Shkrimtarja polake, Olga Tokarczuk, është fituesja e çmimit Nobel për Letërsi 2018, ndërsa çmimi i vitit 2019 i shkoi autorit austriak, Peter Handke, tha të enjten Akademia Suedeze.
Tokarczuk iu dha çmimi “për një imagjinatë narrative që me pasion enciklopedik paraqet kalimin e kufijve si një formë të jetës”, thuhet në njoftimin e akademisë.
Kurse në shënimin për Handke thuhet se ai e mori “për një punë me ndikim që me zgjuarsi gjuhësore ka eksploruar periferinë dhe specifikën e përvojës njerëzore. Për shkak të një skandali, çmimi i vitit 2018 u vonua nga viti i kaluar. Handke njihet si autor polemizues.
Shkrimet e tij për Luftërat Jugosllave dhe bombardimet pasuese të NATO-s me kritikën e tij ndaj pozitës perëndimore dhe fjalimi i tij në varrimin e ish-presidentit serb, Sllobodan Millosheviç kanë shkaktuar polemika, dhe ai është përshkruar gjerësisht si një apolog për nacionalizmin ekstrem të djathtë serb.
Atij i është dhënë çmimi Georg Büchner, ai Franz Kafka dhe çmimi Ndërkombëtar Ibsen. Çmimi i fundit ishte jashtëzakonisht i diskutueshëm dhe Handke u prit nga protestuesit në Oslo dhe u përshkrua gjerësisht nga kritikët në mediat norvegjeze si një fashist me lidhje me kriminelët e luftës.
Në vitin 2006 nominimi i tij për çmimin Heinrich Heine shkaktoi një skandal, dhe çmimi u tërhoq për shkak të pikëpamjeve të tij politike.
Në vitin 1996, libri “Eine Winterliche Reise zu den Flüssen Donau, Save, Moraëa und Drina oder Gerechtigkeit für Serbien (Një Udhëtim dimëror në lumenjtë, Danub, Moravë, Savë e Drina ose drejtësi për Serbinë) krijoi polemika, pasi Handke e portretizoi Serbinë mes viktimave të Luftërave Jugosllave.
Në të njëjtën ese, Handke sulmoi edhe mediat perëndimore për keqpërfaqësimin e shkaqeve dhe pasojave të luftës. Më 18 mars 2006, para më shumë se 20,000 pjesëmarrësve në varrimin e Millosheviç, Handke mbajti një fjalim në gjuhën serbe që ngjalli polemikë në Perëndim.
Në një letër drejtuar Observatorit Francez Nouvel, ai ofroi një përkthim të fjalës së tij: “Bota, e ashtuquajtura botë, di gjithçka për Jugosllavinë, Serbinë. Bota, e ashtuquajtura botë, di gjithçka për Slobodan Millosheviç. E ashtuquajtura botë e di të vërtetën. Kjo është arsyeja pse e ashtuquajtura botë mungon sot, dhe jo vetëm sot, dhe jo vetëm këtu. Unë nuk e di të vërtetën. Por unë shikoj. Unë dëgjoj. Unë ndjej. Mbaj mend. Kjo është arsyeja pse unë jam këtu sot, afër Jugosllavisë, afër Serbisë, afër Slobodan Millosheviçit”.
