequr Marinën, duke pasuar Ram Rothberg.
Pas largimit nga IDF-ja në vitin 2021, Sharvit kaloi në sektorin privat, duke udhëhequr fillimisht divizionin e energjisë së rinovueshme në Tadiran. Më vonë ai u bë president i një dege të kompanisë Rafael, e specializuar në sistemet e mbrojtjes detare. Ai gjithashtu konsiderohej më parë një kandidat i mundshëm për të drejtuar kompaninë Rafael, por i tha Calcalist se e hodhi poshtë ofertën ofertën për t’u përqendruar në një sipërmarrje të energjisë së rinovueshme në sektorin privat.
Sharvit ka marrë pjesë më parë në protesta kundër rregullimit gjyqësor të qeverisë në rrugën Kaplan të Tel Avivit, por nuk ka bërë thirrje që rezervistët ushtarakë të kundërshtojnë shërbimin.
Gjatë gjithë mandatit të tij si komandant i Marinës izraelite, Sharvit shprehu mbështetje profesionale për blerjen e anijeve raketore dhe nëndetëseve nga kompania Thyseenkrup e Gjermanisë. Deklaratat e tij – ndërsa ishte me uniformë – pa dyshim dobësuan pretendimet për kritika dhe korrupsion që rrethonin shtytjen e Netanyahut për të blerë anijet nga konglomerati gjerman.
Në një nga intervistat e tij, Sharvit përcolli mesazhin se askush nuk i dikton IDF-së se cilat anije detare të blejnë.
“Na pëlqen shumë ky kantier detar gjerman; prodhon anije fantastike. Ne kemi blerë nëndetëse prej tyre për dekada. Unë nuk jam në dijeni të ndonjë situate të papëlqyeshme me IDF-në. Nëse nuk e duam një anije, nuk e marrim”, tha ai.
Ndërsa komiteti hetimor i nëndetëseve të Izraelit lëshoi letra paralajmëruese – duke përfshirë paraardhësin e Sharvit – duke deklaruar se ishin krijuar rreziqe për sigurinë kombëtare, Sharvit hodhi poshtë pretendimet se marina ishte nën presion për blerje të panevojshme.
“Portretizimi i këtyre anijeve, si nëndetëseve ashtu edhe anijeve, si diçka e imponuar dhe e panevojshme, thjesht nuk është e vërtetë. Këto janë anije që ne i kemi zgjedhur dhe punuar me vite.”
Sharvit mbështeti gjithashtu marrëveshjen e kufirit detar me Libanin e nënshkruar nga kryeministri i atëhershëm Yair Lapid. Marrëveshja përcaktoi kufirin detar mes dy vendeve dhe lejoi Libanin të eksploronte një fushë specifike gazi, ku përfundimisht nuk u bënë zbulime. Në atë kohë, Sharvit deklaroi se Izraeli kishte “interes që Libani të kishte një platformë gazi” dhe tha se marrëveshja përputhej me interesat strategjike të Izraelit.
Një tjetër vendim që mori Sharvit si shef i Marinës ishte zhvendosja e vëzhguesve detarë nga pozicionet e vijës së parë në dy zona. Ai i zhvendosi operatoret femra të vëzhgimit që mbikëqyrnin Gazën nga posta e Erezit – e sulmuar më 7 tetor – në bazën e marinës izraelite në Ashdod. Në mënyrë të ngjashme, ai transferoi operatorët e stacionuar në Rosh Hanikra, pranë kufirit libanez, në Haifa.
Filozofia operacionale: Nuk beson te pasiviteti
Në intervistën e tij të vitit 2021, Sharvit përshkroi pikëpamjen e tij strategjike, duke thënë: “Unë nuk besoj në një qasje pasive. Kur bëhet fjalë për Iranin, sanksionet ekonomike e ndërlikojnë sistemin e tyre financiar dhe ata kërkojnë mënyra krijuese për të transferuar fonde te organizatat terroriste. Ne duhet t’i parandalojmë që të përdorin domenin detar për transferime financiare dhe armësh.”
Duke reflektuar mbi përvojën e tij, ai theksoi rëndësinë e parandalimit.
“Hassan Nasrallah tashmë është thellësisht i bllokuar, por ky bllokim është i brishtë. Nëse nuk i përgjigjeni veprimeve të caktuara, ai mund të gërryejë ndonjë vrimë. Duhet mbajtur vazhdimisht nën presion e kontroll,” tha ai.
Sharvit e gjurmoi këtë perspektivë që në Luftën e Dytë të Libanit të vitit 2006, kur Hezbollah gjuajti një raketë kundër anijes INS Hanit, duke vrarë katër marinarë.
“Ajo ngjarje ishte një pikë kthese e madhe për mua. Ajo ndryshoi rrënjësisht pikëpamjen time. Tregoi se për të projektuar forcën në det, nuk duhet domosdoshmërisht të lundrosh. Hezbollahu nuk kishte marinë, megjithatë gati fundosi një anije tonën me raketa dhe detyroi një bllokadë detare në Izraelin verior.”
Gjykata e Lartë do shqyrtojë shkarkimin e kreut të Shin Bet javën e ardhshme
Gjykata e Lartë do mbajë një seancë dëgjimore të martën, më 8 prill, në lidhje me vendimin e qeverisë për shkarkimin e shefit të Shin Bet, Ronen Bar. Lëvizja ka ngjallur polemika, me Bar që kundërshtoi largimin e tij, duke përmendur konflikte të mundshme interesi që lidhen me hetimin e agjencisë për të ashtuquajturën çështje “Katar-Gate”.
Kolegji që shqyrton peticionet kundër shkarkimit do përbëhet nga tre gjyqtarët më të lartë të gjykatës: Presidenti i Gjykatës së Lartë Isaac Amit, të cilin ministri i Drejtësisë Yariv Levin dhe ministra të tjerë kundërshtojnë ta njohin si legjitim; Zëvendëspresidenti Noam Sohlberg, një jurist konservator; dhe gjyqtarja Dafna Barak-Erez, një nga anëtarët më liberalë të gjykatës.
Javën e kaluar, Gjykata e Lartë hodhi poshtë kërkesën e Prokurorit të Përgjithshëm Gali Baharav-Miara për të parandaluar Netanyahu nga intervistimi i kandidatëve për kreun e Shin Bet. Menjëherë pas vendimit, Netanyahu filloi të thërriste kandidatët për intervista.
VINI RE: Ky material është pronësi intelektuale e Ynetnews
Përgatiti për Hashtag.al, Klodian Manjani
